Teriologia

Zoologia

Dziedziny zoologii
  • antrozoologia
  • arachnologia
  • entomologia
  • etologia
  • herpetologia
  • ichtiologia
  • karcynologia
  • konchiologia
  • malakologia
  • neuroetologia
  • ornitologia
  • planktologia
  • paleozoologia
  • prymatologia
  • teriologia
  • zoogeografia
  • zoopsychologia
  • zoosemiotyka
  • pokaż
  • dyskusja
  • edytuj
Zobacz hasło teriologia w Wikisłowniku

Teriologia, mammologia, mammalogia[1], mastologia (gr. θηριον thērion „dzike zwierzę”, od θηρ thēr, θηρος thēros „zwierzę”[2]; λογος logos „słowo, dyskusja”[3]) – dział zoologii zajmujący się ssakami (Mammalia), ich budową, ekologią, systematyką, rozmieszczeniem (zoogeografia), ewolucją i biologią.

Zainteresowanie ssakami sięga początków ludzkości, zwierzęta te były bowiem obiektem polowań. Znajomość ich zwyczajów była konieczna dla przetrwania, a później umożliwiła ich oswajanie i hodowlę. Pierwsze naukowe opisy zwierząt sporządził Arystoteles. Ssaki, z wyjątkiem waleni, zaliczył do grupy żyworodnych czworonogów (Quadrupeda). Kolejną pracą, w której znalazły się opisy ssaków była Naturalis historia autorstwa Pliniusza Starszego. W Polsce pierwsze wzmianki o ssakach łownych pojawiły się w średniowieczu w dziełach Jana Długosza i Marcina Kromera. W okresie renesansu Konrad Gesner napisał prace o charakterze encyklopedycznym, w których zebrał niemal całą wiedzę zoologiczną tamtych czasów. Jedną z pierwszych prac przełożonych na język polski, obejmujących zagadnienia zoologiczne, była encyklopedia Buffona.

Okres intensywnego rozwoju teriologii rozpoczął się w XVIII wieku. Do najwybitniejszych postaci tego okresu należy George Shaw, który badał zwierzęta Australii. W XIX wieku intensywnie rozwijały się nauki morfologiczne, co wpłynęło na lepsze poznanie anatomii zwierząt. W tym okresie zasłynęli ze swych prac dotyczących teriologii Richard Owen, Georges Cuvier, Alfred Brehm, Ernst Haeckel, Edward Drinker Cope.

W 1954 roku August Dehnel założył czasopismo naukowe Acta Theriologica.

Badaniem ssaków w Polsce zajmuje się usytuowany w Białowieży Instytut Biologii Ssaków Polskiej Akademii Nauk.

Działy teriologii

Przypisy

  1. Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.
  2. Jaeger 1944 ↓, s. 234.
  3. Jaeger 1944 ↓, s. 126.

Bibliografia

  • Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062  (ang.).
  • Mały słownik zoologiczny: ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1978.
  • p
  • d
  • e
według grupy
badanych istot
działy botaniki
zdefiniowane taksonami
działy botaniki
niezdefiniowane taksonami
działy zoologii
zdefiniowane taksonami
działy zoologii
niezdefiniowane taksonami
inne działy
zdefiniowane taksonami
hydrobiologia
paleobiologia
pozostałe
według poziomu
organizacji
systematyka
organizmów
inne działy czyste
biogeografia
inne działy
interdyscyplinarne
powiązane nauki
paranauki
i pseudonauki
Kontrola autorytatywna (dział zoologii):
  • LCCN: sh96010388
  • GND: 4168746-2
  • BNCF: 71605
  • NKC: ph216720
  • J9U: 987007534886205171
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3986608
  • Britannica: science/mammalogy
  • БРЭ: 4188753
  • ЕСУ: 63298
  • Catalana: 0122174, 0145751