Tomasz Seymour

Tomasz Seymour
Ilustracja
baron Sudeley
Okres

od 1547
do 1549

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 1508

Data i miejsce śmierci

20 marca 1549
Tower of London

Przyczyna śmierci

ścięcie

Ojciec

John Seymour

Matka

Margaret Wentworth

Rodzeństwo

Jane Seymour
Edward Seymour

Małżeństwo

Katarzyna Parr
od kwietnia lub maja 1547
do 7 września 1548

Dzieci

Mary Seymour

Odznaczenia
Order Podwiązki (Wielka Brytania)
Multimedia w Wikimedia Commons

Thomas Seymour (ur. ok. 1508[1], zm. 20 marca 1549) — angielski arystokrata, wuj króla Edwarda VI Tudora.

Życiorys

Pochodzenie

Thomas był czwartym[2] synem Johna Seymoura i Margaret Wentworth. Miał cztery siostry. W maju 1536 jedna z nich — Jane — została trzecią żoną króla Henryka VIII Tudora. Thomas i jego starszy brat Edward jako najbliżsi członkowie rodziny królowej rozpoczęli swoje kariery na dworze królewskim.

Plany małżeńskie

Thomas uchodził za przystojnego mężczyznę; był wysoki, dobrze zbudowany i odznaczał się urokiem osobistym[3][4]. Cieszył się dużym powodzeniem u kobiet[5][3]. Był bardzo ambitny; w związku z tym poszukiwał bogatej żony wśród najlepiej urodzonych dam w Anglii[4]. Złożył propozycję małżeństwa byłej synowej króla, Mary Howard (wdowie po Henryku Fitzroyu), jednak odmówiła mu swojej ręki[5]. Howardowie nie chcieli wiązać się z przedstawicielami rodziny Seymourów, ponieważ uważali ich za znacznie mniej arystokratyczny ród[5]. Wykazywał również zainteresowanie małżeństwem z jedną z córek króla — Marią lub Elżbietą[4]. Na początku 1543 nawiązał romans z Katarzyną Parr, której mąż John Neville od dłuższego czasu był bardzo chory i jego śmierć była kwestią czasu[5]. Tuż po owdowieniu Katarzynie oświadczył się król Henryk[5]. Thomas został dowódcą armii angielskiej w Brukseli i opuścił dwór a Katarzyna przyjęła propozycję króla i ich ślub odbył się w lipcu 1543[5].

Powrót do Anglii

Thomas powrócił do Anglii pod koniec 1546 lub na początku stycznia 1547[6]. Henryk VIII zmarł 28 stycznia 1547. Miesiąc później Thomas został lordem admirałem i baronem Sudeley[4]. Brat Thomasa Edward, jako najstarszy wuj nowego króla Edwarda VI przejął rzeczywistą władzę w państwie i przyjął tytuł lorda protektora[4]. Henryka VIII zgodnie z jego życzeniem pochowano obok siostry Thomasa Jane[4]. Wybór miejsca pochówku miał znaczenie symboliczne — odtąd władza w kraju miała należeć do Edwarda i Thomasa Seymourów jako wujów niepełnoletniego nowego monarchy[4]. Na mocy testamentu zmarłego króla jego córki miały objąć swój dwór, jednak Elżbieta była na to zbyt młoda i zamieszkała z królową-wdową[4].

Ślub z Katarzyną Parr

Thomas wiedział, że nie uda mu się poślubić którejś z sióstr Edwarda VI[4]. Wobec tego odnowił swój romans z Katarzyną Parr[5]. Wdowa po królu, która dotychczas 3 razy wychodziła za mąż z obowiązku, przyjęła oświadczyny Seymoura, w którym była zakochana[5]. W kwietniu lub maju 1547[5][4][3] w tajemnicy i bez zgody Rady Regencyjnej odbył się ich ślub[3]. Z tego powodu król utracił zaufanie do swojej byłej macochy[3]. Thomas zwrócił się m.in. do Marii z prośbą o akceptację ich małżeństwa, lecz ta mu swojego poparcia odmówiła[5].

Relacja z Elżbietą Tudor

Elżbieta mieszkała wraz z byłą macochą i jej nowym mężem w Chelsea[4]. Thomas najprawdopodobniej molestował seksualnie 14-letnią siostrę króla[4]. W marcu 1548 Katarzyna uznała, że sprawy zaszły za daleko i odesłała Elżbietę do Cheshunt[4]. Po tych wydarzeniach reputacja Elżbiety bardzo ucierpiała i znacznie zwiększyła dystans pomiędzy nią a jej starszą siostrą Marią[5].

