Brock Lesnar

Ten artykuł należy dopracować: od 2019-05 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny, od 2019-05 → zaktualizować na podstawie najświeższych informacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Brock Lesnar

Pseudonim	The Beast Incarnate, The Conqueror, The Next Big Thing
Data i miejsce urodzenia	12 lipca 1977 Webster, USA
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	191 cm
Masa ciała	120 kg
Styl walki	zapasy
Klub	Minnesota Martial Arts Academy
Zwycięstwa	5
Przez nokauty	3
Przez poddania	2
Przez decyzje	1
Porażki	3
Remisy	0
Nieodbyte	1

Brock Edward Lesnar (ur. 12 lipca 1977 w Webster) – amerykański zapaśnik, wrestler i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Jako wrestler był m.in. sześciokrotnym mistrzem World Wrestling Entertainment. Na gruncie sportowym jego największymi osiągnięciami było mistrzostwo National Collegiate Athletic Association w zapasach (2000) oraz mistrzostwo Ultimate Fighting Championship w wadze ciężkiej (2008–2010).

Po 8-letniej przerwie powrócił do WWE RAW 2 kwietnia 2012 roku, podpisał roczny kontrakt z federacją. Na WrestleMania XXX zmierzył się z powracającym Undertakerem, którego sensacyjnie pokonał i stał się pierwszym wrestlerem w historii, który pokonał go na gali WrestleMania. 17 sierpnia 2014 roku na Sumerslam pokonał w walce wieczoru Johna Cenę, zdobywając WWE World Heavyweight Championship. Pas ten stracił na Wrestlemanii 31, podczas walki z Romanem Reignsem, kiedy to Seth Rollins wykorzystał walizkę MITB i zdobył ten tytuł. W 2015 r. podpisał kolejny, 3-letni kontrakt z WWE, tym samym, kończąc karierę w MMA. Na gali Battleground 2015 wygrał z Sethem Rollinsem walkę o pas WWE WHC przez dyskwalifikację, której dokonał powracający Undertaker, atakując Lesnara, przez co ten nie wygrał mistrzostwa. Doprowadziło to do walki na gali Summerslam 2015 z której zwycięsko wyszedł The Undertaker. Ostateczny pojedynek tej dwójki odbył się na gali Hell in a Cell 2015, w Hell in a Cell Matchu. Z walki zwycięsko wyszedł The Beast, czyli Lesnar.

Brock powrócił na RAW przed galą Royal Rumble. Zniszczył tam League of Nations, a także wykonał F-5 na Romanie Reignsie. Następnie zaatakowała go Rodzina Wyattów. Wystąpił w Royal Rumble Matchu z nr 23, wyeliminował The Wyatt Family, bez Braya Wyatta oraz Jacka Swaggera. Został usunięty z ringu przez Luke'a Harpera, Ericka Rowana i Brauna Strowmana. Na Fastlane 2016 wziął udział w Triple Threat Matchu, którego stawką była walka z ówczesnym mistrzem WWE Wagi Ciężkiej. Zwycięsko z tego pojedynku wyszedł Roman Reigns. Na pierwszym Raw po Fastlane rozpoczął feud z Deanem Ambrose, który doprowadził do walki tych panów na WrestleManii XXXII. Walkę wygrał Brock, po czym zrobił sobie przerwę od WWE. Na SummerSlam 2016 zawalczył z Randym Ortonem^[1] i wyszedł zwycięsko ze starcia. Ostatni pojedynek stoczył na WrestleManii 36 walcząc z Drew McIntyre'em. Z walki wyszedł jako przegrany, tracąc tym samym WWE Championship. Lesnar powrócił 20 sierpnia na gali SummerSlam, tym samym konfrontując mistrza Universal Romana Reignsa.

MMA

Pierwszą walkę w mieszanych sztukach walki stoczył 2 czerwca 2007 roku z koreańskim judoką Kim Min-Soo, którego pokonał przez poddanie wskutek ciosów pięściami w parterze. Następnie związał się z UFC. Po dwóch pojedynkach (wygranej z Heathem Herringiem i porażce z Frankiem Mirem) dostał możliwość walki o mistrzostwo wagi ciężkiej z najbardziej utytułowanym zawodnikiem UFC, Randym Couture'em. Pokonał go 15 listopada 2008 roku w drugiej rundzie przez TKO. W 2009 roku w pierwszej obronie tytułu Lesnar wygrał przez TKO w rewanżu z Frankiem Mirem.

