Mike Parkes
 Mike Parkes w 1969 roku | |||
| Imię i nazwisko | Michael Johnson Parkes | ||
|---|---|---|---|
| Państwo |
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 24 września 1931 | ||
| Data i miejsce śmierci | 28 sierpnia 1977 | ||
| Sukcesy | |||
| 1964: 12 Hours of Sebring | |||
| |||
Michael Johnson Parkes (ur. 24 września 1931 w Richmond, zm. 28 sierpnia 1977 k. Turynu[1]) – brytyjski kierowca wyścigowy, uczestnik siedmiu Grand Prix Formuły 1.
Kariera
Willy Mairesse i Parkes zajęli drugie miejsce w wyścigu 1000km Nürburgring w maju 1962 roku, zajmując w Ferrari drugie miejsce za Grahamem Hillem i Olivierem Gendebienem. Wyścig ten miał 44 okrążenia[2]. W wyścigu 12h Sebring 1964 wraz z Umberto Magliolim zajął pierwsze miejsce przed Ludovico Scarfiottim i Nino Vaccarellą[3]. W kwietniu 1966 roku wraz z Johnem Surteesem wygrał 620-milowy wyścig na Monzy[4].
Formuła 1
W Formule 1 zadebiutował w 1959 roku. W sezonie 1966 dwukrotnie zajął drugie miejsce: we Francji oraz 1966 (do którego to wyścigu wywalczył pole position). W Grand Prix Belgii 1967 złamał obie nogi, po czym zakończył karierę w Formule 1.
Inżynier
Poza wyścigami Parkes pracował jako inżynier. W latach 1950–1962 pracował dla koncernu Rootes Group, początkowo jako praktykant. Jedną z jego ról była praca przy projektowaniu i udoskonalaniu samochodu Hillman Imp.
W 1963 roku Parkes dołączył do Ferrari Parkes jako inżynier ws. rozwoju samochodów drogowych, w szczególności 330 GTC. Po wypadku w Grand Prix Belgii 1967 opuścił Ferrari, dokąd wrócił na krótko w 1969 roku. Następnie postanowił pracować dla Scuderia Filipinetti jako inżynier i kierowca.
W 1974 roku został głównym inżynierem ds. rozwoju przy projekcie Lancii Stratos.
Zginął w 1977 roku w wypadku samochodowym.
Wyniki w Formule 1
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Rok | Zespół | Samochód | Silnik | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | Msc. | Pkt. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1959 | Fry | Fry F2 | Climax R4 | MCO | 500 | NLD | FRA | GBR NZ | DEU | POR | ITA | USA | – | 0 | ||
| 1966 | Scuderia Ferrari | Ferrari 312 | Ferrari V12 | MCO | BEL | FRA 2 | GBR | NLD NU | DEU NU | ITA 2 | USA | MEX | 8 | 12 | ||
| 1967 | Scuderia Ferrari | Ferrari 312 | Ferrari V12 | ZAF | MCO | NLD 5 | BEL NU | FRA | GBR | DEU | CND | ITA | USA | MEX | 16 | 2 |
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Strona poświęcona kierowcy (ang.)
