Ewa Pobłocka

Ewa Pobłocka

Data i miejsce urodzenia	21 listopada 1957 Chełmno
Pochodzenie	polskie
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianistka, pedagog
Odznaczenia
Cytaty w Wikicytatach

Ewa Pobłocka (ur. 21 listopada 1957 w Chełmnie) − polska pianistka i pedagog; laureatka V nagrody X Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1980).

Wykształcenie muzyczne

Jest córką polskiej śpiewaczki i pedagoga Zofii Janukowicz-Pobłockiej. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku 5 lat u Krystyny Lewińskiej. Zadebiutowała na estradzie w 12 roku życia, akompaniując swojej matce w czasie jej tournée koncertowego w Polsce i za granicą. Naukę kontynuowała w Szkole Muzycznej II st. im. Fryderyka Chopina w Gdańsku-Wrzeszczu w klasie Jerzego Sulikowskiego, uzyskując dyplom z wyróżnieniem w 1976 roku^[1].

Studia muzyczne podjęła w Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasach prof. Zbigniewa Śliwińskiego i prof. Jerzego Sulikowskiego, które ukończyła z wyróżnieniem w 1981 roku. W latach 1979−1982 odbyła studia podyplomowe w Hamburgu pod kierunkiem Conrada Hansena. Dodatkowo korzy­stała z konsultacji artystycznych Jadwigi Sukiennickiej, Rudolfa Kerera (1977), Tatjany Nikołajewej (1981) i Marthy Argerich.

Od 2007 roku jest profesorem zwyczajnym^[2] w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie fortepianu^[3] oraz profesorem tytularnym na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie^[4]. W Bydgoszczy zasiada w jury Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. I.J. Paderewskiego i odnosi sukcesy pedagogiczne. W 2003 roku została powołana do Rady Programowej Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina.

Działalność koncertowa

Występowała niemal we wszystkich krajach Europy, w obu Amerykach oraz w Japonii, Australii, Korei, Singapurze. Oklaskiwano ją m.in. w Herkules-Saal w Monachium, Musikhalle w Hamburgu, Auditorio Nacional w Madrycie, Barbican Centre i Wigmore Hall w Londynie, Musikverein w Wiedniu, Lincoln Center w Nowym Jorku, Glenn Gould Studio w Toronto. Była solistką London Symphony Orchestra, English Chamber Orchestra, Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino, Bayerischer Rundfunkorchester, Niederösterreichisches Tonkünstlerorchester oraz czołowych orkiestr polskich, takich jak: Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej w Warszawie, Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach. Z zespołem Filharmonii Narodowej pod batutą Kazimierza Korda odbyła 5 zagranicznych tournée koncertowych (1984, 1989, 1990, 1992, 1998)^[5].

We wrześniu 1990 roku zainaugurowała Festiwal „Warszawska Jesień” koncertem fortepianowym Andrzeja Panufnika (było to pierwsze wykonanie tego utworu w Polsce). Dokonała także pierwszego nagrania płytowego tej kompozycji z London Symphony Orchestra, pod dyrekcją samego kompozytora. Utrwaliła również na płycie koncert fortepianowy Witolda Lutosławskiego z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i TV w Katowicach pod dyrekcją kompozytora. W 1995 roku w Paryżu wykonaniem tego koncertu pianistka zainaugurował obchody 50-lecia istnienia UNESCO. Posiada liczne nagrania dla wielu radiofonii i wytwórni płytowych w kraju i za granicą. Pianistka chętnie wykonuje muzykę kameralną, występując z wybitnymi śpiewaczkami jako akompaniator (Olga Pasiecznik, Ewa Podleś, Jadwiga Rappé), a także z Kwartetem Śląskim. Koncertuje również w bydgoskiej Akademii Muzycznej oraz występuje z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Pomorskiej.

Była jurorką XVII^[6] i XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie^[7]. W 2021 opublikowana została jej książka wspomnieniowa pt. forte-piano^[8]

Życie prywatne

Jej mężem jest Stanisław Leszczyński, z którym ma dwie córki: sopranistkę Ewę Leszczyńską i wiolonczelistkę Marię Leszczyńską. Pobłocka z córkami występuje wspólnie pod szyldem Multitrio^[9].

Film dokumentalny

„Wygrałam zakład ... Ewa Pobłocka” (1992), Produkcja: Telewizja Polska (Warszawa)^[10]

Nagrody i odznaczenia

• I nagroda na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. G. Viottiego w Vercelli (Włochy) – 1977^[11]
• Złoty medal na Międzynarodowym Festiwalu Młodych Laureatów w Bordeaux (Francja) – 1979
• V nagroda oraz nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków na X Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie – 1980
• Nagroda artystyczna Ministra Kultury – 2004
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2004
• Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny” – 2007^[12]

Przypisy

Bibliografia

• Pruss Zdzisław, Weber Alicja, Kuczma Rajmund: Bydgoski leksykon muzyczny. Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne. Bydgoszcz 2004, str. 450-451

Linki zewnętrzne

• sylwetka w Polskim Centrum Informacji Muzycznej
• Ewa Pobłocka - strona internetowa