Dafne Schippers podczas mistrzostw świata w Londynie (2017) |
Data i miejsce urodzenia | 15 czerwca 1992 Utrecht |
Dorobek medalowy |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Dafne Schippers (ur. 15 czerwca 1992 w Utrechcie) – holenderska lekkoatletka, wieloboistka i sprinterka.
Kariera
Kilka miesięcy przed swoimi osiemnastymi urodzinami zdobyła złoty medal seniorskich mistrzostw kraju w hali – w biegu na 60 metrów[1]. W 2010 roku została mistrzynią świata juniorów w siedmioboju[2], podczas tych zawodów biegła także na pierwszej zmianie holenderskiej sztafety 4 × 100 metrów, która zdobyła brązowe medale mistrzostw. W 2011 zdobyła mistrzostwo Europy juniorów w siedmioboju. Złota medalistka mistrzostw kraju w różnych konkurencjach[3]. W 2011 zajęła drugie miejsce w plebiscycie na wschodzącą gwiazdą europejskiej lekkoatletyki organizowanym European Athletics[4].
W 2012 została w Helsinkach wicemistrzynią Europy w biegu sztafetowym 4 × 100 metrów. W 2013 zdobyła złoto w biegu na 100 metrów i brąz w skoku w dal podczas młodzieżowych mistrzostw Europy. W tym samym roku sięgnęła po brąz mistrzostw świata w Moskwie oraz zajęła drugie miejsce w plebiscycie na wschodzącą gwiazdą europejskiej lekkoatletyki organizowanym przez European Athletics[5][6][7]. W 2014 zdobyła dwa złote medale w biegach sprinterskich podczas mistrzostw Europy w Zurychu.
Mistrzyni świata w biegu na 200 metrów z 2015 roku, wicemistrzyni świata na 100 metrów. W obu przypadkach ustanowiła rekordy kraju a na dystansie 200 metrów poprawiła rekord Europy należący od 1979 roku do Marity Koch.
W marcu 2016 zdobyła srebro w biegu na 60 metrów podczas halowych mistrzostw świata. W tym samym roku dwukrotnie stawała na najwyższym stopniu podium na mistrzostwach Europy oraz została wicemistrzynią olimpijską na dystansie 200 metrów. W 2017 startowała na mistrzostwach świata w Londynie, podczas których zdobyła złoto w biegu na 200 metrów oraz brąz na dwa razy krótszym dystansie.
Złota medalistka mistrzostw kraju w różnych konkurencjach. Najlepsza lekkoatletka Europy w 2014 i 2015 roku.
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik | Strata | Zwycięzca |
9. | 1 września | 2011 | Daegu | bieg na 200 m | 22,92 s | – | Veronica Campbell-Brown |
8.[8] | 4 września | 2011 | Daegu | sztafeta 4 × 100 m | 43,44 s | – | Stany Zjednoczone |
| 13 sierpnia | 2013 | Moskwa | Siedmiobój | 6477 pkt | – 109 pkt | Hanna Melnyczenko |
12. | 18 sierpnia | 2013 | Moskwa | sztafeta 4 × 100 m | 43,26 s | – | Jamajka |
| 24 sierpnia | 2015 | Pekin | bieg na 100 m | 10,81 s | + 0,05 s | Shelly-Ann Fraser |
| 28 sierpnia | 2015 | Pekin | bieg na 200 m | 21,63 s | – | – |
NF. | 29 sierpnia | 2015 | Pekin | sztafeta 4 × 100 m | – | – | Jamajka |
| 6 sierpnia | 2017 | Londyn | bieg na 100 m | 10,96 s | + 0,11 s | Tori Bowie |
| 11 sierpnia | 2017 | Londyn | bieg na 200 m | 22,05 s | – | – |
8. | 12 sierpnia | 2017 | Londyn | sztafeta 4 × 100 m | 43,07 s | + 1,25 s | Stany Zjednoczone |
