Emilio De Bono

Emilio De Bono
Ilustracja
Marszałek Włoch Marszałek Włoch
Data i miejsce urodzenia

19 marca 1866
Cassano d’Adda

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 1944
Werona

Przebieg służby
Lata służby

1884–1920
1935–1943

Siły zbrojne

Regio Esercito

Główne wojny i bitwy

wojna włosko-turecka,
I wojna światowa,
marsz na Rzym,
II wojna włosko-abisyńska,
II wojna światowa

Późniejsza praca

polityk

Odznaczenia
Order Wojskowy Włoch I Klasy Order Wojskowy Włoch II Klasy Order Wojskowy Włoch III Klasy Order Wojskowy Włoch V Klasy
Multimedia w Wikimedia Commons

Emilio De Bono (ur. 19 marca 1866 w Cassano d’Adda, zm. 11 stycznia 1944 w Weronie) – włoski marszałek, faszysta.

Uczestnik I wojny światowej (od 1916 - generał), współorganizator partii faszystowskiej a także uczestnik marszu na Rzym (był jednym z kwadrumwirów). Członek Wielkiej Rady Faszystowskiej. W latach 1925-1929 gubernator Trypolitanii. W latach 1929-1935 minister do spraw kolonii Królestwa Włoch. 1932-1933 opracowywał plan podboju Etiopii. Od 1935 marszałek, w tymże roku przez kilka miesięcy piastował stanowisko gubernatora Erytrei. Poparł odsunięcie Benita Mussoliniego od władzy w lipcu 1943. Po uwolnieniu Mussoliniego i jego powrocie do władzy został oskarżony o zdradę, osądzony w procesie pokazowym i rozstrzelany[1][2][3].

Odznaczenia

Został odznaczony następującymi odznaczeniami[4]:

  • Krzyż Wielki Orderu Wojskowego Włoch (1936)
  • Wielki Oficer Orderu Wojskowego Włoch (1928)
  • Komandor Orderu Wojskowego Włoch (1918)
  • Kawaler Orderu Wojskowego Włoch (1913)

Przypisy

  1. ↑ StanisławS. Żerko StanisławS., Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2014, s. 101, ISBN 978-83-63795-77-1 .
  2. ↑ De Bono Emilio, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-10-18] .
  3. ↑ Emilio De Bono, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30]  (ang.).
  4. ↑ Le onorificenze della Repubblica Italiana [online], www.quirinale.it [dostęp 2022-11-07] .
  • p
  • d
  • e
Pierwsi Marszałkowie Imperium
Marszałkowie
Marszałkowie lotnictwa
Wielcy admirałowie
  • Paolo Thaon di Revel

  • p
  • d
  • e
Rząd Benito Mussoliniego (1922–1943)
W dniu powstania
  • Benito Mussolini(a) (PNF)
  • Gabriello Carnazza (PDSI/PNF)
  • Vincenzo Tangorra (PPI)
  • Stefano Cavazzoni (PPI)
  • Giuseppe De Capitani d'Arzago (PLI)
  • Teofilo Rossi (PLI)
  • Aldo Oviglio (PNF)
  • Armando Diaz (bezp.)
  • Paolo Thaon di Revel (bezp.)
  • Giovanni Gentile (bezp.)
  • Luigi Federzoni (ANI/PNF)
  • Alberto De Stefani (PNF)
  • Giovanni Antonio Colonna di Cesarò (PDSI)
  • Giovanni Giurati (PNF)
Późniejsi członkowie rządu
  • Dino Grandi (PNF)
  • Galeazzo Ciano (PNF)
  • Gino Sarrocchi (PNF)
  • Giovanni Giurati (PNF)
  • Michele Bianchi (PNF)
  • Araldo di Crollalanza (PNF)
  • Luigi Razza (PNF)
  • Giuseppe Cobolli Gigli (PNF)
  • Adelchi Serena (PNF)
  • Giuseppe Gorla (PNF)
  • Zenone Benini (PNF)
  • Alfredo Rocco (PNF)
  • Antonino Di Giorgio (PNF)
  • Pietro Gazzera (PNF)
  • Giuseppe Sirianni (PNF)
  • Alessandro Casati (PNF)
  • Pietro Fedele (PNF)
  • Giuseppe Belluzzo (PNF)
  • Pietro Lanza di Scalea (PNF)
  • Emilio De Bono (PNF)
  • Alessandro Lessona (PNF)
  • Giuseppe Volpi (PNF)
  • Antonio Mosconi (PNF)
  • Guido Jung (PNF)
  • Paolo Thaon di Revel (PNF)
  • Costanzo Ciano (PNF)
  • Orso Mario Corbino (PLI)
  • Cesare Nava (PNF)
  • Alessandro Martelli (PNF)
  • Costanzo Ciano (PNF)
  • Umberto Puppini (PNF)
  • Antonio Stefano Benni (PNF)
  • Giovanni Host-Venturi (PNF)
  • Vittorio Cini (PNF)
  • Giuseppe Peverelli (PNF)
  • Italo Balbo (PNF)
  • Giuseppe Bottai (PNF)
  • Ferruccio Lantini (PNF)
  • Renato Ricci (PNF)
  • Carlo Tiengo (PNF)
  • Tullio Cianetti (PNF)
  • Giacomo Acerbo (PNF)
  • Edmondo Rossoni (PNF)
  • Giuseppe Tassinari (PNF)
  • Carlo Pareschi (PNF)
  • Balbino Giuliano (PNF)
  • Francesco Ercole (PNF)
  • Cesare Maria De Vecchi (PNF)
  • Carlo Alberto Biggini (PNF)
  • Pietro De Francisci (PNF)
  • Arrigo Solmi (PNF)
  • Dino Grandi (PNF)
  • Alfredo De Marsico (PNF)
  • Dino Alfieri (PNF)
  • Alessandro Lessona (PNF)
  • Attilio Teruzzi (PNF)
  • Alessandro Pavolini (PNF)
  • Gaetano Polverelli (PNF)
  • Achille Starace (PNF)
  • Ettore Muti (PNF)
  • Aldo Vidussoni (PNF)
  • Carlo Scorza (PNF)
  • Felice Guarnieri (PNF)
  • Raffaello Riccardi (PNF)
  • Oreste Bonomi (PNF)
  • Carlo Favagrossa (PNF)
  • Costanzo Ciano (PNF)
  • Giovanni Giurati (PNF)

  • (a) Jako premier w latach 1922-1929, 1922-1924, 1925-1929, 1926-1943, 1932-1936, 1933-1943 i 1943
    pełnił jednocześnie urzędy ministra spraw zagranicznych, ministra wojny oraz ministra spraw wewnętrznych
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000108957526
  • VIAF: 46799121
  • LCCN: nr91020876
  • GND: 118925628
  • LIBRIS: qn2586g81ckbkg6
  • BnF: 12154992k
  • SUDOC: 03005625X
  • SBN: RAVV080003
  • NKC: mzk2015891462
  • BNE: XX1343215
  • NTA: 317232576
  • Open Library: OL2124203A
  • PLWABN: 9810684883505606
  • NUKAT: n2009158737
  • J9U: 987007260356605171
  • CONOR: 223221347
  • WorldCat: lccn-nr91020876
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3891053
  • Britannica: biography/Emilio-De-Bono
  • Treccani: emilio-de-bono
  • БРЭ: 1877822
  • NE.se: emilio-de-bono
  • SNL: Emilio_De_Bono
  • VLE: emilio-de-bono
  • Catalana: 0021698
  • DSDE: Emilio_De_Bono
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 14107