Joseph Caillaux

Data i miejsce urodzenia

30 marca 1863
Mamers

Data i miejsce śmierci

21 listopada 1944
Paryż

75. Premier Francji

Okres

od 27 czerwca 1911
do 21 stycznia 1912

Poprzednik

Ernest Monis

Następca

Raymond Poincaré

Multimedia w Wikimedia Commons

Joseph Caillaux (ur. 30 marca 1863, zm. 21 listopada 1944) – francuski polityk, lider Partii Radykalnej. Premier Francji w latach 1911-1912, zwolennik pojednania z Niemcami oraz autor planu pokojowego kończącego II kryzys w Maroku w 1912 roku.

Życiorys

Jego ojcem był francuski polityk i minister Eugène Caillaux. Joseph Caillaux urodził się w 1863 roku w Mamers. W wieku 18 lat ukończył liceum w Mamers po czym wstąpił École polytechnique w Paryżu.

Swoją karierę polityczną Joseph rozpoczął w 1902 roku, kiedy po raz pierwszy został wybrany do Zgromadzenia Narodowego, wcześniej piastując funkcję w administracji publicznej. 27 czerwca 1911 roku został wybrany na 75. premiera Francji. Urząd piastował zaledwie 6 miesięcy, 21 stycznia 1912 roku Caillaux podał się do dymisji, a jego miejsce zastąpił Raymond Poincaré. Po odejściu ze stanowiska premiera piastował liczne posady ministerialne. W 1914 roku podał się do dymisji z funkcji ministra finansów po tym jak jego żona, Henriette zastrzeliła edytora Le Figaro, Gastona Calmette.

Podczas I wojny światowej był przewodniczącym partii pokoju działającej na rzecz zawieszenia działań wojennych i zawarcia pokoju z Niemcami. Z tego powodu został aresztowany w 1917 roku z polecenia Clemenceau. 23 kwietnia 1920 roku został skazany na 3 lata więzienia. Pozbawiono go także praw publicznych^[1]. Po zrehabilitowaniu kontynuował karierę polityczną. W latach 20. XX wieku był członkiem gabinetów rządowych partii lewicowych. Trzykrotnie pełnił funkcję ministra finansów^[1].

25 sierpnia 1906 roku ożenił się z Berthą Gueydan, z którą się rozwiódł w marcu 1911 roku. W październiku tego samego roku ożenił się z Henriettą Raynouard, z którą utrzymywał kontakty od roku 1907.

Joseph Caillaux zmarł w 1944 roku w Paryżu w wieku 81 lat. Jego ciało zostało pochowane na cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu (kwartał 54).

Przypisy

↑ ^a ^b Palmer 1998 ↓, s. 79.

Bibliografia

Jean-Denis Bredin, Joseph Caillaux, Paris, Gallimard, coll. Folio Histoire, 2001.
Yvert Benoît (red.), Premiers ministres et présidents du Conseil. Histoire et dictionnaire raisonné des chefs du gouvernement en France (1815-2007), Perrin, Paris 2007, s. 916
Alan Palmer: Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Magnum, 1998. ISBN 83-85852-28-X.

Linki zewnętrzne

Strona poświęcona politykowi. cedef.minefi.gouv.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-18)].

