Luka Modrić

Luka Modrić

Luka Modrić podczas MŚ 2018
Data i miejsce urodzenia	9 września 1985 Zadar
Wzrost	172 cm[1]
Pozycja	pomocnik
Informacje klubowe
Klub	Real Madryt
Numer w klubie	10
Kariera juniorska
Lata Klub 1996–2001 NK Zadar 2002–2003 Dinamo Zagrzeb
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2003–2008 Dinamo Zagrzeb 94 (26) 2003–2004 → Zrinjski Mostar (wyp.) 25 (8) 2004–2005 → Inter Zaprešić (wyp.) 18 (4) 2008–2012 Tottenham Hotspur 127 (13) 2012– Real Madryt 353 (28) W sumie: 617 (79)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2001  Chorwacja U-15 2 (0) 2001  Chorwacja U-17 2 (0) 2003  Chorwacja U-18 7 (0) 2003–2004  Chorwacja U-19 11 (2) 2004–2005  Chorwacja U-21 15 (2) 2006–  Chorwacja 174 (24) W sumie: 211 (28)
↑ Aktualne na: 13 kwietnia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ↑ Aktualne na: 26 marca 2024.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata II miejsce Rosja 2018 piłka nożna III miejsce Katar 2022 piłka nożna Liga Narodów UEFA srebro Holandia 2022/2023
Multimedia w Wikimedia Commons

Luka Modrić (ur. 9 września 1985 w Zadarze) – chorwacki piłkarz, występujący na pozycji środkowego pomocnika w hiszpańskim klubie Real Madryt oraz w reprezentacji Chorwacji, której jest kapitanem. Srebrny medalista Mistrzostw Świata 2018 i brązowy medalista Mistrzostw Świata 2022. Laureat Złotej Piłki w 2018. Uczestnik Mistrzostw Świata 2006, 2014, 2018, 2022 oraz Mistrzostw Europy 2008, 2012, 2016 i 2020. Pięciokrotny zdobywca Ligi Mistrzów UEFA z Realem Madryt w sezonach 2013/2014, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018 i 2021/2022. Srebrny medalista Ligi Narodów UEFA w sezonie 2022/2023.

Kariera klubowa

Jest wychowankiem Dinama Zagrzeb i do 2003 grał tam w drużynach juniorskich. Potem przeniósł się do bośniackiego zespołu HŠK Zrinjski Mostar. W wieku 18 lat stał się jednym z najlepszych piłkarzy tego zespołu, a w 2004 został wyróżniony graczem sezonu. Następnie powrócił do ojczyzny i trafił do Interu Zaprešić. Tam zagrał jeden sezon i powrócił w 2005 do Dinama. W tym czasie zaczęły się nim interesować takie kluby, jak Bayern Monachium, Werder Brema czy Chelsea, jednak piłkarz wyraził chęć pozostania na kolejny sezon w Dinamie.

27 sierpnia 2012 podpisał pięcioletni kontrakt z Realem Madryt. Chorwat kosztował 30 mln euro oraz 5 mln zmiennych, które zależne są od spełnienia przez niego określonych w umowie celów. Na mocy 5-letniej umowy zawodnik zarabiał 4,5 mln euro rocznie. W barwach „Królewskich” zadebiutował 29 sierpnia 2012 pod koniec drugiej połowy meczu rewanżowego o Superpuchar Hiszpanii, w którym „Los Blancos” wygrali u siebie z FC Barceloną 2:1 i po raz dziewiąty zdobyli to trofeum^[2]. 3 listopada 2012 strzelił swoją pierwszą bramkę w barwach „Królewskich” w meczu ligowym z Realem Saragossa gdzie ostatecznie wygrali (4:0)^[3].

Kariera reprezentacyjna

Występował w reprezentacji Chorwacji do lat 21 i dość szybko trafił do dorosłej kadry. W reprezentacji Chorwacji Modrić debiutował 1 marca 2006 w wygranym 3:2 meczu z reprezentacją Argentyny. Mecz ten zaczął w pierwszej jedenastce, grał w nim przez blisko 80 minut i był wówczas jednym z najlepszych piłkarzy na boisku. Jego gra spodobała się także selekcjonerowi Zlatko Kranjčarowi, który powołał Modricia do kadry na Mistrzostwa Świata w Niemczech. Tam wystąpił dwukrotnie – w meczach z reprezentacją Japonii (0:0) oraz z reprezentacją Australii (2:2).

