Wstęga Möbiusa

Model wstęgi Möbiusa wykonany z paska papieru

Wstęga Möbiusa – szczególna powierzchnia jednostronna opisana niezależnie[1] przez niemieckich matematyków Augusta Möbiusa[1][2][3] i Johanna Benedicta Listinga[1][4] w 1858 roku[1][5][6]: dwuwymiarowa zwarta rozmaitość topologiczna, nieorientowalna z brzegiem.

Jej model można uzyskać, sklejając taśmę końcami przy odwróceniu jednego z końców o kąt 180°[7][8][9][10]. Stylizowana wstęga Möbiusa jest symbolem recyklingu[11]; w innej stylizacji jest obecna w logotypie Międzynarodówki humanistycznej. W sztuce znana jest z grafiki Mauritsa Cornelisa Eschera przedstawiającej mrówki idące po wstędze Möbiusa[12].

Wstęga Möbiusa przy odpowiednim ułożeniu przypomina symbol nieskończoności , {\displaystyle \infty ,} co może prowadzić do błędnych przypuszczeń, że symbol ten pochodzi od wstęgi Möbiusa[a].

Konstrukcje

Należy złączyć krawędzie czerwone tak, aby strzałki miały ten sam zwrot
Wykres parametryczny
Relacja równoważności
 Zobacz też: relacja równoważności i topologia ilorazowa.

Wstęgę Möbiusa można skonstruować z prostokąta [ 0 ; a ] × [ 0 ; b ] {\displaystyle [0;a]\times [0;b]} wprowadzając relację ( x , 0 ) ( a x , b ) {\displaystyle (x,0)\sim (a-x,b)} dla 0 x a , {\displaystyle 0\leqslant x\leqslant a,} która utożsamia dwie przeciwległe krawędzie, wraz z topologią ilorazową względem relacji {\displaystyle \sim } [14].

Parametryzacja
 Zobacz też: równanie parametryczne.

Innym sposobem jest określenie parametryzacji tej powierzchni[10]. Niech dany będzie odcinek A B {\displaystyle AB} długości 2 a {\displaystyle 2a} i środku C {\displaystyle C} poruszający się w przestrzeni R 3 {\displaystyle \mathbb {R} ^{3}} o początku układu O {\displaystyle O} w ten sposób, że punkt C {\displaystyle C} zakreśla okrąg sparametryzowany równaniami:

x ( u ) = r cos u , {\displaystyle x(u)=r\cos u,}
y ( u ) = r sin u , {\displaystyle y(u)=r\sin u,}
z ( u ) = 0 , {\displaystyle z(u)=0,}

gdzie 0 u 2 π {\displaystyle 0\leqslant u\leqslant 2\pi } [10]. Niech odcinek A B {\displaystyle AB} będzie stale prostopadły do O C , {\displaystyle OC,} a kąt nachylenia tego odcinka do płaszczyzny { ( x , y , z ) R 3 : z = 0 } {\displaystyle \{(x,y,z)\in \mathbb {R} ^{3}\colon z=0\}} niech równa się u 2 {\displaystyle {\tfrac {u}{2}}} [10]. Wtedy odcinek A B {\displaystyle AB} zakreśla wstęgę Möbiusa o parametryzacji:

x ( u , v ) = r cos u v sin u 2 sin u , {\displaystyle x(u,v)=r\cos u-v\sin {\tfrac {u}{2}}\sin u,}
y ( u , v ) = r sin u + v sin u 2 cos u , {\displaystyle y(u,v)=r\sin u+v\sin {\tfrac {u}{2}}\cos u,}
z ( u , v ) = v cos u 2 , {\displaystyle z(u,v)=v\cos {\tfrac {u}{2}},}

gdzie 0 u < 2 π {\displaystyle 0\leqslant u<2\pi } oraz a v a {\displaystyle -a\leqslant v\leqslant a} [10]. Zmiana parametru u {\displaystyle u} powoduje poruszanie punktu wzdłuż wstęgi, zmiana parametru v {\displaystyle v} – w poprzek.

Własności topologiczne

Wstęgę Möbiusa można zanurzyć w przestrzeni trójwymiarowej. Jej nieorientowalność oznacza, że ma tylko jedną stronę, tzn. jest powierzchnią jednostronną[1][15][10]. W przypadku gładkich parametryzacji oznacza to, że oś normalna wstęgi Möbiusa nie może być funkcją ciągłą na całej powierzchni wstęgi[14].

