Dorylinae

Dorylinae[1]
Leach, 1815
Okres istnienia: kreda późna–dziś PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 100.5/0 100.5/0
Robotnica Dorylus nigricans
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	błonkoskrzydłe
Podrząd	trzonkówki
Infrarząd	żądłówki
Nadrodzina	osy
Rodzina	mrówkowate
Podrodzina	Dorylinae
Synonimy Dorylida Dorylidae Acanthostichini Aenictinae Aenictogitoninae Cerapachyinae Eusphinctinae Lioponerini Cheliomyrmecini Cylindromyrmecini Ecitoninae Leptanilloidinae
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Dorylinae – podrodzina błonkówek z rodziny mrówek. Obejmuje blisko 700 znanych gatunków. Zasiedla strefę tropikalną i subtropikalną.

Taksonomia

Takson ten został wprowadzony w 1815 roku przez Williama Elforda Leacha jako Dorylida. Później część systematyków traktowała go jako niezależną rodzinę Dorylidae, a część jako podrodzinę mrówkowatych^[2]. W 2014 roku na podstawie analiz filogenetycznych S.G. Brady i współpracownicy redefiniowali Dorylinae jako monofiletyczną podrodzinę mrówek. Wiązało się to ze zsynonimizowaniem wcześniej wyróżnianych podrodzin Aenictinae, Aenictogitoninae, Cerapachyinae, Ecitoninae i Leptanilloidinae oraz kilku plemion^[3]. Dorylinae w nowym sensie obejmują 685 opisanych gatunków (stan na 2016), sklasyfikowanych w 19 rodzajach^[4]:

Wiek pojawienia się tej podrodziny oszacowano na około 87 milionów lat temu^[3].

Opis

Robotnice i żołnierze mają głowy z najwyżej trójczłonowymi głaszczkami, czułki często mniej niż 12 członach i osadzone blisko siebie, poziomymi i nieprzykrywającymi panewek czułkowych krawędziami czołowymi, a nadustkiem z reguły bardzo krótkim i nieodgraniczonym szwem. Tylko afrykańskie rodzaje mają narządy wzroku, pozostałe są pozbawione zarówno oczy jak i przyoczek. Ich tułów ma mniej lub więcej zanikłe szwy, a odwłok zaopatrzony jest w żądło^[2].

Samice mają oczy i nadustek rozwinięte jak robotnice, mniej lub więcej odseparowane krawędzie czołowe, szczątkową segmentację tułowia, jednoczłonowy pomostek, postpetiolus złączony z trzecim segmentem odwłoka oraz długi i nabrzmiały gaster. Są trwale bezskrzydłe i pozbawione przyoczek^[2].

Samce mają głowę wyposażoną w oczy, przyoczka i 13-członowe czułki o długich trzonkach. Budowa nadustka, krawędzi czołowych, pomostka i postpetiolusa jest podobna jak u samic. Skrzydła są u nich w pełni rozwinięte, segmentacja tułowia niezatarta, a żuwaczki z reguły duże^[2].

Występowanie

Przedstawiciele rodziny zasiedlają strefę tropikalną i subtropikalną, gdzie są dominującymi drapieżnymi bezkręgowcami ekosystemów lądowych^[3].

Przypisy