21 listopada 2007 był jednym z głównych autorów wygranej Chorwacji 3:2 w meczu przeciwko reprezentacji Anglii, która pozbawiła gry angielski zespół w Mistrzostwach Europy 2008. W wiosennym okienku transferowym Luka przeszedł do Tottenhamu Hotspur. Na Mistrzostwach Europy 2008 w Austrii i Szwajcarii 8 czerwca 2008 strzelił jedynego gola z rzutu karnego na tym turnieju w meczu wygranym z Austrią (1:0)^[4]. 20 czerwca 2008 w ćwierćfinale z Turcją Modrić wykorzystał błąd doświadczonego tureckiego bramkarza Rüştü Reçbera i podał piłkę do kolegi z drużyny Ivana Klasnicia, gdzie strzelił bramkę na minutę końca dogrywki, a niecałą pół minuty później Semih Şentürk natychmiast wyrównał dla Turcji. W serii rzutów karnych Modrić nie wykorzystał rzutu karnego, a Turcja wygrała w rzutach karnych (3:1)^[5].

Na mistrzostwach Europy 2012 w Polsce i Ukrainie wystąpił we wszystkich trzech meczach fazy grupowej wygranym 3:1 przeciwko Irlandii^[6], zremisowanym 1:1 z Włochami^[7] i przegranym 0:1 z Hiszpanią, drużynie Chorwacji nie udało się awansować do fazy pucharowej zajmując trzecie miejsce w grupie^[8]. Na mistrzostwach świata 2014 w Brazylii Chorwaci znaleźli się w grupie A z gospodarzami turnieju Brazylią, Meksykiem i Kamerunem. 12 czerwca 2014 Chorwacja rozegrała mecz otwarcia z Brazylią, którą przegrała 3:1^[9], a Modrić doznał lekkiej kontuzji stopy^[10]. 18 czerwca 2014 w drugim meczu grupowym wygranym 0:4 z Kamerunem rozegrał całe spotkanie pomimo ryzyka absencji spowodowanej lekką kontuzją doznanej w meczu otwarcia mistrzostw świata^[11][12]. 23 czerwca 2014 w trzecim meczu grupowym z Meksykiem przegrali 1:3, i tym samym Chorwaci odpadli z turnieju już po fazie grupowej^[13]. Na mistrzostwach Europy 2016 we Francji (12 czerwca) strzelił zwycięskiego gola 1:0 z 25 metrów w pierwszym meczu fazy grupowej z Turcją^[14]. 17 czerwca w drugim meczu grupowym zremisowanym 2:2 z Czechami doznał kontuzji^[15] i musiał opuścić ostatni mecz z Hiszpanią wygranym przez Chorwatów 2:1^[16][17]. W meczu 1/8 finału z Portugalią rozegrał całe spotkanie gdzie przegrali 0:1 w dogrywce z przyszłymi mistrzami Europy^[18].

W 2018 na mistrzostwach świata w piłce nożnej w Rosji Modrić wystąpił jako kapitan reprezentacji Chorwacji, gdzie 16 czerwca 2018 strzelił gola z rzutu karnego w pierwszym wygranym meczu fazy grupowej z Nigerią (2:0)^[19], a 21 czerwca 2018 w drugim meczu fazy grupowej z Argentyną strzelił gola z szesnastu metrów a Chorwacja wygrała ten mecz (3:0), a oprócz niego po jednej bramce strzelili Ante Rebić (po błędzie argentyńskiego bramkarza Willego Caballero) i Ivana Rakiticia^[20], a Modrić na tym turnieju znacznie przyczynił się do zajęcia drugiego miejsca reprezentacji Chorwacji, przegrywając w finale 2:4 z Francją. Został uznany najlepszym zawodnikiem tego turnieju (MVP)^[21]. Na Mistrzostwach Europy 2020 Modrić rozegrał wszystkie mecze fazy grupowej gdzie 22 czerwca 2021 strzelił jedynego gola na tych mistrzostwach w wygranym meczu ze Szkocją (3:1)^[22]. 28 czerwca 2021 podczas meczu 1/8 finału z reprezentacją Hiszpanii gdzie został zmieniony w 114. minucie dogrywki gdzie Chorwacja przegrała ten mecz z Hiszpanią (3:5) i tym samym odpadła z turnieju^[23]. Podczas eliminacji do Mistrzostw Świata 2022 Modrić strzelił trzy gole i dwukrotnie asystował w siedmiu występach^[24]. 13 czerwca 2022 wykorzystał rzut karny w wygranym 1:0 wyjazdowym meczu z Francją w Lidze Narodów UEFA, co było pierwszym historycznym zwycięstwem Chorwacji nad reprezentacją Francji^[25]. 25 września 2022 strzelił pierwszego gola w meczu otwierając wynik spotkania w ostatnim meczu grupy A w Lidze Narodów UEFA i ostatecznie Chorwacja wygrała 3:1 na wyjeździe z Austrią zajmując pierwsze miejsce w grupie i awansując do półfinału^[26][27]. 9 listopada 2022 Modrić został wybrany do ścisłego składu reprezentacji Chorwacji na Mistrzostwa Świata 2022 w Katarze^[28]. W pierwszym i trzecim meczu fazy grupowej z Marokiem i Belgią został wybrany zawodnikiem meczu^[29]. Modrić został czwartym zawodnikiem, który jako minimum 37-latek rozegrał sześć meczów w jednych mistrzostwach świata po Brazylijczyku Niltonie Santosie w 1962, Włochu Dino Zoffie w 1982 i Angliku Peterze Shiltonie w 1990^[30]. W 1/8 finału i ćwierćfinale Chorwacja pokonała po rzutach karnych Japonię i Brazylię, a Modrić wykorzystał rzut karny przeciwko Brazylii^[31][32] gdzie Chorwacja awansowała do drugiego z rzędu półfinału mistrzostw świata, w którym przegrali 3:0 z Argentyną. W meczu o trzecie miejsce Chorwacja pokonała Maroko 2:1^[33], a Modrić zdobył Brązową Piłkę^[34][35].

