Cytryniec chiński

Systematyka^[1]^[2]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

Nadgromada

Gromada

Podgromada

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

Austrobaileyanae

Rząd

Austrobaileyales

Rodzina

cytryńcowate

Rodzaj

cytryniec

Gatunek

cytryniec chiński

Nazwa systematyczna

Schisandra chinensis (Turcz.) Baill.
Hist. pl. 1:148. 1868 "Schizandra"

Synonimy

Maximowiczia sinensis

Systematyka w Wikispecies

Multimedia w Wikimedia Commons

Cytryniec chiński (Schisandra chinensis (Turcz.) Baill.) – gatunek rośliny z rodziny cytryńcowatych. W stanie naturalnym występuje w górskich lasach i dolinach rzek Dalekiego Wschodu. Głównie w Rosji, Korei, Japonii i Chinach^[3]^[4].

Morfologia

Łodyga: Jest elastyczna i oplata pnie drzew. Dorasta od 8 do 15 m^[3]^[4], o średnicy od 1 do 1,5 cm.
Liście: Ogonkowe, ułożone w pęczkach. Eliptyczne lub odwrotnie jajowate, o długości 10 cm i szerokości 5 cm. Brzeg mają drobnoząbkowany, nasada jest klinowata. Na końcu są zaostrzone, po roztarciu przyjemnie pachną. Dekoracyjne.
Kwiaty: Rozdzielnopłciowe o średnicy ok. 2 cm, zwisające na długich szypułkach, skupione po od 2 do 5 w kątach liści^[5]. Pachnące, o kolorze białym lub kremowym, a w okresie przekwitania różowawym.
Owoce: Kłosowata kiść złożona z od 10 do 40 kulistych, soczystych, szkarłatnoczerwonych jagód o średnicy do 1 cm^[4], które zawierają jedno lub dwa nasiona.

Uprawa

Wymagania: Stanowisko ciepłe, słoneczne lub lekko zacienione^[6]^[7]. Roślina powinna być osłonięta od wiatru. Gleba żyzna, wilgotna i przepuszczalna. Cytryniec chiński jest mrozoodporny, wytrzymuje spadki temperatur do -30 °C^[7].

Biologia i ekologia

Dwupienne pnącze. Kwitnie od maja do czerwca. Rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, dostatecznie wilgotnych. Roślina mało wytrzymała na suszę, lubi stanowiska wodne.

Zastosowanie

Owoc cytryńca chińskiego, nazywany owocem o pięciu smakach, stosowany był od tysięcy lat w medycynie starożytności. Używany był do leczenia impotencji u mężczyzn, rzeżączki oraz częstego oddawania moczu. Podawano go w terapiach chorób układu pokarmowego, biegunkach i występowaniu czerwonki. Używano go przy leczeniu astmy, kaszlu, kołatania serca, niedośnienia, stanach przemęczenia, nadmiernego pocenia czy bezsenności^[3].

Roślina lecznicza:
- Surowiec zielarski: Owoce i nasiona. Owoce zawierają cukry, kwasy organiczne (kwas cytrynowy, kwas jabłkowy, kwas winowy) i witaminę C. Nasiona zawierają schizandrynę i schizandrol i witaminę E.
- Działanie: Owoce zwiększają zdolności do pracy umysłowej i fizycznej, usuwają zmęczenie, poprawiają ostrość widzenia w ciemności.
Roślina ozdobna, rozmnażana z odkładów i odrostów korzeniowych. W Polsce bywa sadzona w parkach.
Roślina owocowa. Uprawiana jako drzewo owocowe we wschodniej Azji.
Roślina jadalna. Z owoców sporządza się konfitury, dżemy. Soku używa się jako dodatek smakowy do win. Z kory i liści sporządza się napar, który może zastąpić herbatę.

Galeria

Cytryniec chiński. Liście
Cytryniec chiński. Owoce
Cytryniec chiński

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-01-24] (ang.).
↑ ^a ^b ^c AgnieszkaA. Szopa AgnieszkaA., RadosławR. Ekiert RadosławR., HalinaH. Ekiert HalinaH., Cytryniec chiński (Schisandra chinensis) – nowy farmakopealny gatunek: badania chemiczne, biologiczna aktywność, znaczenie lecznicze, walory kosmetyczne, metody analityczne oraz badania biotechnologiczne, 2012 .
↑ ^a ^b ^c AgnieszkaA. Szopa AgnieszkaA., MartaM. Klimek MartaM., HalinaH. Ekiert HalinaH., Cytryniec chiński (Schisandra chinensis) – znaczenie lecznicze i kosmetyczne, Katedra i Zakład Botaniki Farmaceutycznej, Wydział Farmaceutyczny, Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie 2016 .
↑ KatarzynaK. Karłowicz-Bodalska KatarzynaK., TadeuszT. Bodalski TadeuszT., Znaczenie surowców roślinnych w leczeniu schorzeń wątroby, „Borgis – Postępy Fitoterapii 3/2007”, 2007, s. 155-167 .
↑ EwaE. Trzaskowska EwaE., Wykorzystanie roślin w projektowaniu architektonicznym (pnącza, ogrody wertykalne), 2010 .
↑ ^a ^b JoannaJ. Sadowska JoannaJ., Cytryniec chiński [online], Poradnik Ogrodniczy [dostęp 2019-02-14] .

Bibliografia

Halina Strzelecka (red.), Józef Kowalski (red.): Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13132-2.
Zdzisław Kawecki, Romuald Łojko, Bolesław Pilarek: Mało znane rośliny sadownicze. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2007. ISBN 978-83-7299-512-4.
Czikow P., Łaptiew J., „Rośliny lecznicze i bogate w witaminy", Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1988.