Christine Lagarde

Christine Lagarde
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1956
Paryż

Dyrektor zarządzający Międzynarodowego Funduszu Walutowego
Okres

od 5 lipca 2011
do 12 września 2019

Poprzednik

John Lipsky (p.o.)

Następca

David Lipton (p.o.)

Faksymile
Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Christine Madeleine Odette Lagarde z domu Lallouette (ur. 1 stycznia 1956 w Paryżu) – francuska polityk, prawnik, minister w kilku rządach, pierwsza kobieta na stanowisku ministra finansów w państwach wchodzących w skład G8. Od 2011 do 2019 dyrektor zarządzający Międzynarodowego Funduszu Walutowego, będąca również pierwszą kobietą sprawującą tę funkcję. Od 2019 prezes Europejskiego Banku Centralnego.

Życiorys

Uczęszczała do liceum profilowanego w Hawrze i Holton-Arms School w Bethesda w USA. Została następnie absolwentką prawa na Université Paris-Nanterre. Ukończyła podyplomowe studia w zakresie prawa pracy, a także uzyskała magisterium w zakresie języka angielskiego.

Pracę zawodową rozpoczęła jako doradca kongresmena Williama Cohena. W 1981 dołączyła do kancelarii prawnej Baker & McKenzie, gdzie przechodziła przez kolejne szczeble w firmowej hierarchii. W 1991 została mianowana na stanowisko prezesa filii korporacji w Paryżu. W 1995 bez powodzenia ubiegała się o prezesurę całej firmy. Została wybrana na to stanowisko w 1999. Podczas jej urzędowania zysk przedsiębiorstwa wzrósł o ponad 30%. W 2002 ponownie powierzono jej stanowisko prezesa.

W 2005 Christine Lagarde objęła stanowisko ministra delegowanego ds. handlu zagranicznego w rządzie Dominique’a de Villepin, które zajmowała do 2007. W okresie pełnienia tej funkcji doprowadziła do zmodernizowania sektora handlowego, a także otworzyła nowe rynki zbytu dla francuskich produktów eksportowych. 18 maja 2007 została ministrem rolnictwa w pierwszym rządzie François Fillona. Po wygraniu wyborów parlamentarnych w tym samym roku przez Unię na rzecz Ruchu Ludowego i utworzeniu drugiego gabinetu tego premiera, Christine Lagarde objęła urząd ministra gospodarki, finansów i zatrudnienia. W 2008 z listy UMP uzyskała mandat radnej paryskiej dwunastej dzielnicy.

W trzecim gabinecie François Fillona, który powstał jesienią 2010, została ministrem gospodarki, finansów i przemysłu[1].

28 czerwca 2011 została powołana na dyrektora zarządzającego Międzynarodowego Funduszu Walutowego[2], dzień później odeszła z funkcji ministerialnej. W tym samym roku wszczęto śledztwo, w którym badany jest wątek udziału Christine Lagarde w przekazaniu do prywatnego (a nie państwowego) arbitrażu sporu pomiędzy jednym z banków (należących w części do skarbu państwa), a przedsiębiorcą Bernardem Tapie. W toku tego postępowania m.in. przeszukano jej mieszkanie[3]. W 2016 francuski sąd uznał ją za winną zaniedbań, odstąpił jednocześnie od wymierzenia kary[4].

19 lutego 2016 została po raz drugi wybrana na dyrektora zarządzającego MFW[5]. W lipcu 2019 została desygnowana na prezesa Europejskiego Banku Centralnego z kadencją od 1 listopada tegoż roku[6]. We wrześniu zakończyła w związku z tym pełnienie funkcji w Międzynarodowym Funduszu Walutowym.

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczona Legią Honorową V klasy.

W 2008 została umieszczona na 14. miejscu listy 100 najbardziej wpływowych kobiet świata, sporządzonej przez magazyn „Forbes[7]. W 2009 została uznana przez „Financial Times” najlepszym ministrem finansów w Europie, co stanowiło docenienie kondycji gospodarki Francji w czasie globalnego kryzysu gospodarczego[8]. W 2016 wraz z innymi kobietami została wyróżniona tytułem „Women of the Year” magazynu „Glamour[9].

Przypisy

  1. Communiqué de la Présidence de la République. elysee.fr, 14 listopada 2010. [dostęp 2011-06-28]. (fr.).
  2. France's Lagarde elected new IMF chief. reuters.com, 28 czerwca 2011. [dostęp 2011-06-28]. (ang.).
  3. Policja przeszukała dom szefowej MFW Christine Lagarde. forbes.pl, 20 marca 2013. [dostęp 2013-03-20].
  4. Kim Willsher, Larry Elliott, Dominic Rushe: Christine Lagarde avoids jail, keeps job after guilty verdict in negligence trial. theguardian.com, 19 grudnia 2016. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  5. Christine Lagarde po raz drugi szefową MFW. pb.pl, 19 lutego 2016. [dostęp 2016-02-19].
  6. Christine Lagarde – kim jest przyszła szefowa Europejskiego Banku Centralnego?. gazeta.pl, 3 lipca 2019. [dostęp 2019-07-05].
  7. The 100 Most Powerful Women. forbes.com, 27 sierpnia 2008. [dostęp 2011-06-28]. (ang.).
  8. Crisis crew. ft.com, 20 listopada 2009. [dostęp 2011-06-28]. (ang.).
  9. Glamour's Women of the Year 2016: Gwen Stefani, Simone Biles, Ashley Graham, and More Honorees. glamour.com, 1 listopada 2016. [dostęp 2016-11-15]. (ang.).

Bibliografia

  • Nota biograficzna na stronie lci.tf1.fr. [dostęp 2011-06-28]. (fr.).
  • p
  • d
  • e
  • Camille Gutt (1946–1951)
  • Ivar Rooth (1951–1956)
  • Per Jacobsson (1956–1963)
  • Pierre-Paul Schweitzer (1963–1973)
  • Johannes Witteveen (1973–1978)
  • Jacques de Larosière (1978–1987)
  • Michel Camdessus (1987–2000)
  • Horst Köhler (2000–2004)
  • Rodrigo Rato (2004–2007)
  • Dominique Strauss-Kahn (2007–2011)
  • Christine Lagarde (2011–2019)
  • Kristalina Georgiewa (od 2019)
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000120996165
  • VIAF: 20011965
  • LCCN: no2010070544
  • GND: 143043935
  • BnF: 157750012
  • SUDOC: 121885658
  • SBN: LIGV037955
  • NKC: xx0137621
  • NTA: 41076714X
  • BIBSYS: 1671433161346
  • PLWABN: 9810683742705606
  • NUKAT: n2017122543
  • CONOR: 262227299
  • KRNLK: KAC201418772
  • LIH: LNB:BjGh;=Br
  • WorldCat: lccn-no2010070544
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: biography/Christine-Lagarde
  • Treccani: christine-lagarde
  • БРЭ: 3985923
  • NE.se: christine-lagarde
  • SNL: Christine_Lagarde
  • VLE: christine-lagarde
  • Catalana: 0520800
  • DSDE: Christine_Lagarde