Konflikt z Lordem Protektorem

Niechęć pomiędzy Thomasem a jego bratem Edwardem narastała. Thomas był zazdrosny o jego władzę i wpływy na króla[4]. Dodatkowo bratowa Thomasa, Anna Stanhope, popadła w konflikt z Katarzyną Parr z powodu pierwszeństwa w hierarchii oraz klejnotów, które miały przysługiwać jednej z nich jako najważniejszej kobiety w królestwie[5].

Śmierć żony

7 września 1548 Thomas owdowiał. Katarzyna zmarła po porodzie swojego jedynego dziecka, córki Mary (nazwanej najprawdopodobniej na cześć Marii)[5]. Thomas czuwał przy umierającej żonie, która na łożu śmierci zapisała mu cały swój majątek[4]. Thomas był zaskoczony śmiercią żony, która w chwili śmierci miała około 36 lat[4]. Początkowo zwolnił całą jej służbę, jednak zmienił decyzję i cała świta przeszła do Jane Grey[4].

Upadek

Thomas rozpoczął spiskować z królem przeciwko swojemu bratu[4]. 17 stycznia 1549 został aresztowany i osadzony w Tower of London[4]. Kilka dni później aresztowano również opiekunkę i skarbnika Elżbiety[4]. Rada Regencyjna, na czele której stał Edward uznała go winnym zdrady i skazała na śmierć[3]. Wyrok wykonano 20 marca 1549. Elżbieta skomentowała śmierć Thomasa słowami: Dziś zmarł człowiek wielkiego dowcipu i słabego umysłu[3].

Córka Thomasa i Katarzyny zmarła w wieku ok. 2 lat[7].

