Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1940 roku
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Rodzaj | wybory prezydenckie | ||
Data przeprowadzenia | 5 listopada 1940 (głosowanie powszechne) | ||
Podstawa prawna | |||
Głosowanie | |||
| |||
| |||
| |||
|
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1940 roku – trzydzieste dziewiąte wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano ponownie Franklina Delano Roosevelta, a wiceprezydentem został Henry Wallace.
Kampania wyborcza
Wybory prezydenckie w 1940 roku odbywały się w cieniu II wojny światowej, która nie dotarła jeszcze wówczas do Stanów Zjednoczonych, lecz to sprawy zagraniczne zdominowały kampanię wyborczą[1]. Partia Republikańska wahała się pomiędzy wystawieniem kandydatury Thomasa Deweya a Roberta Tafta[1]. Nieznajomość polityki zagranicznej wyeliminowała Tafta, a popierający go delegaci wystawili kandydaturę liberała Wendella Willkiego, który ostatecznie uzyskał nominację prezydencką[2]. Roosevelt długo zwlekał z ogłoszeniem chęci kandydowania[2]. Na czerwcowej konwencji Partii Demokratycznej postanowił złamać konwenans konstytucyjny, ustanowiony przez George’a Washingtona, i potwierdził chęć kandydowania[3]. Kandydatem na wiceprezydenta został Henry Wallace[3]. Nominację Socjalistycznej Partii Ameryki uzyskał Norman M. Thomas[4]. Głównym tematem była polityka zagraniczna, w której jednak obaj kandydaci mieli podobne poglądy – żaden z nich nie chciał angażować Stanów Zjednoczonych w wojnę, udzielając jednocześnie pomocy krajom walczącym z III Rzeszą[5]. Przekonanie społeczne, że demokraci są bardziej otwarci na problemy międzynarodowe od republikanów, dało zwycięstwo Rooseveltowi[2].
Kandydaci
Partia Demokratyczna
-
F.D. Roosevelt -
Henry Wallace
Partia Republikańska
-
Wendell Willkie -
Charles McNary
Socjalistyczna Partia Ameryki
-
Norman Thomas
Wyniki głosowania
Głosowanie powszechne odbyło się 5 listopada 1940[4]. Roosevelt uzyskał 54,7% poparcia, wobec 44,8% dla Willkiego i 0,2% dla Thomasa[4]. Ponadto, niecałe 125 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[4]. Frekwencja wyniosła 58,8%[6]. W głosowaniu Kolegium Elektorów Roosevelt uzyskał 449 głosów, przy wymaganej większości 266 głosów[7]. Na Willkiego zagłosowało 82 elektorów[7]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Wallace, uzyskując 449 głosów, wobec 82 dla McNary’ego[7].
Kandydat na prezydenta | Partia | Głosowanie powszechne | Kolegium Elektorów | |
---|---|---|---|---|
Głosy | Procent | |||
Franklin Delano Roosevelt | Partia Demokratyczna | 27 313 041 | 54,7% | 449 |
Wendell Willkie | Partia Republikańska | 22 348 480 | 44,8% | 82 |
Norman Thomas | Socjalistyczna Partia Ameryki | 116 827 | 0,2% | 0 |
Łącznie | 531 |
Kandydat na wiceprezydenta | Partia | Kolegium Elektorów |
---|---|---|
Henry Wallace | Partia Demokratyczna | 449 |
Charles McNary | Partia Republikańska | 82 |
Łącznie | 531 |
Przypisy
- ↑ a b M. Jones: Historia USA. s. 566.
- ↑ a b c M. Jones: Historia USA. s. 567.
- ↑ a b L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 681.
- ↑ a b c d US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-17]. (ang.).
- ↑ A. Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. s. 261.
- ↑ Election of 1940. CountingTheVotes. [dostęp 2017-10-17]. (ang.).
- ↑ a b c Electoral College Box – 1940. NARA. [dostęp 2017-10-17]. (ang.).
Bibliografia
- Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).
- Andrzej Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995. ISBN 83-01-11894-6. (pol.).
- Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Warszawa: Iskry, 1999. ISBN 83-207-1558-X. (pol.).
- p
- d
- e
Wybory według lat |
|
---|---|
Kandydaci | |
Zasady | |
Prawybory |
- Britannica: event/United-States-presidential-election-of-1940