Carlo Maria Viganò
| Arcybiskup tytularny Ulpiana | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | Nigeria, Watykan, Stany Zjednoczone | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 16 stycznia 1941 | ||
| Nuncjusz apostolski w Stanach Zjednoczonych | |||
| Okres sprawowania | 2011–2016 | ||
| Sekretarz generalny Gubernatoratu Państwa Watykańskiego | |||
| Okres sprawowania | 2009–2011 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 24 marca 1968 | ||
| Nominacja biskupia | 3 kwietnia 1992 | ||
| Sakra biskupia | 26 kwietnia 1992 | ||
| Odznaczenia | |||
  | |||
| |||
| |||
| Data konsekracji | 26 kwietnia 1992 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Watykan | ||||||||||
| Miejsce | |||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | Franciszek Macharski | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Carlo Maria Viganò (ur. 16 stycznia 1941 w Varese) – włoski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup.
Życiorys
W latach 1962–1963 studiował filozofię, a następnie w latach 1965–1969 teologię na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Rezydował wówczas w Almo Collegio Capranica. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 marca 1968. Następnie kontynuował studia uzyskując doktorat utriusque iuris (obojga praw kanonicznego i cywilnego). Jednocześnie w 1973 ukończył przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej w Rzymie.
Rozpoczął służbę w nuncjaturach w Iraku, następnie w Wielkiej Brytanii. W latach 1978–1989 pracował w Sekretariacie Stanu w Watykanie. 3 kwietnia 1989 Viganò został mianowany przez Jana Pawła II obserwatorem Watykanu przy Radzie Europy w Strasburgu. 3 kwietnia 1992 został mianowany arcybiskupem tytularnym Ulpiana i nuncjuszem apostolskim w Nigerii. 26 kwietnia 1992 otrzymał sakrę biskupią na Watykanie z rąk Jana Pawła II. Współkonsekratorami byli: kard. Franciszek Macharski i kard. Angelo Sodano. Od 4 kwietnia 1998 był delegatem ds. nuncjatur przy Stolicy Apostolskiej. Od 16 lipca 2009 był sekretarzem Gubernatoratu Państwa Watykańskiego[1]. 19 października 2011 mianowany nuncjuszem apostolskim w Stanach Zjednoczonych[2] (funkcję sprawował do 2016).
22 sierpnia 2018, po ujawnieniu kolejnego skandalu seksualnego związanego z czynami nierządnymi względem nieletnich w strukturze Kościoła katolickiego w USA, arcybiskup Carlo Maria Viganò zaapelował do papieża Franciszka oraz kilku kardynałów i biskupów, aby ustąpili z pełnionych urzędów w związku z ukrywaniem skłonności homoseksualnych oraz molestowaniem dzieci przez arcybiskupa Waszyngtonu Theodore’a McCarricka[3][4].
Przypisy
- ↑ Nomina del Segretario Generale del Governatorato dello Stato della Città del Vaticano. vatican.va, 2009-07-16. [dostęp 2021-02-18]. (wł.).
- ↑ Nomina del Nunzio Apostolico negli Stati Uniti d’America. vatican.va, 2011-10-19. [dostęp 2021-02-18]. (wł.).
- ↑ Abp Vigano odpowiada na raport ws. McCarricka. Oskarża „mafię z Sant Gallen” o tuszowanie skandali [online], Pch24.pl [dostęp 2020-11-13] (pol.).
- ↑ Górny: Wstrząsające świadectwo watykańskiego arcybiskupa [online] [dostęp 2018-08-28] .
Linki zewnętrzne
- Carlo Maria Viganò [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-10-19] (ang.).
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
| Delegaci apostolscy dla Afryki Zachodniej |
|
|---|---|
| Delegaci apostolscy w Nigerii |
|
| Nuncjusze apostolscy |
|
- p
- d
- e
| Delegaci apostolscy |
|
|---|---|
| Pronuncjusze apostolscy |
|
| Nuncjusze apostolscy |
|
- p
- d
- e
Główne zagadnienia
| Liturgia | |
|---|---|
| Doktryna i sprzeciw wobec: | |
| Wydarzenia |
|
Ruchy w ramach Kościoła katolickiego
| Stowarzyszenia i Instytuty |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Jurysdykcje | |||||
| Międzynarodowe Stowarzyszenia Wiernych |
| ||||
| Ludzie |
| ||||
Niezależne ruchy
| Niezależne, działające z częściowymi zezwoleniami papieskimi |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Ludzie | |||||
| Wspólnoty |
|
|---|---|
| Ludzie |
| Wspólnoty |
|
|---|---|
| Ludzie |
|
| Wspólnoty |
|
|---|---|
| Ludzie |
|
