Sikorsky C-6

Sikorsky C-6A
Ilustracja
Sikorsky C-6A
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Sikorsky Aviation Division

Typ

wodnosamolot transportowy

Konstrukcja

mieszana drewniano-metalowa

Załoga

2

Historia
Wycofanie ze służby

1933 (US Army)

Liczba egz.

10+1 (US Army)
6 (US Navy)

Liczba wypadków
 • w tym katastrof


1 (US Army)

Dane techniczne
Napęd

2 x Pratt & Whitney R-1340C

Wymiary
Rozpiętość

21,79
(dole skrzydło 10,97 m)

Długość

12,44 m

Wysokość

4,26 m

Powierzchnia nośna

66,89 m²

Masa
Własna

2970 kg

Startowa

4753 kg

Osiągi
Prędkość maks.

201 km/h

Prędkość przelotowa

177 km/h

Pułap praktyczny

5913 m

Zasięg

1207 km

Dane operacyjne
Liczba miejsc
6
Użytkownicy
United States Army Air Corps, United States Army
Rzuty
Rzuty samolotu
Multimedia w Wikimedia Commons

Sikorsky C-6 – amerykańska łódź latająca z lat 30. XX w., wojskowa wersja samolotu Sikorsky S-38. Samolot używany był przez United States Army Air Corps jako C6, oraz przez United States Navy jako PS/RS-2 i PS/RS-3.

Historia

USAAC

W latach 20. i w początkowych latach 30. XX wieku United States Army ponosiła odpowiedzialność za obronę linii brzegowej Stanów Zjednoczonych i ich zamorskich terytoriów[1]. Aby umożliwić wykonywanie tej misji, USAAC zakupił równego typu samoloty-amfibie mogące operować zarówno z lotnisk lądowych, jak i z powierzchni wody[1]. Pierwszym samolotem transportowym tego typu zakupionym przez USAAC była łódź latająca typu Sikorsky S-38B[1].

Samolot miał bardzo nietypową konstrukcję, był to dwusilnikowy półtorapłat, którego dolne skrzydło służyło bardziej jako część strukturalna dla podwozia, pływaków i podtrzymywania górnego skrzydła niż jako powierzchnia nośna[1]. Samolot był żartobliwie określany jako „kolekcja części latająca w formacji” (a collection of parts flying in formation), jako że wszystkie główne części samolot (kadłub, gondole silnikowe, skrzydło główne i ogon) były osobnymi strukturami połączonymi razem licznymi zastrzałami i wspornikami[2].

Pierwszy samolot (numery seryjny Armii 29-406) został dostarczony pod koniec 1929, w czasie prób użytkowych w bazie Wright Field nosił tymczasowe oznaczenie XC-6[1]. Po zakończeniu testów został przekazany do bazy Boiling Field w Waszyngtonie, gdzie służył jako samolot sztabowy[1].

W połowie 1930, USAAC zamówił kolejnych dziesięć samolotów tego typu w nieco zmienionej wersji (numery seryjne Armii 30-397/406), które otrzymały oznaczenie C-6A[3]. Samoloty miał być używane głównie do patrolowania linii brzegowych i wszystkie samoloty z wyjątkiem jednego zostały przekazane do baz na wschodnim i zachodnim wybrzeżu USA oraz do baz zamorskich (Kanał Panamski, Nicols Field na Filipinach i Wheeler Field na Hawajach)[3].

Jeden samolot (numer seryjny 30-405) był testowany jako samolot ratownictwa morskiego (SAR)[3]. Samolot został wyposażony w dwie duże flary M3 zamontowane na tylnych wspornikach kadłuba, które miały służyć do oznaczania pozycji rozbitków, ułatwiając ich znalezienie przez jednostki ratownicze[3].

