Wyspa Bielarska
Wyspa Bielarska (niem. Hinterbleiche) – jedna z niewielkich wysepek w obrębie wrocławskiego Starego Miasta, sąsiadująca z nieco większą od niej Wyspą Słodową. Obie te wyspy w przeszłości nosiły miano Wysp Bielarskich: Tylnej (niem. Hinterbleiche) i Przedniej (niem. Vorderbleiche). Wyspy rozdzielone są kanałem – Upustem Klary.
Charakterystyka
Od wieku XIII na Wyspie Bielarskiej zlokalizowany był jeden z dwóch Młynów św. Klary, należących do klarysek (przetrwały do roku 1975, kiedy wysadzono je w powietrze na podstawie decyzji Mariana Czulińskiego, ówczesnego prezydenta Wrocławia).
W 1741 na wyspie zlokalizowano wytwórnię spirytusu, likierów i win owocowych H. Henniga; przetrwała ona do II wojny światowej. Przy kładce św. Klary, która znajdowała się w miejscu dzisiejszej kładki Żabiej (zwanej też Bielarską) prowadzącej z wyspy na północny zachód (w kierunku hotelu HP Park Plaza), zlokalizowane było od XIX wieku kąpielisko Kallenbacha[1].
Dziś wyspa pozostaje całkowicie niezabudowana. Znajdują się na niej tylko urządzenia rekreacyjne dla dzieci i tereny spacerowe. Na wyspie ustawiono także rzeźbę plenerową – „Sokratesa” dłuta Stanisława Netswoldowa, dar artysty dla miasta Wrocławia.
Przypisy
- ↑ Te miejsca zniknęły z map Dolnego Śląska bezpowrotnie. Pomniki, knajpy, parki...
Bibliografia
- Encyklopedia Wrocławia. Wrocław: Wyd. Dolnośląskie, 2001, s. 930. ISBN 83-7023-749-5.
Linki zewnętrzne
- Wyspa Bielarska
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Ogólne
| rzeki |
|
|---|---|
| mniejsze cieki |
|
| kanały |
Wyspy we Wrocławiu
| wyspy odrzańskie |
|
|---|
|
- Bulwar Józefa Zwierzyckiego
- Bulwar kard. Stefana Wyszyńskiego
- Bulwar Marii i Lecha Kaczyńskich
- Bulwar św. Matki Teresy z Kalkuty we Wrocławiu
- Bulwar Piotra Włostowica
- Bulwar Politechniki Wrocławskiej
- Bulwar Słoneczny
- Bulwar Stanisława Kulczyńskiego
- Bulwar ks. Aleksandra Zienkiewicza (św. Marcina)
- Bulwar Tadka Jasińskiego
- Bulwar Xawerego Dunikowskiego
Inwestycje hydrotechniczne
Drogi i szlaki wodne
Pozostałe
