José Sócrates

José Sócrates
Ilustracja
José Sócrates (2010)
Pełne imię i nazwisko

José Sócrates Carvalho Pinto de Sousa

Data i miejsce urodzenia

6 września 1957
Vilar de Maçada

Premier Portugalii
Okres

od 12 marca 2005
do 21 czerwca 2011

Przynależność polityczna

Partia Socjalistyczna

Poprzednik

Pedro Santana Lopes

Następca

Pedro Passos Coelho

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

José Sócrates Carvalho Pinto de Sousa (wym. [ʒuˈzɛ ˈsɔkɾɐtɨʃ]; ur. 6 września 1957 w Vilar de Maçada) – portugalski polityk i inżynier, poseł do Zgromadzenia Republiki, minister, w latach 2004–2011 sekretarz generalny Partii Socjalistycznej, w latach 2005–2011 premier dwóch rządów konstytucyjnych (XVII i XVIII).

Życiorys

Urodził się w dystrykcie Vila Real w rodzinie należącej do klasy średniej[1]. Był wychowywany przez ojca, z zawodu architekta[2]. Z wykształcenia inżynier ze specjalizacją w inżynierii sanitarnej, absolwent Instituto Superior de Engenharia de Coimbra. Kształcił się także w dziedzinie zarządzania (MBA). Podjął również niekończone studia prawnicze na prywatnym Universidade Lusíada[3]. W latach 80. pracował w zawodzie projektanta w urzędzie miejskim Covilhã, z uwagi na zaniedbania zawodowe był upominany przez organy nadzoru i zagrożony postępowaniem dyscyplinarnym[4].

W młodości działał w Juventude Social Democrata, młodzieżówce Partii Socjaldemokratycznej[5]. W 1981 wstąpił do Partii Socjalistycznej (PS). Był radnym miejscowości Covilhã. W 1987 został wybrany do Zgromadzenia Republiki V kadencji w okręgu Castelo Branco. Wchodził również w skład parlamentu VI, VII, IX i X kadencji[6].

W październiku 1995 dołączył do rządu Antónia Guterresa jako sekretarz stanu w ministerstwie środowiska. W listopadzie 1997 awansował na stanowisko ministra delegowanego przy premierze. Zajmował się m.in. sprawami organizacji Euro 2004 w Portugalii. W październiku 1999 w drugim rządzie dotychczasowego premiera został ministrem środowiska. Urząd ten sprawował do kwietnia 2002, od stycznia tegoż roku wykonywał także obowiązki ministra zabezpieczenia społecznego.

Po wyborach w 2002 wygranych przez José Manuela Durão Barroso José Sócrates znalazł się w opozycji. Objął wówczas funkcję wiceprzewodniczącego klubu poselskiego PS, którą pełnił do 2005. 24 września 2004, po rezygnacji Eduarda Ferro Rodrigues ze stanowiska sekretarza generalnego Partii Socjalistycznej, zwyciężył w wyborach na jego następcę, pokonując Manuela Alegre i João Soaresa, zdobywając 80% głosów[7]. W 2006, 2009 i 2011 po raz kolejny był wybierany na sekretarza generalnego socjalistów[8][9][10].

12 marca 2005, po wygranych przez PS wyborach parlamentarnych, objął funkcję premiera większościowego rządu. 26 października 2009 rozpoczął kolejną kadencję, stając na czele rządu mniejszościowego[11]. 23 marca 2011 podał się do dymisji z zajmowanego stanowiska w związku z odrzuceniem przez opozycję rządowego programu gospodarczego opracowanego w związku ze skutkami światowego kryzysu finansowego[12][13]. Po przegranych przez PS wyborach w 2011 zrezygnował ze stanowiska sekretarza generalnego partii[14]. Odmówił również przyjęcia mandatu posła do Zgromadzenia Republiki[15].

