7 Pułk Tatarski Wielkiego Księstwa Litewskiego

7 Pułk Tatarski
Historia
Państwo

 I Rzeczpospolita

Sformowanie

1792

Dowódcy
Pierwszy

Aleksander Mustafa Ułan

Organizacja
Dyslokacja

Janów[1].

Taniec tatarski (mal. Juliusz Kossak)

7 Pułk Tatarski Wielkiego Księstwa Litewskiego – oddział jazdy armii Wielkiego Księstwa Litewskiego wojska I Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Sformowany w maju 1792[1]. Znany wcześniej jako Pułk Tatarski Aleksandra Ułana albo 2 Pułk Tatarów.Już po rozpoczęciu działań wojennych z Rosją, wielu spośród żołnierzy i oficerów 4 pułku przedniej straży opuściło macierzystą jednostkę, stając się zalążkiem nowo tworzonego 7 pułku tatarskiego[2]. W październiku 1792 został zwinięty do konfederacji targowickiej[1]. Według etatu we wrześniu 1792 roku liczyć miał 500, natomiast służyło w nim 409 ludzi. Po rozwiązaniu pułku część żołnierzy przeniesiona została do innych pułków. Proces ten przebiegał
6 kwietnia 1793 r. ppłk A. Ułan pisał do hetmana Sz. Kossakowskiego[3]:

Odebrałem po Lustracyi Rozkaz od JW Generała Zabiefy ażebym Towarzystwa Apszytował JW Chlewiński Generał Pisał do mnie abym Apszytował gdzie podług rozkazu mnie danego. Apszytowałem 146 głów w mcu Januaryi 1793 Roku. A gdy już Pułk zRedukowano to tylko mnie nie przyjęto iak tylko tych które poszli do Pułku JW Chlewińskiego y do Kirkora..? i tego samego dnia również do hetmana Kossakowskiego: Składam moią pokorną prośbę u nóg JWPana Dobrodzieja Za Officerami których leszcze iest iedynastu z pułku zRedukowanego bez służby Zostaiących, którzy niemaią Żadnego Sposobu Utrzymać się y Żyć dalej, mam Honor prosić Łaskawych w Zględów Pańskich Zatymiż Officerami aby mogli tym Czasowie do dalszey Decyzyji Pańskiej bydź umieszczone do pułków naporcyjach Towarzyskich Wyznaczonych.

Żołnierze pułku

Etatową obsadę oficerską normował etat stutysięczny wojska, według którego w pułku powinni się znajdować: pułkownik, podpułkownik, dwóch majorów, kwatermistrz, audytor, dwóch adiutantów, czterech rotmistrzów z chorągwiami, czterech rotmistrzów sztabowych, ośmiu poruczników, ośmiu chorążych[4].

  • pułkownik - Aleksander Mustafa Ułan[1]
  • kwatermistrz - Aleksander Jabłoński[5]

Przypisy

Bibliografia

  • Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
  • Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Sztaby i kawaleria. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 2002. ISBN 83-71-88-500-8.
  • Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki: Oficerowie wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego. Sztab, kawaleria, artyleria, wojska inżynieryjne i piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-7188-239-4.
  • p
  • d
  • e
Oddziały wojska I Rzeczypospolitej 1717–1795
Dywizje
koronne
litewskie
  • 1
  • 2
  • 3
Brygady
koronne
  • 1 (Łuby)
  • 2 (Biernackiego)
  • 3 (Golejewskiego)
  • 4 (Potockiego)
  • 5 (Lubowidzkiego)
  • 6 (Jerlicza)
  • 7 (Dzierżka)
  • 8 (Wielhorskiego)
litewskie
Regimenty
piesze
koronne
litewskie
Pułki jazdy/
ułanów
koronne
litewskie
Pułki
przedniej straży
koronne
litewskie
Pułki kozaków
Regimenty
dragonów
koronne
litewskie
Oddziały targowickie
Oddziały insurekcji
kościuszkowskiej
koronne
litewskie
Chorągwie
i szwadrony
koronne
litewskie
Bataliony
koronne
litewskie
Artyleria
koronna
litewska
  • 1 kompania
Bitwy
konfederacja barska
wojna 1792
  • p
  • d
  • e
Okresy
Struktury
Rodzaje wojsk
Formacje
wojskowe
Jazda
Piechota
Konfederacje żołnierskie
Rokosze
Hetmani
Terminy
wojskowe
Większe oddziały
w XVII wieku
Armia koronna
w XVIII wieku
Dywizje
Brygady KN
Armia litewska
w XVIII wieku
Dywizje
Brygady KN
Insurekcja
kościuszkowska
Dywizje

Chorąży wielki koronny