Przypisy

  1. Thomas Seymour, Baron Seymour, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-05]  (ang.).
  2. Thomas Seymour [online], Spartacus Educational [dostęp 2021-12-12]  (ang.).
  3. a b c d e f g HelenH. Castor HelenH., Wilczyce. Angielskie królowe, 2015, s. 23–25, ISBN 978-83-89981-88-2 .
  4. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t DavidD. Starkey DavidD., Elżbieta I. Walka o tron, 2007, s. 68–78, ISBN 978-83-241-3227-0 .
  5. a b c d e f g h i j k l m LindaL. Porter LindaL., Maria Tudor. Pierwsza królowa, 2013, s. 161, 163, 174, ISBN 978-83-89981-57-2 .
  6. TroyT. Lennon TroyT., Royal relatives no support when Thomas Seymour lost his head in his quest for power, „Daily Telegraph”, 19 marca 2019 [dostęp 2021-12-12] .
  7. The Disappearance of Lady Mary Seymour [online], Tudors Dynasty, 23 lutego 2020 [dostęp 2021-12-12]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Lordowie Wysocy Admirałowie
1413–1628
  • Thomas Beaufort, książę Exeter (1413–1426)
  • Jan Lancaster (1426–1435)
  • John Holland, 2. książę Exeter (1435–1447)
  • William de la Pole, 1. książę Suffolk (1447–1450)
  • Henry Holland, 3. książę Exeter (1450–1461)
  • William Neville, 1. hrabia Kentu 1462
  • Ryszard III York (1462–1470)
  • Richard Neville (1470–1471)
  • Ryszard III York (1471–1483)
  • John Howard, 1. książę Norfolk (1483–1485)
  • John de Vere (1485–1513)
  • Edward Howard 1513
  • Thomas Howard (1513–1525)
  • Henryk FitzRoy (1525–1536)
  • William Fitzwilliam, 1. hrabia Southampton (1536–1540)
  • John Russell (1540–1542)
  • Edward Seymour (1542–1543)
  • John Dudley (1543–1547)
  • Tomasz Seymour (1547–1549)
  • John Dudley (1549–1550)
  • Edward Clinton, 1. hrabia Lincoln (1550–1554)
  • William Howard, 1. baron Howard of Effingham (1554–1558)
  • Edward Clinton, 1. hrabia Lincoln (1558–1585)
  • Charles Howard (1585–1619)
  • George Villiers (1619–1628)
Lordowie Wysocy Admirałowie
i Pierwsi Lordowie Admiralicji
1628–1709
  • Richard Weston, 1. hrabia Portland (1628–1635)
  • Robert Bertie, 1. hrabia Lindsey (1635–1636)
  • William Juxon (1636–1638)
  • Algernon Percy, 10. hrabia Northumberland (1638–1643)
  • Francis Cottington, 1. baron Cottington (1643–1646)
  • Jakub II Stuart (1660–1673)
  • Karol II Stuart 1673
  • Rupert Reński (1673–1679)
  • Henry Capell, 1. baron Capell (1679–1681)
  • Daniel Finch (1681–1684)
  • Karol II Stuart (1684–1685)
  • Jakub II Stuart (1685–1688)
  • Wilhelm III Orański (1688–1689)
  • Arthur Herbert, 1. hrabia Torrington (1689–1690)
  • Thomas Herbert (1690–1692)
  • Charles Cornwallis, 3. baron Cornwallis of Eye (1692–1693)
  • Anthony Carey, 5. wicehrabia Falkland (1693–1694)
  • Edward Russell (1694–1699)
  • John Egerton (1699–1701)
  • Thomas Herbert (1701–1702)
  • Jerzy Duński (1702–1708)
  • Anna Stuart 1708
  • Thomas Herbert (1708–1709)
Pierwsi Lordowie Admiralicji
od 1709
Admirałowie Floty
1795-1827
Pierwsi Lordowie Morscy
od 1828
  • George Cockburn (1828–1830)
  • Thomas Hardy (1830–1834)
  • George Dundas 1834
  • Charles Adam 1834
  • George Cockburn (1834–1835)
  • Charles Adam (1835–1841)
  • George Cockburn (1841–1846)
  • William Parker 1846
  • Charles Adam (1846–1847)
  • James Dundas (1847–1852)
  • Maurice Berkeley 1852
  • Hyde Parker (1852–1854)
  • Maurice Berkeley (1854–1857)
  • Richard Saunders Dundas (1857–1858)
  • William Martin (1858–1859)
  • Richard Saunders Dundas (1859–1861)
  • Frederick Grey (1861–1866)
  • Alexander Milne (1866–1868)
  • Sydney Dacres (1868–1872)
  • Alexander Milne (1872–1876)
  • Hastings Yelverston (1876–1877)
  • George Wellesley (1877–1879)
  • Astley Cooper-Key (1879–1885)
  • Arthur Hood, 1. baron Hood of Avalon (1885–1886)
  • John Hay 1886
  • Arthur Hood, 1. baron Hood of Avalon (1886–1889)
  • Vesey Hamilton (1889–1891)
  • Anthony Hoskins (1891–1893)
  • Frederick Richards (1893–1899)
  • Walter Kerr (1899–1904)
  • John Arbuthnot Fisher (1904–1910)
  • Arthur Wilson (1910–1911)
  • Francis Bridgeman (1911–1912)
  • Louis Mountbatten (1912–1914)
  • John Arbuthnot Fisher (1914–1915)
  • Henry Jackson (1915–1916)
  • John Jellicoe, 1. hrabia Jellicoe (1916–1917)
  • Rosslyn Erskine-Wemyss, 1. baron Wester Wemyss (1917–1919)
  • David Beatty, 1. hrabia Beatty (1919–1927)
  • Charles Madden (1927–1930)
  • Frederick Field (1930–1933)
  • Ernle Chatfield (1933–1938)
  • Roger Backhouse (1938–1939)
  • Dudley Pound (1939–1943)
  • Andrew Cunningham (1943–1946)
  • John Henry Dacres Cunningham (1946–1948)
  • Bruce Fraser (1948–1951)
  • Rhoderick McGrigor (1951–1955)
  • Louis Mountbatten (1955–1959)
  • Charles Lambe (1959–1960)
  • Caspar John (1960–1963)
  • David Luce (1963–1966)
  • Varyl Begg (1966–1968)
  • Michael Lefanu (1968–1970)
  • Peter Hill-Norton, 1. baron Hill-Norton (1970–1971)
  • Michael Pollock (1971–1974)
  • Edward Ashmore (1974–1977)
  • Terence Lewin, 1. baron Lewin (1977–1979)
  • Henry Leach (1979–1982)
  • John Fieldhouse, baron Fieldhouse (1982–1985)
  • William Staveley (1985–1989)
  • Julian Oswald (1989–1993)
  • Benjamin Bathurst (1993–1995)
  • Jock Slater (1995–1998)
  • Michael Boyce (1998–2001)
  • Nigel Essenhigh (2001–2002)
  • Alan West (2002–2006)
  • Jonathon Band (2006–2009)
  • Mark Stanhope (2009–2013)
  • George Zambellas (2013–2016)
  • Philip Jones (od 2016)
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3974350
  • Britannica: biography/Thomas-Seymour-Baron-Seymour-of-Sudeley