Zdzisław Poradzki
major | |||
Data i miejsce urodzenia | 22 października 1921 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 30 maja 1952 | ||
Przebieg służby | |||
Siły zbrojne | Armia Krajowa | ||
Formacja | Szare Szeregi | ||
Jednostki | |||
Główne wojny i bitwy | II wojna światowa, powstanie warszawskie | ||
Późniejsza praca | pracownik cywilny LWP | ||
Odznaczenia | |||
|
Zdzisław Poradzki ps. Kruszynka (ur. 22 października 1921 w Warszawie[1], zm. 30 maja 1952 w Poznaniu[2]) – major Wojska Polskiego, żołnierz batalionu „Parasol” Armii Krajowej, powstaniec warszawski.
Życiorys
Był uczniem Miejskiego Gimnazjum Męskiego im. płk. Leopolda Lisa-Kuli przy ul. Odrowąża[3]. Uczestnik kampanii wrześniowej, ochotnik w 36 pułku piechoty Legii Akademickiej[4].
W sierpniu 1943, wraz z drużyną CR 500, przeszedł z Grup Szturmowych Szarych Szeregów do nowo utworzonego oddziału „Agat” (późniejszy „Pegaz”)[5]. W brawurowy sposób uwolnił się z rąk niemieckich żandarmów podczas próby zatrzymania na ul. Śmiałej[6]. Uczestniczył kilku akcjach zbrojnych, m.in. akcji Kutschera (był drugim wykonawcą wyroku) i w akcji Koppe.
W czasie powstania warszawskiego walczył w Śródmieściu Południowym w batalionie „Zaremba-Piorun”[2]. Był trzykrotnie ranny[4].
Po wojnie pracownik cywilny Ludowego Wojska Polskiego. Członek PPR i PZPR[4].
Został pochowany na warszawskim cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. 24A rz. 7 m. 10)[4].
Odznaczenia
- Order Virtuti Militari V klasy
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy[4] (1947 r.)[7]
Przypisy
- ↑ Piotr Rozwadowski (red.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. Tom 6. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2004, s. 347. ISBN 83-11-09261-3.
- ↑ a b Powstańcze Biogramy. Zdzisław Poradzki. [w:] Muzeum Powstania Warszawskiego [on-line]. 1944.pl. [dostęp 2016-04-14].
- ↑ Paweł Elsztein: Moja Praga. Warszawa: Dom Wydawniczy Syrenka, 2002, s. 35. ISBN 83-914909-8-X.
- ↑ a b c d e Juliusz Jerzy Malczewski (red.): Cmentarz Komunalny Powązki dawny Wojskowy w Warszawie. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1989, s. 165. ISBN 83-217-2641-0.
- ↑ Piotr Stachiewicz: „Parasol.” Dziele oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1984, s. 715. ISBN 83-211-0273-5.
- ↑ Maria Dylawerska, Elżbieta Dziembowska, Zbigniew Gąsior, Danuta Kaczyńska: Akcja na Kutscherę [w:] „Wojskowy Przegląd Historyczny” nr 4. Warszawa: 1959, s. 91.
- ↑ "Żołnierz Polski" 5/1947, str. 8