Jej brzeg jest homeomorficzny z okręgiem. Oznacza to, wstęga ma tylko jedną intuicyjnie rozumianą krawędź, w przeciwieństwie np. do powierzchni bocznej walca, która ma dwie krawędzie. „Zaklejenie” tego brzegu (niemożliwe w przestrzeni trójwymiarowej) kołem daje płaszczyznę rzutową, „zaklejenie” tego brzegu inną wstęgą Möbiusa daje butelkę Kleina[16]. Płaszczyzna rzutowa i butelka Kleina są innymi przykładami powierzchni nieorientowalnej. Zachodzi ogólna własność: powierzchnia jest nieorientowalna wtedy i tylko wtedy, gdy zawiera podzbiór homeomorficzny ze wstęgą Möbiusa.

Charakterystyka Eulera tej powierzchni jest równa 0[17][18].

Rozcinanie wstęgi Möbiusa

Jednokrotne przecięcie wstęgi Möbiusa wzdłuż linii środkowej w połowie szerokości
Przecięcie wstęgi Möbiusa wzdłuż linii środkowej na 1/3 szerokości
Różne sposoby rozcinana wstęgi Möbiusa

Rozcięcie wstęgi Möbiusa wzdłuż jej linii środkowej nie powoduje jej rozkładu na dwa rozłączne obiekty[1][7][19], lecz powoduje otrzymanie dwukrotnie dłuższej, dwukrotnie skręconej obręczy (posiadającej dwie strony). Rozcięcie wstęgi Möbiusa wzdłuż w jednej trzeciej szerokości powoduje otrzymanie jednej węższej wstęgi Möbiusa o długości równej wyjściowej wstędze oraz splecionej z nią dwukrotnie dłuższej, dwukrotnie skręconej obręczy. W wyniku przecięcia taśmy skręconej przed sklejeniem nie o 180°, jak w przypadku wstęgi Möbiusa, ale 360°, otrzymuje się dwa kręgi węzłowe, połączone jak ogniwa w łańcuchu[19].

Zobacz też

  • butelka Kleina

Uwagi

  1. Symbol nieskończoności został wprowadzony przez angielskiego matematyka Johna Wallisa w 1655 roku[13].

Przypisy

  1. a b c d e f Mobius strip, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-05]  (ang.).
  2. Möbius August Ferdinand, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-08-12] .
  3. August Ferdinand Möbius, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-08-12]  (ang.).
  4. Johann Benedict Listing. history.mcs.st-and.ac.uk. [dostęp 2018-08-12]. (ang.).
  5. Wstęga Mobiusa. Jak wygląda i jakie ma właściwości?. fokus.tv. [dostęp 2018-08-12]. (pol.).
  6. Mobius strip, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-08-12]  (ang.).
  7. a b Möbiusa wstęga, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-08-12] .
  8. The Möbius Strip. math.hmc.edu. [dostęp 2018-08-12]. (ang.).
  9. topology, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-05]  (ang.).
  10. a b c d e f Franciszek Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, ISBN 978-83-01-15479-0, s. 374–375.
  11. Krzysztof Ciesielski: Dlaczego warto uczyć się matematyki. matematyka.poznan.pl. [dostęp 2018-08-21]. (pol.).
  12. Encyklopedia szkolna. Matematyka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990, s. 194. ISBN 83-02-02551-8.
  13. Ilija Barukčić: Theoriae causalitatis principia mathematica. Norderstedt: BoD – Books on Demand, 2017, s. 19. ISBN 978-3-7448-1593-2. (ang.).
  14. a b Franciszek Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, ISBN 978-83-01-15479-0, s. 374.
  15. powierzchnia jednostronna, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-08-12] .
  16. Tomasz Grębski: O relacjach między matematyką i muzyką. czasopisma.tnkul.pl. s. 119. [dostęp 2018-08-21]. (pol.).
  17. Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Euler Characteristic, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.).
  18. Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Möbius Strip, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.).
  19. a b Szczepan Jeleński: Śladami Pitagorasa. Rozrywki matematyczne, opracowała Emilia Jeleńska pod redakcją A.M. Kusieckiego, Wydanie ósme. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1988, s. 194.

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Wstęga Möbiusa
  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Möbius Strip, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12]  (ang.).
  • ogólnojęzykowa definicja wstęgi Möbiusa w Wielkim słowniku języka polskiego pod redakcją Piotra Żmigrodzkiego
  • PWN: 3942439
  • Britannica: topic/Mobius-strip
  • Universalis: ruban-de-mobius
  • Catalana: 0043001
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 69990