Arnold Skaaland

Arnold Skaaland (ur. 21 stycznia 1925 w White Plains, Nowy Jork, zm. 13 marca 2007 tamże) – amerykański wrestler, menedżer, promotor oraz producent gal wrestlingu. Członek galerii sław WWE Hall of Fame.

Kariera

Wczesne życie

W czasie II wojny światowej służył w Piechocie Morskiej Stanów Zjednoczonych^[1]. Po wojnie krótko trenował boks by przejść następnie do treningów wrestlingu^[2].

Początki kariery w wrestlingu (1946 – 1963)

W wrestlingu zadebiutował w 1946 pod własnym imieniem i nazwiskiem, a także zapowiadano go jako zawodnika z Norwegii, ze względu na skandynawskie nazwisko. Występował na obszarze północno-wschodnich stanów Ameryki otrzymując kolejno pseudonim The Golden Boy (pol. złoty chłopiec)^[3]. W związku z niskim wzrostem, swoje walki prowadził w oparciu o zwinność i kondycję fizyczną w ringu. Pod koniec lat 50. przyjął nowy pseudonim ringowy występując pod imieniem Bobby Weaver.

Na początku lat 60. rywalizował z Patem O’Connorem i „Nature Boy” Buddy’m Rogersem o tytuł NWA World Heavyweight Championship, jednak nigdy go nie zdobył^[3]. W 1962 był sędzią wysoko ocenianego pojedynku Freddie’go Blassie z Rikidōzanem, który odbył się w Japonii^[4].

World Wide Wrestling Federation/World Wrestling Federation (1963 – 1994)

W 1963 zasilił roster nowoutworzonej federacji wrestlingu World Wide Wrestling Federation (WWWF). W 1967 zdobył ze Spirosem Arionem tytuł WWWF United States Tag Team Championship, a następnie stracił go na rzecz drużyny The Sicilians (Lou Albano i Tony Altimore)^[5].

Oprócz występów w WWWF, Skaaland był także akcjonariuszem spółki Capitol Wrestling Corporation^[6] oraz biznes-partnerem Vincenta J. McMahona. Zajmował się także produkowaniem gal wrestlingu na terenie Hrabstwa Westchester w stanie Nowy Jork oraz służył jako menedżer André the Gianta – później prowadził również Bruno Sammartino i Boba Backlunda. W 1978 przeszedł na częściową emeryturę od biznesu zawodowych zapasów, pojawiając się tylko okazjonalnie w ringu. W 1987 pojawił się w teledysku do utworu Piledriver, będącego muzyką wejściową wrestlera Koko B. Ware, gdzie odegrał postać brygadzisty na budowie^[7].

W 1994 został wprowadzony do galerii sław WWF Hall of Fame przez Boba Backlunda^[8].

Tytuły i osiągnięcia

• Cauliflower Alley Club (1994)
• Pro Wrestling Illustrated
  • Menedżer roku (1978, 1979)
• World Wide Wrestling Federation / World Wrestling Federation
  • WWWF United States Tag Team Championship (1 raz) – ze Spirosem Arionem
  • WWF Hall of Fame (wprowadzony w 1994)
  • Slammy Awards (1 raz)
    • Lifetime Achievement Award (1997)

Życie osobiste i śmierć

Był żonaty z Betty, z którą doczekał się trzech synów: Edwarda Patricka, Jamesa Allena i George’a. Media określały go jako jedynego na świecie, „który mógłby choć trochę dorównać André the Giantowi w ilości wypitych płynów”^[9][10].

Tuż przed śmiercią przewlekle chorował. Zmarł 13 marca 2007 w White Plains w stanie Nowy Jork. Został pochowany na cmentarzu Gate of Heaven Cemetery w Hawthorne^[11].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profile na: Online World of Wrestling, CageMatch, The Internet Wrestling Database, WrestlingData
• Profil WWE, wwe.com, [dostęp 2023-08-13].