Jerzy Duca
 Jerzy Duca z ufundowaną przez siebie cerkwią monasteru Cetățuia | |||
| Hospodar Mołdawii jako Jerzy III | |||
| Okres | od 1665 | ||
|---|---|---|---|
| Poprzednik | Istrate Dabija | ||
| Następca | Eliasz Aleksander | ||
| Hospodar Mołdawii jako Jerzy III | |||
| Okres | od 1668 | ||
| Poprzednik | Eliasz Aleksander | ||
| Następca | Stefan Petriceicu | ||
| Hospodar Wołoszczyzny jako Jerzy II | |||
| Okres | od 1673 | ||
| Poprzednik | Grzegorz Jerzy Ghica | ||
| Następca | Șerban Kantakuzen | ||
| Hospodar Mołdawii jako Jerzy III | |||
| Okres | od 1678 | ||
| Poprzednik | Antoni Ruset | ||
| Następca | Stefan Petriceicu | ||
| Dane biograficzne | |||
| Data i miejsce śmierci | 1685 | ||
| |||
Jerzy Duca (rum. Gheorghe Duca; w niektórych tekstach polskich – Dukas, zm. 1685) – hospodar Mołdawii, w latach 1665–1666, 1668–1672 i 1678–1683, jako Jerzy III, oraz hospodar Wołoszczyzny, w latach 1673–1678, jako Jerzy II.
Biografia
Pochodził z rodziny greckiej rodziny Ducasów. Kilkakrotnie obejmował rządy w Mołdawii i na Wołoszczyźnie, jednak na krótkie okresy, osadzany i odwoływany przez Turków.
W 1672 odsunięty od władzy pod zarzutem opóźnienia z posiłkami dla tureckiej wyprawy przeciwko Polsce (jej efektem było zdobycie Kamieńca Podolskiego). Władzę na Wołoszczyźnie objął w ramach porozumienia z rodem Cantacuzino – odwołany został, gdy doszło do konfliktu z nim.
W czasie swoich trzecich rządów w Mołdawii próbował realizować plan rozszerzenia znajdujących się pod kontrolą mołdawską terenów na północnym brzegu Dniestru (włączonych do Mołdawii przez Turków po zwycięstwie w 1672), tytułował się nawet hetmanem kozackim. Jego siedzibą miała być wtedy podolska Peczara[1]. W 1683 wziął udział w wyprawie tureckiej na Wiedeń – po porażce w bitwie pod jego murami, wracając do kraju (gdzie wcześniej wybuchł bunt bojarów, oczekujących polskiej pomocy przeciw Turkom) został ujęty przez Polaków. Zmarł we Lwowie. Był ojcem hospodara Konstantyna Duki.
Był często przywoływany w Rumunii podczas drugiej wojny światowej z powodu swojego panowania na ziemiach za Dniestrem – w 1941 włączono w granice Rumunii tereny pomiędzy Dniestrem a Bohem (tzw. Transnistrię).
Przypisy
- ↑ A. Urbański, Z Czarnego Szlaku i tamtych rubieży.
Bibliografia
- J. Demel: Historia Rumunii. Wrocław, 1970.
- p
- d
- e
Hetmani Kozaków zaporoskich i Ukrainy
| Hetmani kozaków zaporoskich Rzeczpospolita Obojga Narodów |
|
|---|---|
| Hetmani Ukrainy |
|
| Hetmani Ukrainy prawobrzeżnej Rzeczpospolita Polska Obojga Narodów |
|
| Hetmani Ukrainy prawobrzeżnej Pod zwierzchnictwem Imperium Osmańskiego |
|
| Hetmani Ukrainy lewobrzeżnej Imperium Rosyjskie |
|
- p
- d
- e
| Hospodarstwo Mołdawskie |
|
|---|---|
| Zjednoczone Księstwa Mołdawii i Wołoszczyzny (jedynie unia personalna) |
|
- 1862 – oficjalnie zjednoczenie Mołdawii i Wołoszczyzny w Zjednoczone Księstwa Mołdawii i Wołoszczyzny (zobacz: władcy Rumunii).
- p
- d
- e
| Hospodarowie wołoscy do 1715 |
|
|---|---|
| Rządy Fanariotów (1715–1821) |
|
| Rząd statutu organicznego (1832–1856) |
|
| Protektorat (1856–1859) |
|
| Zjednoczone Księstwa Mołdawii i Wołoszczyzny (jedynie unia personalna) |
|
- 1862 – oficjalnie zjednoczenie Mołdawii i Wołoszczyzny w Zjednoczone Księstwa Mołdawii i Wołoszczyzny (zobacz: władcy Rumunii).