Samoloty C-6A pozostały w służbie tylko do połowy 1933[3]. Trzeci z zamówionych samolotów (30-399) rozbił się 25 lipca 1933 przy starcie z powodu utraty skrzydła[3]. Śledztwo wykazało poważne zmęczenie wielu części struktur kadłuba samolotów powodowane twardymi lądowaniami na lotniskach lądowych[3]. Podwozie samolotów okazało się zbyt sztywne, aby mogły one być używane głównie jako samoloty lądowe, stres twardych lądowań był przenoszony na strukturę skrzydeł, co doprowadziło do katastrofy[3]. Po zakończeniu śledztwa wszystkie C-6A zostały uziemione i wkrótce je złomowano[3].

US Navy

Sikorsky PS-3 dywizjonu VJ-5 w 1930

US Navy zakupiła dwa S-38 w 1928 które weszły do służby jako samoloty patrolowe PS-2, oraz trzy następne S-38B pomiędzy 1929 a 1932 które służyły jako PS-3[4]. Samoloty US Navy były początkowo uzbrojone w karabiny maszynowe w przednich i tylnych stanowiskach strzeleckich, ale w późniejszym czasie uzbrojenie zostało wymontowane i samoloty służyły już jako transportowce z oznaczeniami RS-2 i RS-3[5].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Sikorsky C-6. nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08]. (ang.).
  2. ↑ E. Johnson: American Military Transport Aircraft. s. 31.
  3. ↑ a b c d e f g h i Sikorsky C-6A. nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08]. (ang.).
  4. ↑ E. Johnson: American Military Transport Aircraft. s. 32-33.
  5. ↑ E. Johnson: American Military Transport Aircraft. s. 33.

Bibliografia

  • E.R. Johnson, Lloyd S. Jones: American Military Transport Aircraft Since 1925. ISBN 978-0-7864-6269-8.
  • p
  • d
  • e
Amerykańskie samoloty wojskowe z lat 1918–1939
Samoloty myśliwskie
  • P-1
  • P-2
  • P-3
  • XP-4
  • P-5
  • P-6
  • XP-7
  • XP-8
  • XP-9
  • XP-10
  • P-11
  • P-12
  • XP-13
  • XP-14
  • XP-15
  • P-16
  • XP-17
  • XP-18
  • XP-19
  • YP-20
  • XP-21
  • XP-22
  • XP-23
  • YP-24
  • Y1P-25
  • P-26
  • Y1P-27
  • Y1P-28
  • YP-29
  • P-30
  • XP-31
  • YP-32
  • P-33
  • XP-34
  • P-35
  • YP-37
Samoloty bombowe
i torpedowe
  • MB-1
  • MB-2
  • DB-1
  • NBS-1
  • XNBS-2
  • XNBS-3
  • XNBS-4
  • XNBL-1
  • XNBL-2
  • XLB-1
  • LB-1
  • LB-1A
  • XLB-2
  • XLB-3
  • XLB-3A
  • XLB-4
  • XLB-5
  • LB-5
  • LB-5A
  • XLB-6
  • LB-6
  • XLB-7
  • LB-7
  • LB-8
  • LB-9
  • LB-10
  • LB-11
  • XLB-12
  • LB-13
  • LB-14
  • XHB-1
  • XHB-2
  • XHB-3
Samoloty szturmowe
Samoloty transportowe
  • Douglas C-1
  • Atlantic-Fokker C-2
  • Ford C-3
  • Ford C-4
  • Fokker C-5
  • Sikorsky C-6
  • Atlantic-Fokker C-7
  • Fairchild C-8
  • Ford C-9
  • Consolidated C-11
  • Lockheed Y1C-12
  • Fokker C-14
  • Fokker C-15
  • Fokker Y1C-16
  • Lockheed Y1C-17
  • Boeing Y1C-18
  • Northrop Y1C-19
  • Fokker YC-20
  • Douglas Y1C-21
  • Consolidated Y1C-22
  • Lockheed Y1C-23
  • American Y1C-24
  • Lockheed Y1C-25
  • Douglas C-26
  • Bellanca C-27
  • Sikorsky Y1C-28
  • Douglas C-29
  • Curtiss C-30
  • Kreider-Reisner XC-31
  • Douglas C-32
  • Douglas C-33
  • Douglas YC-34
  • Lockheed XC-35
  • Lockheed C-36
  • Lockheed Y1C-37
  • Douglas C-38
  • Douglas C-39