Objęty następnie postępowaniem karnym w związku z zarzutami korupcji, przestępstw podatkowych i prania brudnych pieniędzy. W listopadzie 2014 został zatrzymany w Lizbonie i następnie tymczasowo aresztowany[16]. We wrześniu 2015 zwolniony i osadzony w areszcie domowym[17], miesiąc później uchylono również ten środek zapobiegawczy[18].

Życie prywatne

Jest rozwiedziony, jego żoną była Sofia Mesquita Carvalho Fava (inżynier ochrony środowiska), ma dwóch synów: José Miguela i Eduarda[19].

Przypisy

  1. Sócrates, um socialista pragmático e determinado. correiobraziliense.com.br, 23 marca 2011. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  2. José Sócrates, um reformista que admira o modelo escandinavo renovado. uol.com.br, 20 lutego 2005. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  3. Sócrates estudou Direito na Universidade Lusíada. publico.clix.pt, 13 kwietnia 2007. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  4. Câmara da Guarda afastou José Sócrates da direcção de obras nos anos 90 e repreendeu-o por desleixo profissional. publico.pt, 5 kwietnia 2010. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  5. Passos Coelho: É o terceiro presidente de partido que foi da JSD. sabado.pt, 25 marca 2010. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  6. Profil na stronie Zgromadzenia Republiki. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  7. PS: José Sócrates eleito com 80,07 por cento dos votos. publico.pt, 29 września 2004. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  8. Sócrates reeleito líder do PS. rtp.pt, 29 października 2006. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  9. José Sócrates reeleito secretário-geral com 96,43 por cento dos votos. publico.pt, 15 lutego 2009. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  10. Sócrates reeleito secretário-geral do PS. sapo.pt, 27 marca 2011. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  11. Novo Governo Constitucional português toma posse. uol.com.br, 26 października 2009. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  12. José Sócrates pediu a demissão: „Hoje o país perdeu, não ganhou”. dn.pt, 23 marca 2011. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  13. Oposição unânime na rejeição ao PEC. dn.pt, 23 marca 2011. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  14. PS: Sócrates resigns and admits defeat in general election. portugaldailyview.com, 5 czerwca 2011. [dostęp 2017-04-22]. (ang.).
  15. José Sócrates renunciou ao mandato de deputado do PS. dn.pt, 21 czerwca 2011. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  16. Portugal ex-PM Jose Socrates held in tax fraud inquiry. bbc.com, 22 listopada 2014. [dostęp 2017-04-22]. (ang.).
  17. Były premier Jose Socrates zwolniony z aresztu. Oczekuje na wyrok w lizbońskim mieszkaniu. tvp.info, 5 września 2015. [dostęp 2017-04-22].
  18. Sócrates libertado. sapo.pt, 16 października 2015. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  19. Sócrates encontra-se com a ex-mulher e os filhos na exposição da sogra. caras.pt, 18 kwietnia 2010. [dostęp 2017-04-22]. (port.).

Bibliografia

  • Primeiro-Ministro: José Sócrates Carvalho Pinto de Sousa. portugal.gov.pt. [dostęp 2017-04-22]. (port.).
  • p
  • d
  • e
Królestwo Portugalii
Pierwsi Ministrowie
I Republika
(1911-1926)
II Republika
(Narodowa Dyktatura)
(1926-1933)
II Republika
(Nowe Państwo)
(1933-1974)
III Republika
(od 1974)
  • kursywa – osoba pełniąca obowiązki
  • p
  • d
  • e
Przewodniczący z urzędu
Stali przewodniczący

Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000114785097
  • VIAF: 100038491
  • LCCN: nb2008021370
  • GND: 140237143
  • BnF: 162636797
  • SUDOC: 155908227
  • PLWABN: 9810582584605606
  • PTBNP: 912333
  • WorldCat: lccn-nb2008021370
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 4351025
  • Britannica: biography/Jose-Socrates
  • БРЭ: 5992750
  • SNL: José_Sócrates_Carvalho_Pinto_de_Sousa
  • Catalana: 0279923
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 70675