Bob Paisley

Bob Paisley

Pełne imię i nazwisko	Robert Paisley
Data i miejsce urodzenia	23 stycznia 1919 Hetton-le-Hole
Data i miejsce śmierci	14 lutego 1996 Liverpool
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole Bishop Auckland 1939–1954 Liverpool 253 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1974–1983 Liverpool
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Robert „Bob” Paisley (ur. 23 stycznia 1919 w Hetton-le-Hole – zm. 14 lutego 1996 w Liverpoolu) – angielski piłkarz i trener piłkarski. Jeden z najbardziej utytułowanych menedżerów w historii brytyjskiego futbolu^[1]. Z Liverpoolem związany był przez pół wieku: jako piłkarz, fizjoterapeuta, trener i ostatecznie menedżer^[2]. Jako szkoleniowiec zdobył z klubem sześciokrotnie mistrzostwo Anglii, trzy Puchary Europy, Pucharze UEFA, trzykrotnie triumfował w Pucharze Ligi Angielskiej, pięciokrotnie w rozgrywkach o Tarczę Wspólnoty i raz w Superpucharze Europy.

Życiorys

Kariera piłkarska

Urodzony w Hetton-le-Hole, Paisley w maju 1939 dołączył do amatorskiej drużyny, Bishop Auckland^[3]. Jednak wybuch II wojny światowej opóźnił rozpoczęcie kariery przez Anglika. W Liverpoolu zadebiutował 5 stycznia 1946 w meczu będącym pierwszym powojennym spotkaniem zespołu. Był to pojedynek rozegrany w ramach trzeciej rundy Pucharu Anglii przeciwko Chester City, wygrany przez Liverpool 2:0. Swoją pierwszą bramkę strzelił 1 maja 1948 na Anfield Road w 22. minucie zwyciężonego 2:1 ligowego spotkania z Wolverhampton Wanderers.

W sezonie 1946–1947 zdobył z klubem pierwsze od 24 lat mistrzostwo. Był pewnym członkiem zespołu, a kolejny sukces odniósł w sezonie 1949–1950, wygrywając Puchar Anglii. W półfinale tych rozgrywek, strzelił gola w wygranym 2:0 meczu przeciwko Evertonowi, jednak w zwycięskim finale z Arsenalem, rozegranym na Wembley nie pojawił się na boisku^[3]. W następnym sezonie został kapitanem drużyny.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery w 1954, dołączył do sztabu szkoleniowego Liverpoolu pełniąc funkcję fizjoterapeuty. Następnie stał się trenerem drużyn rezerwowych. Przybycie w 1959 Billa Shankly'ego sprawiło, że klub zaczął odnosić sukcesy. Szkot utworzył tzw. Boot Room, miejsce spotkań jego najbliższych współpracowników, do których należał również Paisley. Podczas piętnastu lat, Shankly zdobył z klubem trzy mistrzostwa kraju, dwa Puchary Anglii oraz Puchar UEFA^[4]. W lipcu 1974 Szkot odszedł na emeryturę, a jego następcą został Paisley^[5].

Anglik trenował klub przez dziewięć lat i poprawił osiągnięcia poprzednika. Liverpool zdobył w tym czasie sześciokrotnie tytuł mistrzów Anglii oraz dwukrotnie zajmował w lidze drugie miejsce. Ponadto drużyna wygrała trzykrotnie Puchar Ligi, raz triumfowała w Pucharze UEFA i Superpucharze Europy, pięciokrotnie wygrała Tarczę Wspólnoty oraz trzy razy zwyciężyła w Pucharze Europy, potwierdzając swoją dominację w kraju i w Europie^[3]. W uznaniu za swoje osiągnięcia, Paisley sześciokrotnie wybrano Trenerem Roku w Anglii^[2]. Jedynym trofeum, którego nie zdobył, był Puchar Anglii; w 1977 Liverpool zajął drugie miejsce, zaś w dwóch kolejnych latach przegrywał w półfinale rozgrywek^[3][4].

Rezygnacja i śmierć

Paisley, po 44 latach pracy w klubie, w 1983 przeszedł na emeryturę^[6]. Jego następcą został Joe Fagan, jeden z członków Boot Roomu^[4]. Paisley pozostał w klubie jako dyrektor, jednak w 1992 zdiagnozowano u niego chorobę Alzheimera^[4]. Zmarł w lutym 1996, a dla uczczenia pamięci, wejściową bramę na stadion nazwano jego imieniem^[4].

W 1983 odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE)^[7]. W 2002 otrzymał miejsce w Galerii Sław Angielskiego Futbolu^[5][7], a w 2008 w Galerii Sław Europejskiego Futbolu^[7].

Statystyki kariery

Piłkarz

Liverpool FC^[3]

• Zwycięstwo
  • The Football League: 1946–47

• Drugie miejsce
  • Puchar Anglii: 1949–50

Menedżer

Liverpool FC^[3]

• Zwycięstwo
  • Football League First Division: 1975–76, 1976–77, 1978–79, 1979–80, 1981–82, 1982–83
  • Puchar Ligi Angielskiej: 1980–81, 1981–82, 1982–83
  • Tarcza Wspólnoty: 1974, 1976, 1977, 1980, 1982
  • Puchar Europy: 1976–1977, 1977–78, 1980–81
  • Superpuchar Europy: 1976–77
  • Puchar UEFA: 1975–76

• Drugie miejsce
  • Football League First Division: 1974–75, 1977–1978
  • Puchar Anglii: 1976–77
  • Puchar Ligi Angielskiej: 1977–78
  • Superpuchar Europy: 1978
  • Puchar Interkontynentalny: 1980–81

Indywidualne^[2]

• Trener Roku w Anglii: 1975–76, 1976–77, 1978–79, 1979–80, 1981–82, 1982–83
• Miejsce w Galerii Sław Angielskiego Futbolu: 2002

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona poświęcona Bobowi Paisleyowi. bobpaisley.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-20)].
• Profil na oficjalnej stronie klubu
• Profil i artykuły o Paisley'u na LFC Online
• Zdjęcie