Pergidae
| Pergidae | |||
| Rohwer, 1911 | |||
 Imago Lophyrotoma zonalis | |||
 gąsienica Perga sp. | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | stawonogi | ||
| Gromada | owady | ||
| Podgromada | owady uskrzydlone | ||
| Infragromada | nowoskrzydłe | ||
| Nadrząd | Holometabola | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | rośliniarki | ||
| Nadrodzina | pilarzowe | ||
| Rodzina | Pergidae | ||
| |||
| |||
Pergidae – rodzina owadów z rzędu błonkoskrzydłych.
Zasięg występowania
Przedstawiciele tej rodziny zamieszkują głównie obszar dawnej Gondwany, zwłaszcza Ameryki Południowej oraz Australii (brak ich w Afryce). Jedynie jeden rodzaj występuje w Ameryce Północnej. Pod względem liczby gatunków jest to trzecia co do wielkości rodzina rośliniarek[1].
Budowa ciała
Tylny kraniec przedplecza silnie wklęsły w widoku od strony grzbietu. Śródplecze nie jest podzielone poprzecznym rowkiem biegnącym między skrzydłami przedniej pary. Wyrostek tarczki połączony z nią. Pierwszy tergit odwłoka sięga do biodra tylnej pary nóg i jest połączony z metapleuronem. Na końcach goleni, pierwszej pary odnóży występują dwie ostrogi, mniejsza z nich jest równa przynajmniej połowie długości większej; na ich grzbietowej stronie pojedyncza ostroga, zwykle prosta. Na końcach goleni tylnej pary jedna ostroga bądź jej brak. Czułki składają się z 4 -23 segmentów. Przednia para skrzydeł bez żyłki podłużnej Sc, co najwyżej z krótką żyłką Sc1[1].
Biologia i ekologia
Owady te żerują na różnych gatunkach roślin. Różnorodność roślin żywicielskich jest największa spośród wszystkich pilarzowych[1].
Systematyka
Do Pergidae zalicza się 442 gatunki zgrupowane w 60 rodzajach i 12 podrodzinach[2][3]:
