Olha Sawczuk

Olha Sawczuk
Ilustracja
Państwo

 Ukraina

Data i miejsce urodzenia

20 września 1987
Donieck

Wzrost

177 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2004

Zakończenie kariery

30 sierpnia 2018[1]

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

79 (19 maja 2008)

Australian Open

3R (2006)

Roland Garros

2R (2007)

Wimbledon

1R (2006, 2008)

US Open

1R (2006, 2007, 2010)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

33 (23 października 2017)

Australian Open

2R (2009–2011, 2016–2018)

Roland Garros

QF (2017)

Wimbledon

2R (2010, 2013, 2015, 2017)

US Open

2R (2011, 2014–2016)

Multimedia w Wikimedia Commons

Olha Mykołajiwna Sawczuk, ukr. Ольга Миколаївна Савчук, ros. Ольга Николаевна Савчук (Olga Nikołajewna Sawczuk) (ur. 20 września 1987 w Makiejewce) – ukraińska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.

Kariera tenisowa

Olha Sawczuk status profesjonalny uzyskała w 2004 roku. Będąc na 527. miejscu w rankingu zagrała w pierwszym zawodowym turnieju WTA – w Taszkencie. W pierwszej rundzie pokonała Anne Kremer, w drugiej Jewgienię Liniecką, by w ćwierćfinale przegrać z Meghann Shaughnessy. Jeszcze w tym samym roku poległa w eliminacjach w Hajdarabadzie i wygrała drugi wówczas w karierze turniej ITF w Mińsku. W 2005 zwyciężyła w kolejnym turnieju ITF odbywającym się w Bromma. W finale pokonała Finkę Emmę Laine. W Estoril zagrała w turnieju głównym dzięki wygranym kwalifikacjom. W pierwszej rundzie pokonała Włoszkę Flavię Pennettę, lecz w drugiej przegrała z Marianą Diaz-Olivą z Argentyny. Wyczyn z Estoril powtórzyła jeszcze dwa razy. W pozostałych turniejach przegrywała albo w pierwszej rundzie lub w eliminacjach (w tym w Wimbledonie i w US Open). W 2006 zadebiutowała w Wielkim Szlemie – w Australian Open – dochodząc do trzeciej rundy. Musiała przebijać się przez kwalifikacje. W drugiej rundzie pokonała Jelenę Janković. W lutym w turnieju w Antwerpii, grając jako kwalifikantka, po raz drugi w karierze doszła do ćwierćfinału. Po tym turnieju awansowała na najwyższą pozycję w dotychczasowej karierze – 92. miejsce. W kolejnych turniejach nie szło jej już tak dobrze – przegrywała w pierwszych rundach. Sezon 2006 zakończyła na 99. pozycji. W 2007 przegrała w pierwszej rundzie Australian Open i doszła do półfinału w Bengaluru, przegrywając z Marą Santangelo. W pierwszym turnieju na kortach ziemnych – w Budapeszcie doszła do ćwierćfinału. Rok 2008 rozpoczęła od porażki w 1. rundzie Australian Open z Agnieszką Radwańską.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra podwójna 10 (4-6)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 5 października 2008 Taszkent Twarda Rumunia Raluca Olaru Rosja Nina Bratczikowa
Niemcy Kathrin Wörle
5:7, 7:5, 10–7
Finalistka 1. 21 lutego 2010 Bogota Ceglana Białoruś Anastasija Jakimawa Argentyna Gisela Dulko
Rumunia Edina Gallovits
2:6, 6:7(6)
Zwyciężczyni 2. 13 kwietnia 2014 Katowice Twarda (hala) Ukraina Julija Bejhelzimer Czechy Klára Koukalová
Rumunia Monica Niculescu
6:4, 5:7, 10–7
Zwyciężczyni 3. 2 listopada 2014 Ningbo Twarda Australia Arina Rodionowa Han Xinyun
Zhang Kailin
4:6, 7:6(2), 10–6
Finalistka 2. 8 marca 2015 Kuala Lumpur Twarda Ukraina Julija Bejhelzimer Liang Chen
Wang Yafan
6:4, 3:6, 4–10
Finalistka 3. 19 lipca 2015 Båstad Ceglana Niemcy Tatjana Maria Holandia Kiki Bertens
Szwecja Johanna Larsson
5:7, 4:6
Finalistka 4. 2 sierpnia 2015 Baku Twarda Rosja Witalija Djaczenko Rosja Margarita Gasparian
Rosja Aleksandra Panowa
3:6, 5:7
Finalistka 5. 7 stycznia 2017 Shenzhen Twarda Rumunia Raluca Olaru Czechy Andrea Hlaváčková
Peng Shuai
1:6, 5:7
Zwyciężczyni 4. 14 stycznia 2017 Hobart Twarda Rumunia Raluca Olaru Kanada Gabriela Dabrowski
Yang Zhaoxuan
0:6, 6:4, 10–5
Finalistka 6. 18 lutego 2017 Doha Twarda Kazachstan Jarosława Szwiedowa Stany Zjednoczone Abigail Spears
Słowenia Katarina Srebotnik
3:6, 6:7(7)

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 29/06/2003 Rosja Elektrostal ITF 10 000 dywanowa Rosja Jekatierina Kirjanowa 6:3, 6:0
2. 31/10/2004 Białoruś Mińsk ITF 25 000 dywanowa Białoruś Anastasija Jakimawa 6:4, 6:4
3. 20/02/2005 Szwecja Bromma ITF 25 000 twarda Finlandia Emma Laine 6:1, 6:2

Przypisy

  1. Retired players since 2015. Międzynarodowa Federacja Tenisowa, 2019-07-04. [dostęp 2019-07-13]. (ang.).

Bibliografia

  • Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2014-01-16]  (ang.).
  • Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-16]  (ang.).
  • Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2014-01-16]  (ang.).