Po rocznej przerwie spowodowanej chorobą Lesnar wrócił i stoczył drugą obronę przeciwko Shane'owi Carwinowi. Wygrał pojedynek w drugiej rundzie trójkątnym duszeniem. Tego samego roku stoczył trzecią obronę. Na skutek ciosów pięściami Lesnar przegrał walkę z Cainem Velasquezem i tym samym stracił tytuł. Po kolejnej rocznej przerwie Lesnar powrócił do rywalizacji w 2011 roku, podczas sylwestrowej gali UFC 141. Jego przeciwnikiem był Alistair Overeem, a stawką walki była pozycja pretendenta do mistrzostwa UFC. Holender zwyciężył przez TKO w 1. rundzie. Wskutek porażki Lesnar ogłosił zakończenie kariery w MMA.

Brock Lesnar powrócił do MMA podczas jubileuszowej gali UFC 200, gdzie pokonał Marka Hunta jednogłośnie na punkty^[2] jednak tydzień po gali, USADA poinformowała o potencjalnym naruszeniu polityki antydopingowej przez Lesnara. Po czasie potwierdzono, że Lesnar był podczas pojedynku z Huntem na dopingu^[3][4].

Osiągnięcia

Zapasy

• Big Ten Conference
  • Big Ten Conference – mistrzostwo (1999, 2000)
  • Big Ten Conference sklasyfikowało go na 1. miejscu w wadze ciężkiej (2000)
• National Collegiate Athletic Association
  • NCAA Division I – 2. miejsce (1999)
  • NCAA Division I – mistrzostwo (2000)
• North Dakota State University – Bison tournament
  • Heavyweight Championship (1997–1999)
• National Junior College Athletic Association
  • NJCAA All-American (1997, 1998)
  • Junior College National Championship (1998)

Mieszane sztuki walki

• Ultimate Fighting Championship
  • mistrzostwo w wadze ciężkiej (2008–2010)
  • Poddanie Wieczoru (1 raz)
• Nagrody Wrestling Observer Newsletter
  • Największy draw (2008, 2009, 2010)
  • Najbardziej wartościowy zawodnik MMA (2008, 2009, 2010)

Wrestling

• World Wrestling Entertainment
  • WWE Championship (5 razy)
  • WWE Universal Championship (3 razy)
  • King Of The Ring (2002)
  • Royal Rumble (2 razy)
  • WWE Slammy Awards (5 razy)
  • Elimination Chamber (1 raz)

Lista walk w MMA

Wynik	Bilans	Przeciwnik	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
No contest	5-3 (1)	Mark Hunt	No contest (zmiana werdyktu)	3	5:00	UFC 200	09.07.2016	Las Vegas	Początkowo zwycięstwo Lesnara przez decyzję. Po wykryciu dopingu u niego, walkę uznano za nierozstrzygniętą
Przegrana	5-3	Alistair Overeem	TKO (kopniecie w korpus i ciosy pięściami)	1	2:26	UFC 141	30.12.2011	Las Vegas
Przegrana	5-2	Cain Velasquez	TKO (ciosy pięściami)	1	4:12	UFC 121	23.10.2010	Anaheim	Stracił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana	5-1	Shane Carwin	Poddanie (duszenie trójkątne rękami)	2	2:19	UFC 116	04.07.2010	Las Vegas	Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej, poddanie wieczoru
Wygrana	4-1	Frank Mir	TKO (ciosy pięściami)	2	1:48	UFC 100	11.07.2009	Las Vegas	Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana	3-1	Randy Couture	TKO (ciosy pięściami)	2	3:07	UFC 91	15.11.2008	Las Vegas	Zdobył mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana	2-1	Heath Herring	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	UFC 87	09.08.2008	Minneapolis
Przegrana	1-1	Frank Mir	Poddanie (dźwignia prosta na kolano)	1	1:30	UFC 81	02.02.2008	Las Vegas
Wygrana	1-0	Kim Min-soo	TKO (poddanie po uderzeniach)	1	1:09	Dynamite!! USA	02.06.2007	Los Angeles	Debiut w MMA

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Brock Lesnar na UFC.com
• Brock Lesnar na Sherdog.com
• Profil na OWOW.com
• Profil Brocka Lesnara na WWE.com