Świece kadzidłowe

Ten artykuł od 2022-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Świece kadzidłowe, także stożki kadzidłowe – czasami (z niemiecka) zwane Räucherkegel albo Räucherkerzchen, to zapachowe kadzidełka palone w okresie Bożego Narodzenia.

Świece kadzidłowe pochodzą z liturgii katolickiej. Już ok. 1750 poświadczone jest ich wytwarzanie w Crottendorf w Rudawach. Dopiero po wprowadzeniu nowych zwyczajów bożonarodzeniowych w połowie XIX w. i pierwszych räuchermannów rozprzestrzeniły się one na całe Rudawy.

Kadzidełka są wytwarzane z żywicy, mąki ziemniaczanej, drewna sandałowego i mąki bukowej. Ze zmielonych i zmieszanych substancji tworzących wilgotną masę powstaje kadzidełko o stożkowatym kształcie. Później kadzidełka są suszone i pakowane.

Produkcja odbywa się głównie w trzech saskich miejscowościach: Neudorf (pod nazwą "Huss-Original Neudorfer Räucherkerzen"), Crottendorf (pod nazwą "Original Crottendorfer Räucherkerzchen") i Mohorn-Grund (pod nazwą "KNOX").

Oprócz zapachów bożonarodzeniowych (kadzidło, jodła) są również wytwarzane zapachy kwiatowe sprzedawane w innych porach roku.