Antonio Guido Filipazzi

Antonio Guido Filipazzi

Arcybiskup tytularny Sutrium
Antonio Guido Filipazzi (2014)
Nisi Dominus ædificaverit Jeżeli Pan domu nie zbuduje
Kraj działania	Indonezja, Nigeria, Polska
Data i miejsce urodzenia	8 października 1963 Melzo
Nuncjusz apostolski w Polsce
Okres sprawowania	od 2023
Nuncjusz apostolski w Nigerii
Okres sprawowania	2017–2023
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	14 marca 1987
Prezbiterat	10 października 1987
Nominacja biskupia	8 stycznia 2011
Sakra biskupia	5 lutego 2011
Multimedia w Wikimedia Commons

Antonio Guido Filipazzi (ur. 8 października 1963 w Melzo) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Indonezji w latach 2011–2017, nuncjusz apostolski w Nigerii w latach 2017–2023, stały obserwator Stolicy Apostolskiej przy Wspólnocie Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej w latach 2017–2023, nuncjusz apostolski w Polsce od 2023.

Życiorys

Urodził się 8 października 1963 w Melzo^[1]. 14 marca 1987 został wyświęcony na diakona przez biskupa pomocniczego Genui-Bobbio Giacoma Barabina, a 10 października 1987 kardynał Giuseppe Siri, arcybiskup senior Genui-Bobbio, udzielił mu święceń prezbiteratu. Pierwotnie inkardynowany do archidiecezji Genui-Bobbio, 1 sierpnia 1989 został przeniesiony do diecezji Ventimiglia-San Remo^[2]. Uzyskał doktorat z prawa kanonicznego^[1] na Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża^[3]. W 1992 ukończył Papieską Akademię Kościelną^[3].

W 1992 rozpoczął pracę w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej^[1]. Był asystentem nuncjatury na Sri Lance (1992–1993), sekretarzem nuncjatur na Sri Lance (1993–1995), w Austrii (1995–1998) i w Niemczech (1998–2001), radcą nuncjatury w Niemczech (2001–2003) i radcą w Sekretariacie Stanu (2003–2011). W 1995 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości, a w 2008 prałata honorowego Jego Świątobliwości^[4].

8 stycznia 2011 papież Benedykt XVI mianował go nuncjuszem apostolskim i arcybiskupem tytularnym Sutrium^[5]. Święcenia biskupie otrzymał 5 lutego 2011 w bazylice św. Piotra na Watykanie. Konsekrował go Benedykt XVI, któremu asystowali kardynał Angelo Sodano, emerytowany sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, i kardynał Tarcisio Bertone, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej^[2]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Nisi Dominus ædificaverit”^[1] (Jeżeli Pan domu nie zbuduje^[6][7]). 23 marca 2011 Benedykt XVI wyznaczył go na urząd nuncjusza apostolskiego w Indonezji^[8].

26 kwietnia 2017 papież Franciszek przeniósł go na urząd nuncjusza apostolskiego w Nigerii^[9], a 24 października 2017 ustanowił również stałym przedstawicielem przy Wspólnocie Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej^[10]. W Nigerii rozwiązywał spór w diecezji Ahiary, gdzie duchowieństwo i laikat nie przyjęli biskupa Petera Okpalekego, pochodzącego z innego plemienia, a także wzywał miejscowy rząd do rozwiązania konfliktu na północy kraju między katolikami a muzułmanami^[6].

8 sierpnia 2023 został mianowany przez Franciszka nuncjuszem apostolskim w Polsce^[11][12], urząd objął 5 października 2023^[13], a 26 października 2023 złożył listy uwierzytelniające^[14].

Konsekrował 1 biskupa z Indonezji i 12 biskupów z Nigerii^[2].

Oprócz języka włoskiego deklaruje znajomość języków: francuskiego, angielskiego i niemieckiego^[1].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna Antonia Guida Filipazziego na stronie Nuncjatury Apostolskiej w Polsce. [dostęp 2023-08-08].
• Antonio Guido Filipazzi [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-02-04]  (ang.).