Omar Sívori

Omar Sívori
Ilustracja
Omar Sívori (1963)
Pełne imię i nazwisko

Enrique Omar Sívori

Data i miejsce urodzenia

2 października 1935
San Nicolás

Data i miejsce śmierci

17 lutego 2005
San Nicolás

Wzrost

163 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1954–1957 River Plate 63 (29)
1957–1965 Juventus F.C. 215 (134)
1965–1969 SSC Napoli 63 (12)
W sumie: 341 (175)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1956–1957  Argentyna 19 (9)
1961–1962  Włochy 9 (8)
W sumie: 28 (17)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1969–1970 Rosario Central
1972 Estudiantes
1972–1973 Argentyna
1979 Racing Avellaneda
1983 Toronto Italia
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Enrique Omar Sívori (ur. 2 października 1935 w San Nicolás de los Arroyos, zm. 17 lutego 2005 tamże) – argentyński piłkarz, który występował na pozycji napastnika i trener.

Zdobywca Złotej Piłki w 1961.

W czasie kariery grał dla dwóch reprezentacji - Argentyny i Włoch.

Kariera klubowa

Piłkarz jest wychowankiem stołecznego River Plate, gdzie grał przez trzy lata. Razem z klubem zdobył trzy tytuły mistrza Argentyny z rzędu (1955, 1956, 1957) będąc przy tym najlepszym strzelcem zespołu.

Po turnieju Copa America 1957 - na którym zdobył tytuł króla strzelców - Sívori został kupiony przez włoski Juventus, z miejsca stając się liderem tej drużyny. W Italii trzykrotnie zdobywał mistrzostwo kraju oraz dwa Puchary Włoch. W 1959 został królem strzelców Serie A, a w 1961 został nagrodzony Złotą Piłką dla najlepszego piłkarza Europy.

W 1965 roku odszedł do SSC Napoli, gdzie zakończył karierę piłkarską w 1968 roku.

Kariera reprezentacyjna

Dla reprezentacji Argentyny grał tylko dwa lata od 1956 do 1957. Mimo to, udało mu się przyczynić do zwycięstwa Argentyńczyków w turnieju Copa América w 1957.[1]

Łącznie w reprezentacji Albicelestes rozegrał 19 spotkań i strzelił 9 bramek,

W 1961 Sívori otrzymał włoski paszport i niedługo później rozegrał swój pierwszy mecz w reprezentacji Włoch. Piłkarz znalazł się w kadrze Italii na Mistrzostwa Świata 1962, gdzie rozegrał dwa spotkania, a Włosi zostali wyeliminowani już w fazie grupowej. Po turnieju zakończył karierę reprezentacyjną.

W Squadra Azzurra rozegrał 9 spotkań strzelając w nich 8 goli.[1]

Praca trenerska

W 1969 wrócił do Argentyny, gdzie rozpoczął karierę trenerską w Rosario Central. W 1972 został trenerem młodzieżowej i pierwszej reprezentację Argentyny, z którą wygrał eliminacje do Mistrzostw Świata 1974. Po kłótniach z działaczami został zwolniony i nie prowadził już drużyny na turnieju finałowym,

Omar Sívori, John Charles i Gianpiero Boniperti - legendarny atak Juventusu Turyn.

Sukcesy

River Plate

  • Mistrzostwo Argentyny: 1955, 1956, 1957

Juventus

SSC Napoli

Reprezentacyjne

Indywidualne

  • Król strzelców Serie A: 1959/1960 (28 goli)

Wyróżnienia

Przypisy

  1. ↑ a b Omar Sivori. [dostęp 2020-04-23].
  • p
  • d
  • e
Nagrody i wyróżnienia
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
1930–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
  • p
  • d
  • e
UEFA
CONMEBOL
CAF
CONCACAF
AFC
  • p
  • d
  • e
Kariera trenerska
  • p
  • d
  • e
  • Rottman (1933)
  • Fernández (1934)
  • Gallo (1935)
  • Fernández (1936–38)
  • Viola (1939)
  • Stábile (1940–41)
  • Viola (1942–45)
  • Sande (1945)
  • Zozaya (1945–49)
  • McBain (1949–51)
  • Viola (1952)
  • McBain (1953)
  • Sbarra (1953)
  • Viola (1954)
  • Fortunato (1954–55)
  • Viola (1955)
  • Lauri (1955[A])
  • Ferreira (1955[A])
  • Ongaro (1956)
  • Viola (1957–58)
  • Negri (1959–60)
  • Rodolfi (1960)
  • Antonio i Infante (1960)
  • Negri i Sbarra (1961)
  • Ongaro (1962–63)
  • Aldabe (1964)
  • Zubeldía (1965–70)
  • Ignomiriello (1971)
  • Bilardo (1971)
  • Silvero (1972)
  • Sívori (1972)
  • Mareque (1972)
  • Bilardo (1973–76)
  • Luján Manera (1977)
  • Antonio (1977)
  • Rial (1978)
  • Urriolabeitia (1979)
  • Yudica (1980)
  • Cheves (1980–81)
  • Pachamé (1981)
  • Bilardo (1982)
  • Luján Manera (1983–84)
  • H. Zuccarelli (1985)
  • Luján Manera (1986)
  • Ramos Delgado (1986)
  • Flores (1986[A])
  • Malbernat (1986–88)
  • Ávalos (1988)
  • Solari (1988–90)
  • H. Zuccarelli (1990–91)
  • Flores (1992)
  • Verón (1992[A])
  • Romeo (1992)
  • Garisto (1992–93)
  • Ávalos i H. Restelli (1993[A])
  • Solari (1993–94)
  • M.Á. Restelli (1994[A])
  • Trossero (1994)
  • Herrera i Vargas (1994[A])
  • Ávalos i H. Restelli (1994)
  • Luján Manera i M.Á. Russo (1994–95)
  • Agüero i Conigliaro (1995[A])
  • Córdoba (1995–97)
  • Hernández (1998–99)
  • Ferraro (1999–2000)
  • Solari (2000)
  • Craviotto (2000–02)
  • Verón (2002[A])
  • Malbernat (2002–03)
  • Bilardo (2003)
  • Pachamé (2003)
  • Bilardo (2004)
  • Merlo (2004–05)
  • Burruchaga (2005–06)
  • Simeone (2006–07)
  • Sensini (2008)
  • A. Russo (2008[A])
  • Astrada (2008–09)
  • Gurrieri (2009[A])
  • Sabella (2009–11)
  • Berizzo (2011)
  • Suárez (2011[A])
  • M.Á. Russo (2011)
  • Azconzábal (2011–12)
  • M. Zuccarelli (2012[A])
  • Cagna (2012–13)
  • M. Zuccarelli (2013[A])
  • Pellegrino (2013–15)
  • Vivas (2015[A])
  • Milito (2015)
  • Vivas (2016–17)
  • Benítez (2017[A])
  • Matosas (2017)
  • Benítez (2017[A])
  • Bernardi (2017–18)
  • Benítez (2018–19)
  • Quatrocchi (2019[A])
  • Milito (2019–20)
  • Desábato (2020)
  • Quatrocchi (2020–21[A])
  • Zielinski (2021–22)
  • Quatrocchi (2022[A])
  • Balbo (2023)
  • Domínguez (od 2023)
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t tymczasowo
  • p
  • d
  • e
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p tymczasowo
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000019031107
  • VIAF: 40308000
  • GND: 124280358
  • BnF: 15748849c
  • SBN: TO0V501465
  • BNA: 000049964
  • WorldCat: viaf-40308000
Encyklopedia internetowa:
  • Universalis: omar-sivori