Zadziorkowate
| Gasteruptiidae[1] | |||
| Ashmead, 1900 | |||
 G. assectator | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | stawonogi | ||
| Gromada | owady | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | owadziarki | ||
| Nadrodzina | skrócienie | ||
| Rodzina | zadziorkowate | ||
| |||
| |||
Zadziorkowate (Gasteruptiidae) – rodzina błonkówek z podrzędu trzonkówek, infrarzędu owadziarek i nadrodziny skrócieni.
Opis
Błonkówki o smukłym ciele[2], długości od 5 do 20 mm[3]. Biczyki czułków samców złożone z 11, a samic z 12 członów[2]. Stosunkowo długie oczy sięgają prawie do żuwaczek. Głaszczki szczękowe sześcioczłonowe, a wargowe czteroczłonowe[3]. Głowa i przedplecze wyraźnie oddzielone przez wydłużony, szyjopodobny propleuron. Metasoma osadzona na pozatułowiu na tyle wysoko, że wydaje się stykać z zatułowiem. Obie płcie cechują silnie maczugowate golenie odnóży tylnej pary, które charakterystycznie zwisają w trakcie lotu. Większość gatunków odznacza się umiarkowanie długim lub długim pokładełkiem[2], ale są też takie o pokładełku niewidocznym[3].
Biologia i rozmieszczenie
Zadziorkowate są inkwilinistycznymi drapieżnikami lub kleptopasożytami społecznych pszczołowatych[4][3]. Możliwe też, że do ich gospodarzy należą społeczne osowate. Larwy zadziorkowatych odżywiają się najpierw jajami lub larwami gospodarzy, a potem zgromadzonymi w gnieździe zapasami pokarmu[4].
Rodzina kosmopolityczna[3]. W Polsce występuje co najmniej 8 gatunków[5] z rodzaju Gasteruption m.in.: G. assectator, G. jaculator, G. opacum, G. undulatum[6].
Systematyka
Opisano dotąd kilkaset gatunków (około 500 do 1993 roku[2]), z których większość (ponad 400) należy do podrodzaju nominatywnego[4][3]. Rodzinę dzieli się na dwie podrodziny[4]:
- Gasteruptiinae Ashmead, 1900
- Hyptiogastrinae
Przypisy
- ↑ Gasteruptiidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d William R. M. Manson: Chapter 11. Superfamilies Evanioidea, Stephanoidea, Megalyroidea and Trigonalyoidea. W: Hymenoptera of the world: An identification guide to famihes. Henri Goulet, John T. Huber (red.). Ottawa: Minister of Supply and Services Canada, 1993. ISBN 0-660-14933-8.
- ↑ a b c d e f Ke-xin Zhao, Cornelis van Achterberg, Zai-fu Xu. A revision of the Chinese Gasteruptiidae (Hymenoptera, Evanioidea). „ZooKeys”. 237, s. 1-123, 2012.
- ↑ a b c d John T. Jennings, Ben Parslow. asteruption youngi sp. nov. (Hymenoptera: Evanioidea: Gasteruptiidae) from South Australia; an unusual species with trichoid sensilla on the ovipositor sheaths. „Zootaxa”. 3872 (1), s. 095 – 100, 2014.
- ↑ Mapa Bioróżnorodności: Taksony: Filtry: Fragment nazwy [online], baza.biomap.pl [dostęp 2022-08-10] .
- ↑ Gasteruptiidae. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-09-23].
