Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1908 roku

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1908 roku
Państwo

 Stany Zjednoczone

Rodzaj

wybory prezydenckie

Data przeprowadzenia

3 listopada 1908 (głosowanie powszechne)

Podstawa prawna

Konstytucja Stanów Zjednoczonych

Głosowanie
Wyniki wyborów prezydenckich (% głosów elektorskich):
Taft
66,5%
Bryan
33,5%
Wyniki wyborów wiceprezydenckich (% głosów elektorskich):
Sherman
66,5%
Kern
33,5%
Frekwencja:
65,4%
poprzednie:
1904 		następne:
1912
Mapa wyborcza Stanów Zjednoczonych w 1908 roku. Liczba na mapie określa liczbę przedstawicieli stanu w Kolegium Elektorów

Wybory prezydenckie w USA w 1908 roku – trzydzieste pierwsze wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano Williama Tafta, a wiceprezydentem został James Sherman.

Kampania wyborcza

Po zwycięskich wyborach w 1904 roku, Theodore Roosevelt zapowiedział, że nie będzie ubiegał się o trzecią kadencję[1]. Pomimo swojego dużego poparcia społecznego i wśród bossów partyjnych, postanowił zapewnić nominację prezydencką swojemu sekretarzowi wojny Williamowi Taftowi[1]. Na konwencji Partii Republikańskiej, odbywającej się w dniach 16–19 czerwca 1908 w Chicago, Taft uzyskał nominację w pierwszym głosowaniu[2]. Kandydatem na wiceprezydenta został James Sherman[2]. Partia Demokratyczna po raz trzeci w historii postanowiła obrać swoim kandydatem Williama Bryana[3]. Eugene Debs ponownie został kandydatem Socjalistycznej Partii Ameryki[2]. Nominację Partii Prohibicji uzyskał Eugene Chafin[4]. Główną tematem kampanii był fakt, który kandydat lepiej wykorzysta spuściznę po Roosevelcie[3]. Fakt, że Taft był protegowanym ustępującego prezydenta, znacznie ułatwił mu zwycięstwo w wyborach[1].

Kandydaci

Partia Demokratyczna

  • William Bryan
    William Bryan
  • John Kern
    John Kern

Partia Prohibicji

  • Eugene Chafin
    Eugene Chafin

Partia Republikańska

  • William Taft
    William Taft
  • James Sherman
    James Sherman

Socjalistyczna Partia Ameryki

  • Eugene Debs
    Eugene Debs

Wyniki głosowania

Głosowanie powszechne odbyło się 3 listopada 1908[4]. Taft uzyskał 51,6% poparcia, wobec 43% dla Bryana, 2,8% dla Eugene’a Debsa i 1,7% dla Eugene’a Chafina[4]. Ponadto, niespełna 130 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[4]. Frekwencja wyniosła 65,4%[5]. W głosowaniu Kolegium Elektorów Taft uzyskał 321 głosów, przy wymaganej większości 242 głosów[6]. Na Bryana zagłosowało 162 elektorów[6]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył James Sherman, uzyskując 321 głosów, wobec 162 dla Johna Kerna[6].

William Taft został zaprzysiężony 4 marca 1909 roku[2].

Kandydat na prezydenta Partia Głosowanie powszechne Kolegium Elektorów
Głosy Procent
William Taft Partia Republikańska 7 676 258 51,6% 321
William Bryan Partia Demokratyczna 6 406 801 43% 162
Eugene Debs Socjalistyczna Partia Ameryki 420 380 2,8% 0
Eugene Chafin Partia Prohibicji 252 821 1,7% 0
Łącznie 483
Kandydat na wiceprezydenta Partia Kolegium Elektorów
James Sherman Partia Republikańska 321
John Kern Partia Demokratyczna 162
Łącznie 483

Przypisy

  1. ↑ a b c M. Jones: Historia USA. s. 433.
  2. ↑ a b c d L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 549.
  3. ↑ a b A. Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. s. 263.
  4. ↑ a b c d US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-13]. (ang.).
  5. ↑ Election of 1908. CountingTheVotes. [dostęp 2017-10-13]. (ang.).
  6. ↑ a b c Electoral College Box – 1908. NARA. [dostęp 2017-10-13]. (ang.).

Bibliografia

  • Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).
  • Andrzej Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995. ISBN 83-01-11894-6. (pol.).
  • Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Warszawa: Iskry, 1999. ISBN 83-207-1558-X. (pol.).
Encyklopedia internetowa (Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych):
  • Britannica: event/United-States-presidential-election-of-1908