Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie

Ten artykuł od 2014-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie

Nusa Tenggara Timur

Herb Flaga
Państwo	Indonezja
Siedziba	Kupang
Powierzchnia	46 446,64 km²
Populacja (2022) • liczba ludności	5 466 285
• gęstość	117,7 os./km²
Położenie na mapie Indonezji
10°11′S 123°35′E/-10,183333 123,583333
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie (indonez. Nusa Tenggara Timur – NTT^[1]) – prowincja w Indonezji obejmująca wschodnią część archipelagu Małe Wyspy Sundajskie (granicę stanowi cieśnina Sape).

Powierzchnia 46 446,64 km²; prawie 5,5 mln mieszkańców (2022)^[2]; stolica Kupang. Dzieli się na 1 okręg miejski i 15 dystryktów.

W skład prowincji wchodzi około 550 wysp, najważniejszymi są:

• Flores
• Sumba
• Komodo
• Sawu
• Roti
• Timor (w granicach prowincji znajduje się zachodnia część wyspy)
• Wyspy Alor
• Wyspy Solor

Jest to jedna z niewielu prowincji Indonezji, w której zdecydowanie przeważają chrześcijanie (ponad 90% ludności); dlatego też stała się ona miejscem ucieczki chrześcijan z prowincji objętych zamieszkami na tle religijnym na początku XXI wieku (Moluki, Papua).

Najsłabiej rozwijająca się gospodarczo i ekonomicznie prowincja kraju, najwyższy poziom bezrobocia, inflacji. Ważną rolę odgrywa turystyka; poza tym rolnictwo (ryż, kukurydza, orzechy kokosowe, olej palmowy, kauczuk, kakao); rybołówstwo (tuńczyki, tilapie, krewetki, anchois); eksploatacja lasów (drewno sandałowe); wydobycie ropy naftowej, gazu ziemnego, rud cyny; przemysł spożywczy, drzewny; rzemiosło ludowe (ręcznie tkane materiały).

Główne miasta: Kupang, Ende, Waingapu, Maumere.

Demografia

Według spisu powszechnego przeprowadzonego we wrześniu 2022 prowincję zamieszkiwało 5 466 285 osób. Spośród nich 2 733 236 stanowiły kobiety, a 2 733 049 mężczyźni^[2]. Gęstość zaludnienia w 2019 roku wynosiła 112 os./km²^[3].

Przypisy