Martha Argerich

Martha Argerich
Ilustracja
Martha Argerich, 2015.
Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1941
Buenos Aires

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

muzyk

Wydawnictwo

Deutsche Grammophon, EMI

Odznaczenia
Złote Promienie z Rozetą Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Oficer Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP
Multimedia w Wikimedia Commons

María Martha Argerich (ur. 5 czerwca 1941 w Buenos Aires[1]) – argentyńska pianistka, laureatka I nagrody VII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina (1965). Jest powszechnie uznawana za jedną z najwybitniejszych pianistek wszech czasów[2][3].

Życiorys

Dzieciństwo spędziła w Buenos Aires. W wieku trzech lat rozpoczęła naukę gry na fortepianie. Mając 8 lat dała swój pierwszy koncert – wykonała I Koncert fortepianowy C-dur op. 15 Ludwiga van Beethovena. Rok później wykonywała XX Koncert fortepianowy d-moll KV 466 Wolfganga Amadeusa Mozarta oraz Suity francuskie BWV 812-817 Johanna Sebastiana Bacha.

W roku 1955 przeniosła się do Europy. Szkoliła się u Friedricha Guldy w Wiedniu oraz u Madeleine Lipatti i Nikity Magaloffa w Genewie. Międzynarodową karierę rozpoczęła w 1957 roku, gdy zdobyła pierwsze nagrody na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Ferruccio Busoniego w Bolzano i Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Genewie. Po tych sukcesach na 4 lata przerwała karierę i podjęła naukę u Stefana Askenasego.

W roku 1965 wygrała VII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz zdobyła nagrodę Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków. Rok później debiutowała w Stanach Zjednoczonych w nowojorskim Lincoln Center oraz nagrała swoją pierwszą płytę, na której znalazły się utwory Chopina, Brahmsa, Ravela, Prokofjewa i Liszta. W 1978 roku dała swój ostatni recital solo. Od tego czasu wykonuje przede wszystkim muzykę kameralną i koncerty.

W 1980 roku wywołała skandal, gdy opuściła jury X Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina po tym, jak wyeliminowano Ivo Pogorelicia z półfinałów konkursu. Do jury konkursu wróciła w roku 2010[4].

Uznanie zdobyła głównie dzięki nagraniom muzyki Chopina, Prokofjewa, Ravela, Rachmaninowa i Liszta. Nagrywa dla wielu wytwórni płytowych, przede wszystkim dla Deutsche Grammophon. W nagraniach towarzyszyli jej m.in.: Claudio Abbado, Charles Dutoit, Nelson Freire, Gidon Kremer, Mstisław Rostropowicz, Mischa Maisky.

23 października 2015 otrzymała doktorat honoris causa Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach[5].

Życie prywatne

Argerich podczas próby z orkiestrą przed finałem VII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina, 1965
Argerich przedstawia się, 2018

Marta Argerich była trzykrotnie zamężna. Jej pierwszym mężem był kompozytor i dyrygent Chen Liang-Sheng (Robert Chen)(inne języki)[6], z którym ma córkę Lydę Chen(inne języki), altowiolistkę[7].

W latach 1969–1973 jej mężem był dyrygent Charles Dutoit, owocem tego związku jest córka Anne-Catherine. Dutoit i Martha Argerich w dalszym ciągu razem występują i nagrywają.

Jej trzecim mężem był pianista Stephen Kovacevich[8], z którym ma córkę Stephanie[9].