Premierzy Francji

Burbonowie	Périgord (1815) Plessis (1815–1818) Dessolles (1818–1819) Decazes (1819–1820) Plessis (1820–1821) Villèle (1821–1828) Martignac (1828–1829) Polignac (1829–1830) Mortemart (1830)
Monarchia lipcowa	Broglie (1830) Laffitte (1830–1831) Perier (1831–1832) Soult (1832–1834) Gérard (1834) Bassano (1834) Mortier (1834–1835) Broglie (1835–1836) Thiers (1836) Molé (1836–1839) Soult (1839–1840) Thiers (1840) Soult (1840–1847) Guizot (1847 23 lutego 1848) Molé (1848)
II Republika	Dupont de l’Eure (1848) Arago (1848) Cavaignac (1848) Barrot (1848–1849) d’Hautpoul (1849–1851) Faucher (1851)
II Cesarstwo /Rząd Tymczasowy	Ollivier (1870) Cousin-Montauban (1870) Trochu (1870–1871)
III Republika	Dufaure (1871–1873) Broglie (1873–1874) Cissey (1874–1875) Buffet (1875–1876) Dufaure (1876) Simon (1876–1877) Broglie (1877) Rochebouet (1877) Dufaure (1877–1879) Waddington (1879–1879) Freycinet (1879–1880) Ferry (1880–1881) Gambetta (1881–1882) Freycinet (1882) Duclerc (1882–1883) Fallieres (1883) Ferry (1883–1885) Brisson (1885) Freycinet (1886) Goblet (1886–1887) Rouvier (1887) Tirard (1887–1888) Floquet (1888–1889) Tirard (1889–1890) Freycinet (1890–1892) Loubet (1892) Ribot (1892–1893) Dupuy (1893) Casimir-Perier (1893–1894) Dupuy (1894–1895) Ribot (1895) Bourgeois (1895–1896) Méline (1896–1898) Brisson (1898) Dupuy (1898–1899) Waldeck-Rousseau (1899–1902) Combes (1902–1905) Rouvier (1905–1906) Sarrien (1906) Clemenceau (1906–1909) Briand (1909–1911) Monis (1911) Caillaux (1911–1912) Poincaré (1912–1913) Briand (1913) Barthou (1913) Doumergue (1913–1914) Ribot (1914) Viviani (1914–1915) Briand (1915–1917) Ribot (1917) Painlevé (1917) Clemenceau (1917–1920) Millerand (1920) Leygues (1920–1921) Briand (1921–1922) Poincaré (1922–1924) François-Marsal (1924) Herriot (1924–1925) Painlevé (1925) Briand (1925–1926) Herriot (1926) Poincaré (1926–1929) Briand (1929) Tardieu (1929–1930) Chautemps (1930) Tardieu (1930) Steeg (1930–1931) Laval (1931–1932) Tardieu (1932) Herriot (1932) Paul-Boncour (1932–1933) Daladier ( 1933) Sarraut (1933) Chautemps (1933–1934) Daladier (1934) Doumergue (1934) Flandin (1934–1935) Bouisson (1935) Laval (1935–1936) Sarraut (1936) Blum (1936–1937) Chautemps (1937–1938) Blum (1938) Daladier (1938–1940) Reynaud (1940) Pétain (1940)
Francja Vichy/ Rząd Tymczasowy	Pétain (1940) Laval (1940–1941) Flandin (1940–1941) Darlan (1941–1942) Laval (1942–1944) Gaulle (1944–1946) Gouin (1946) Bidault (1946) Blum (1946–1947)
IV Republika	Ramadier (1947) Schuman (1947–1948) Marie (1948) Schuman (1948) Queuille (1948–1949) Bidault (1949–1950) Queuille (1950) Pleven (1950–1951) Queuille (1951) Pleven (1951–1952) Faure (1952) Pinay (1952–1953) Mayer (1953) Laniel (1953–1954) France (1954–1955) Faure (1955–1956) Mollet (1956–1957) Bourgès-Maunoury (1957) Gaillard (1957–1958) Pflimlin (1958) Gaulle (1958–1959)
V Republika	Debré (1959–1962) Pompidou (1962–1968) Couve de Murville (1968–1969) Chaban-Delmas (1969–1972) Messmer (1972–1974) Chirac (1974–1976) Barre (1976–1981) Mauroy (1981–1984) Fabius (1984–1986) Chirac (1986–1988) Rocard (1988–1991) Cresson (1991–1992) Bérégovoy (1992–1993) Balladur (1993–1995) Juppé (1995–1997) Jospin (1997–2002) Raffarin (2002–2005) Villepin (2005–2007) Fillon (2007–2012) Ayrault (2012–2014) Valls (2014–2016) Cazeneuve (2016–2017) Philippe (2017–2020) Castex (2020–2022) Borne (2022–2024) Attal (od 2024)