Gwajafenezyna

Gwajafenezyna
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
3-(2-metoksyfenoksy)propan-1,2-diol
Inne nazwy i oznaczenia
farm.

Guaifenesinum

inne

eter glicerynowy gwajakolu

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C10H14O4

Masa molowa

198,22 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały, krystaliczny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

93-14-1

PubChem

3516

DrugBank

DB00874

SMILES
COC1=CC=CC=C1OCC(CO)O
InChI
InChI=1S/C10H14O4/c1-13-9-4-2-3-5-10(9)14-7-8(12)6-11/h2-5,8,11-12H,6-7H2,1H3
InChIKey
HSRJKNPTNIJEKV-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
20 °C
Rozpuszczalność w wodzie
50 g/l[3][4]
w innych rozpuszczalnikach
etanol: rozpuszczalna[1]
Temperatura topnienia

78,5–83 °C[1][4][2][3]

Temperatura wrzenia

215 °C (19 mmHg)[4][2]

logP

1,39[2]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2023-12-14]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Wykrzyknik
Uwaga
Zwroty H

H302

Zwroty P

P264, P270, P301+P312, P501

Numer RTECS

TY8400000

Dawka śmiertelna

LD50 335 mg/kg (pies, dożylnie)

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

R05 CA03

Stosowanie w ciąży

kategoria C

Farmakokinetyka
Działanie

wykrztuśne[4]

Okres półtrwania

1 h[4]

Metabolizm

wątrobowy[4]

Wydalanie

z moczem[4]

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

doustnie[4]

Multimedia w Wikimedia Commons

Gwajafenezyna (łac. Guaifenesinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna gwajakolu, w której fenolowa grupa hydroksylowa gwajakolu połączona jest wiązaniem eterowym z pierwszorzędową grupą hydroksylową gliceryny. Stosowana jako lek ułatwiający odkrztuszanie

Działanie

Gwajafenezyna po podaniu doustnym wchłania się z przewodu pokarmowego i wydziela przez drogi oddechowe. Drażni błony śluzowe oskrzeli i działa odruchowo sekretolitycznie. Zmniejsza lepkość wydzieliny i łagodzi kaszel. Forma eteru glicerynowego gwajakolu została zastosowana aby zmniejszyć działanie drażniące gwajakolu na błonę śluzową żołądka. Gwajafenezyna wywiera depresyjny wpływ na OUN, działając uspokajająco i ułatwia zasypianie. W większych dawkach zmniejsza wzmożone napięcie mięśni szkieletowych, porażając interneurony w rdzeniu kręgowym - działanie to trwa do 30 minut[5].

Dawkowanie

Zalecane dzienna dawka syropu o stężeniu 125 mg/ml[6]:

  • Dorośli i młodzież powyżej 12 lat: 3–4 × 15 ml
  • Dzieci w wieku 6–12 lat: 3–4 × 5 ml
  • Dzieci do 6 lat: nie stosować

Wskazania

Przeciwwskazania

Przeciwwskazaniem do stosowania leku jest nadwrażliwość na jego składniki. Ponadto, w przypadku syropu zawierającego etanol, nie należy go podawać osobom, które nie powinny spożywać nawet małych ilości alkoholu[6].

Działania niepożądane

Preparaty dostępne w Polsce

Preparaty proste[6]:

  • Guajavis, Guajazyl, Robitussin Expectorans

Preparaty złożone:

Przypisy

  1. a b c Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .
  2. a b c Guaifenesin, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 3516 [dostęp 2022-07-19]  (ang.).
  3. a b Guaifenesin, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-09-23]  (ang.).
  4. a b c d e f g h Guaifenesin, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00874 [dostęp 2023-12-14]  (ang.).
  5. Leksykon leków pod red. Tadeusza Chruściela, Kornela Gibińskiego, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1992, ISBN 83-200-1500-6.
  6. a b c Guajazyl (gwajafenezyna) [online], Medycyna praktyczna dla pacjentów [dostęp 2019-10-20] .
  7. Gwajafenezyna + teofilina [online], Medycyna praktyczna dla pacjentów [dostęp 2019-10-20] .
  8. Dekstrometorfan + gwajafenezyna + paracetamol + pseudoefedryna [online], Medycyna praktyczna dla pacjentów [dostęp 2019-10-20] .
  9. Gwajafenezyna + paracetamol + fenylefryna [online], Medycyna praktyczna dla pacjentów [dostęp 2019-10-20] .

Bibliografia

  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.