Nagrody

Przypisy

  1. JamesJ. Manheim JamesJ., Martha Argerich Biography [online], AllMusic  (ang.).
  2. The 20 Greatest Pianists of all time [online], www.classical-music.com [dostęp 2024-02-27]  (ang.).
  3. The 25 best pianists of all time [online], Classic FM [dostęp 2024-02-27]  (ang.).
  4. AdaA. Arendt AdaA., MarcinM. Bogucki MarcinM., PawełP. Majewski PawełP., Chopinowskie igrzysko: historia Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina 1927-2015, Wydanie 1, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2020, s. 316, ISBN 978-83-235-4127-1 [dostęp 2023-10-04] .
  5. Pianistka Martha Argerich doktorem honoris causa Akademii Muzycznej w Katowicach [online], Wyborcza.pl, 23 października 2015 [dostęp 2015-10-26] [zarchiwizowane z adresu 2015-10-26] .
  6. 二十八国华人演奏家"百鸟还巢 [online], News.163.com [dostęp 2012-12-11] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-21]  (chiń.).
  7. Lyda Chen-Argerich, violinist [online], Sens Management [dostęp 2014-07-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-03]  (ang.).
  8. Martha Argerich speaks to Stephen Kovacevich (Gramophone, November 2008) with Jeremy Nicholas [online], Gramophone [dostęp 2024-02-27]  (ang.).
  9. FredF. Hauptfuhrer FredF., MaryM. Vespa MaryM., A Top Woman Pianist, Martha Argerich, Nearly Gave Up Her Steinway for Steno, people.com, 7 kwietnia 1980 [dostęp 2014-07-02]  (ang.).
  10. SimoneS. Negrini SimoneS., Busoni Competition [online], Concorso Pianistico Ferruccio Busoni [dostęp 2024-02-27]  (ang.).
  11. The Competition | Concours de Genève [online], www.concoursgeneve.ch [dostęp 2024-02-27] .
  12. a b Martha Argerich. chopin2015.medici.tv. [dostęp 2022-11-27].
  13. アルゲリッチ 「旭日中綬章」受章. wmg.jp, 2016-11-04. [dostęp 2022-11-27]. (jap.).
  14. The Kennedy Center Honors [online], The Kennedy Center [dostęp 2024-02-27]  (ang.).
  15. Argerich Maestro Maria Martha. quirinale.it. [dostęp 2022-11-27]. (wł.).
  16. M.P. z 2022 r. poz. 225
  17. Martha Argerich y Daniel Barenboim fueron condecorados por el presidente de Francia con la Legión de Honor [online], LA NACION, 12 grudnia 2023 [dostęp 2024-02-27]  (hiszp.).

Linki zewnętrzne

  • Nota biograficzna na stronie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina. [dostęp 9 lipca 2011].
  • Progetto Martha Argerich (ang. • wł.)
  • Martha Argerich's Music. andrys.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-25)]. (ang.)
  • Martha Argerich Videography (ang.)
  • All about Martha Argerich (ang.)
  • p
  • d
  • e
Lata 80.
Lata 90.
1990
1991
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
1999
Lata 2000–2009
  • Wikiprojekt:Filmy
  • p
  • d
  • e
I (1927)
II (1932)
III (1937)
IV (1949)
V (1955)
VI (1960)
VII (1965)
VIII (1970)
IX (1975)
X (1980)
XI (1985)
XII (1990)
XIII (1995)
XIV (2000)
XV (2005)
XVI (2010)
XVII (2015)
XVIII (2021)
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000109350136
  • VIAF: 110790549
  • LCCN: n81125408
  • GND: 123997631
  • NDL: 00620277
  • LIBRIS: 86lpsd4s57k3zp1
  • BnF: 13890863x
  • SUDOC: 06094076X
  • SBN: LO1V142055
  • NLA: 35587590
  • NKC: js20020617023
  • BNE: XX836187
  • NTA: 070122466
  • BIBSYS: 1027579
  • CiNii: DA04027304
  • PLWABN: 9810604830205606
  • NUKAT: n2005106960
  • J9U: 987007427659805171
  • CANTIC: a19362651
  • LNB: 000117430
  • NSK: 000226739
  • BNA: 000055047
  • CONOR: 10927203
  • BLBNB: 000550813
  • KRNLK: KAC201607883
  • LIH: LNB:23T;=su
  • WorldCat: lccn-n81125408
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3870979
  • Britannica: biography/Martha-Argerich
  • Treccani: marta-argerich
  • Universalis: martha-argerich
  • БРЭ: 1827463
  • NE.se: martha-argerich
  • SNL: Martha_Argerich
  • Catalana: 0005070
  • DSDE: Martha_Argerich
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 3686