Statystyki klubowe

Aktualne na 13 kwietnia 2024.

Sukcesy

Dinamo Zagrzeb

• Mistrzostwo Chorwacji: 2006, 2007, 2008
• Puchar Chorwacji: 2007, 2008
• Superpuchar Chorwacji: 2006

Real Madryt

• Mistrzostwo Hiszpanii: 2016/2017, 2019/2020, 2021/2022
• Puchar Króla: 2013/2014, 2022/2023
• Superpuchar Hiszpanii: 2012, 2017, 2019/2020, 2021/2022, 2023/2024
• Liga Mistrzów UEFA: 2013/2014, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2021/2022
• Superpuchar UEFA: 2014, 2016, 2017, 2022
• Klubowe mistrzostwo świata: 2014, 2016, 2017, 2018, 2022

Chorwacja

Mistrzostwa świata

• Wicemistrzostwo: 2018
• 3. miejsce: 2022

Wyróżnienia

• Złota Piłka: 2018
• Piłkarz Roku FIFA: 2018
• Piłkarz Roku UEFA: 2018^[36]
• Golden Foot: 2019
• MVP Mistrzostw Świata 2018
• Chorwacka Nadzieja Roku: 2004
• Piłkarz Roku w Chorwacji: 2013, 2014
• Piłkarz Roku Premijer Ligi: 2003
• Piłkarz Roku Prva hrvatska nogometna liga: 2007
• Piłkarz Roku w Tottenhamie Hotspur: 2011
• Najlepszy pomocnik Primera División: 2014
• Najlepszy pomocnik Ligi Mistrzów UEFA: 2017^[37], 2018^[38]
• Najlepszy rozgrywający według IFFHS: 2018
• FIFPro World XI: 2015
• Drużyna marzeń według UEFA podczas Mistrzostw Europy 2008
• Drużyna Roku w Lidze Mistrzów UEFA: 2014, 2017
• Drużyna Roku według IFFHS: 2017, 2018
• Drużyna dekady na świecie według IFFHS: 2011–2020
• Drużyna dekady UEFA według IFFHS: 2011–2020

Rekordy

• Najwięcej występów w historii reprezentacji Chorwacji: 171 meczów

Życie prywatne

Jego żoną i agentką jest Vanja Bosnić, którą poznał w 2007, kiedy był zawodnikiem Dynama Zagrzeb. Vanja pracowała wówczas w biurze chorwackiego agenta piłkarskiego Mario Marica. Para pobrała się w maju 2010 w stolicy Chorwacji w Zagrzebiu. Mają troje dzieci, syna Ivana (ur. 6 czerwca 2010) oraz córki Emę (ur. 25 kwietnia 2013) i Sofię (ur. 2 października 2017).

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Luka Modrić w bazie National Football Teams (ang.)
• Luka Modrić w bazie Soccerbase (ang.)
• Luka Modric, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] . (pol.)