NS[9] | 29 września | 2019 | Doha | bieg na 100 m | – | – | Shelly-Ann Fraser |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik | Strata | Zwycięzca |
5. | 30 czerwca | 2012 | Helsinki | bieg na 200 m | 23,53 s | + 0,48 s | Marija Riemień |
| 1 lipca | 2012 | Helsinki | sztafeta 4 × 100 m | 42,80 s | + 0,29 s | Niemcy |
| 13 sierpnia | 2014 | Zurych | bieg na 100 m | 11,12 s | – | – |
| 15 sierpnia | 2014 | Zurych | bieg na 200 m | 22,03 s | – | – |
NF. | 17 sierpnia | 2015 | Zurych | sztafeta 4 × 100 m | – | – | Wielka Brytania |
| 8 lipca | 2016 | Amsterdam | bieg na 100 m | 10,90 s | – | – |
| 10 lipca | 2016 | Amsterdam | sztafeta 4 × 100 m | 42,04 s | – | – |
| 7 sierpnia | 2018 | Berlin | bieg na 100 m | 10,99 s | + 0,14 s | Dina Asher-Smith |
| 11 sierpnia | 2018 | Berlin | bieg na 200 m | 22,14 s | + 0,25 s | Dina Asher-Smith |
| 12 sierpnia | 2018 | Berlin | sztafeta 4 × 100 m | 42,15 s | + 0,27 s | Wielka Brytania |
Rekordy życiowe
10 lipca 2016 w Amsterdamie Schippers, razem z koleżankami z reprezentacji, ustanowiła aktualny rekord kraju w sztafecie 4 × 100 metrów – 42,04.
Przypisy
- ↑ NC Apeldoorn NED 6-7 February 2010 Indoor. tilastopaja.org. [dostęp 2010-05-29]. (ang.).
- ↑ 2010 IAAF World Junior Championships – Women’s Heptathlon [online], iaaf.org [dostęp 2010-07-24] (ang.).
- ↑ NC Apeldoorn NED 12-13 February 2011 Indoor [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-13] (ang.).
- ↑ Jodie Williams voted women’s 2011 European Athletics Rising Star [online], European Athletics [dostęp 2011-09-30] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-30] (ang.).
- ↑ BOHDAN BONDARENKO AND ZUZANA HEJNOVA NAMED 2013 EUROPEAN ATHLETES OF THE YEAR [online], IAAF [dostęp 2013-10-13] (ang.).
- ↑ MaciejM. Jałoszyński MaciejM., Paweł Fajdek trzeci w plebiscycie European Athletics [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-10-13] (pol.).
- ↑ Bondarenko, Hejnová, Bekrić, Hinriksdottir crowned at European Athletics Awards Night [online], European Athletics [dostęp 2013-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-12] (ang.).
- ↑ Holenderska sztafeta, nie awansowała do finału. Jednak po dyskwalifikacji za doping, reprezentantek Trynidadu i Tobago, które zajęły w nim 4 miejsce, Holenderki przesunięto w klasyfikacji końcowej na 8 miejsce. Jako najszybszą drużynę, która nie awansowała.
- ↑ Schippers zakwalifikowała się do finału, jednak w nim nie wystartowała
Bibliografia
- Dafne Schippers, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-24] (ang.).
- Profil zawodniczki w bazie holenderskiego związku lekkoatletyki – atletiekunie.nl (niderl.)
- Dafne Schippers Bio, Stats, and Results [online], sports-reference.com [dostęp 2017-09-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-11] (ang.).
Linki zewnętrzne
- ↑ a b c d e W latach 1967–1969, 1972 i 1981 zawodniczki rywalizowały na dystansie 50 metrów.
Europejskie Igrzyska Juniorów (pięciobój) | |
---|
Mistrzostwa Europy juniorów | |
---|
Identyfikatory zewnętrzne: