Sadun Hammadi
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 22 czerwca 1930 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 marca 2007 |
| premier Iraku | |
| Okres | od 23 marca 1991 |
| Przynależność polityczna | Baas |
| Poprzednik | Saddam Husajn |
| Następca | Muhammad Hamza az-Zubajdi |
Sadun Hammadi, arab. سعدون حمادي (ur. 22 czerwca 1930 w Karbali, zm. 14 marca 2007) - iracki polityk, premier Iraku między marcem a wrześniem 1991.
Życiorys
Pochodził z rodziny szyickiej. Ukończył studia w zakresie handlu i zarządzania na Uniwersytecie Amerykańskim w Bejrucie. W 1957 obronił doktorat na Uniwersytecie Wisconsin[1].
Jeszcze przed wyjazdem do Stanów Zjednoczonych, w 1949, przystąpił do irackiej partii Baas i prawdopodobnie tworzył jej pierwsze komórki w rodzinnej Karbali. W latach 1957-1958 po raz pierwszy zasiadał w Przywództwie Regionalnym irackiej partii Baas. W 1959 musiał opuścić Irak i udać się do Libii. Powrócił do kraju w styczniu 1963 i niemal natychmiast został aresztowany, jednak odzyskał wolność po tym, gdy partia Baas w lutym tego samego roku przejęła władzę drogą zamachu stanu. W utworzonym przez partię Baas rządzie został ministrem reformy rolnej, ponownie też wszedł do Przywództwa Regionalnego[1]. Jeszcze w tym samym roku kolejnego zamachu stanu w Iraku dokonał Abd as-Salam Arif i rząd baasistów upadł[2].
W latach 1965-1966 Hammadi pracował w instytucie planowania działającym pod auspicjami ONZ w Syrii[1]. W 1968 partia Baas przeprowadziła w Iraku kolejny przewrót[3].. Jeszcze w tym samym roku Hammadi został dyrektorem Iraq National Oil Company, zaś dwa lata później mianowano go ministrem ropy naftowej[1]. W latach 1974-1983 był ministrem spraw zagranicznych Iraku; zrezygnował ze stanowiska z uwagi na problemy zdrowotne[1]. W 1982 po raz trzeci wszedł do partyjnego Przywództwa Regionalnego i pozostał w nim do 1991. Od 1986 do 1991 zasiadał także w Radzie Dowództwa Rewolucji[1].
W marcu 1991 Saddam Husajn powierzył mu misję tworzenia rządu, pragnąc w ten sposób zjednać sobie ludność szyicką, która na początku miesiąca wszczęła przeciwko dyktaturze w Iraku powstanie zbrojne. Bunt ten został brutalnie stłumiony przez wojsko irackie, a mianowanie premiera-szyity okazało się pustym gestem[4]. Hammadi został zmuszony do odejścia z urzędu już we wrześniu tego samego roku, gdy nie zdołał przekonać ONZ do zdjęcia sankcji z Iraku, nałożonych po wojnie w Zatoce Perskiej[1].
Reprezentował poglądy liberalne w gospodarce, opowiadał się za wprowadzeniem w Iraku systemu mieszanego. Zaliczał się do czołowych irackich ekspertów ds. irańskich[1].
Po inwazji wojsk USA i sojuszników na Irak w 2003 został aresztowany, jednak rok później zwolniono go. Zmarł w 2007 w Niemczech[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i E. Ghareeb, B. Dougherty, Historical..., s. 248.
- ↑ Farouk-Sluglett M., Sluglett P.: Iraq Since 1958. From Revolution to Dictatorship. London & New York: I. B. Tauris, 2003, s. 93. ISBN 1-86064-622-0..
- ↑ Farouk-Sluglett M., Sluglett P.: Iraq Since 1958. From Revolution to Dictatorship. London & New York: I. B. Tauris, 2003, s. 112. ISBN 1-86064-622-0..
- ↑ Aburish S.: Saddam Hussein. The Politics of Revenge. London: Bloomsbury, 2001, s. 309-311. ISBN 0-7475-4903-6.
Bibliografia
- Ghareeb E., Dougherty B.: Historical Dictionary of Iraq. Scarecrow Press, 2004. ISBN 978-0-8108-6568-6.
- p
- d
- e
Premierzy Iraku
