TB-3
Samolot TB-3 z podwieszoną tankietką T-27 | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | |||
Konstruktor | Tupolew | ||
Typ | ciężki samolot bombowy | ||
Konstrukcja | metalowa | ||
Załoga | 4–5 osób | ||
Historia | |||
Data oblotu | 22 grudnia 1930 | ||
Lata produkcji | 1931–1937 | ||
Wycofanie ze służby | 1946 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 4 x silniki rzędowe: M-17F, AM-34R, AM-34FRN, AM-34RN, AM-34FRNW | ||
Moc | 4 × 526 – 883 kW | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 40,50 m | ||
Długość | 24,20 m | ||
Wysokość | 8,5 m | ||
Powierzchnia nośna | 234,5 m² | ||
Masa | |||
Własna | 11 900 kg | ||
Startowa | 18 100 kg (19 300 kg maksymalna) | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 185 km/h | ||
Pułap | 3900 m | ||
Zasięg | 3120 km | ||
Rozbieg | 300 m | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
Strzeleckie: 6 karabinów maszynowych kal. 7,62 mm Bombowe: do 5800 kg bomb , dwa samoloty I-16 SPB z bombami 2 x 250kg (tylko w wersji SPB) | |||
Użytkownicy | |||
ZSRR, Chiny | |||
Rzuty | |||
|
TB-3 (ros. Tяжелый Бомбардировщик – ciężki bombowiec) – radziecki ciężki samolot bombowy z okresu przed II wojną światową. Znany też był pod oznaczeniem cywilnym – ANT-6. Jego konstruktorem był Andriej Tupolew.
Oblatany 22 grudnia 1930 roku przez M. M. Gromowa samolot był pierwszym na świecie czterosilnikowym, jednopłatowym bombowcem o całkowicie metalowej konstrukcji. Samoloty pierwszej serii używały silników M-17F o mocy 500/715 KM; późniejsze wersje wyposażano w silniki М-34 i М-34R, a od 1936 roku 900-konne silniki biura konstrukcyjnego Mikulina М-34FRN[1]. Samolot ustanowił kilka rekordów świata, m.in. przelotu na dużej wysokości z ładunkami 5, 10 i 12 t. Produkcja seryjna samolotu wynosiła do 3 sztuk dziennie, dzięki czemu w krótkim czasie wyprodukowano 818 maszyn[2].
Wersje
- Tupolew TB-3-4 M 17F
- Tupolew TB-3-4 M 34
- Tupolew TB-3-4 M 34 R
- Tupolew TB-3-4 AM 34 RD
- Tupolew TB-3-4 AM 34 RN
- Tupolew TB-3-4 AM 34 FRN/FRNV
- Tupolew TB-3D (i wersja G-2 z silnikami M34)
- Tupolew ANT-6-4M-34R "Aviaarktika"
- Tupolew TB-3 SPB(inne języki) (mogły być podłączane dwa samoloty I-16 SPB.)
- G-52 - wersja doświadczalna z 1952 roku, uzbrojona w armatę 76,2 mm wz.1931 w kadłubie i dwie armaty 76,2 mm wz.1927 w skrzydłach (jeden prototyp)[3]
Użytkownicy
Związek Radziecki
- Flota Powietrzna
- Radzieckie Siły Powietrzne
- Lotnictwo Radzieckiej Marynarki Wojennej
Chiny
- Nacjonalistyczne Chińskie Siły Powietrzne
Osiągi
- Prędkość maksymalna: 212 km/h na wysokości 3000 metrów
- Zasięg: 2000 km
- Pułap: 4800 m
- Prędkość wznoszenia: 1,25 m / s
- Max. obciążenie powierzchni: 73 kg / m²
- Moc / masa: 0,15 kW / kg
- Czas wznoszenia: 5 min do 1000 metrów, 29 min do 3000 metrów
- Najlepszy czas obrotu: 40 sekund
- Rozbieg: 300 metrów
- Dobieg: 330 metrów
Uzbrojenie
- Broń: 5-8 × 7,62 mm karabiny maszynowe, 100 DA 63 okrągłe (bębenkowe) magazynki
- Bomby: do 2000 kg bomb
- Do wersji TB-3 SPB mogły być podłączane dwa samoloty I-16 SPB.
Przypisy
- ↑ В.В. Шавров: Самолёты страны советов. Москва: ДОСААФ, 1974, s. 56.
- ↑ E. Riabczikow, A. Magid Stanowlenije, Moskwa 1978, s. 132, za: W . Suworow Dzień "M", Rebis Poznań 2008, s. 39
- ↑ Dariusz Paduch. Obiekt G-52. Ciężka artyleria w lotnictwie sowieckim. „Technika Wojskowa Historia” nr specjalny 4/2016, s. 30-31
Galeria
- p
- d
- e
Cywilne | |
---|---|
Wojskowe | |
Bezzałogowe | |
Eksperymentalne | |
Projekty | |
Historyczne |
|
- p
- d
- e
Samoloty myśliwskie | |
---|---|
Samoloty bombowe | |
Samoloty szturmowe | |
Samoloty szkolne i treningowe | |
Samoloty i szybowce transportowe | |
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne |