Achille Van Acker
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 8 kwietnia 1898 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 lipca 1975 | ||
| Premier Belgii | |||
| Okres | od 12 lutego 1945 | ||
| Przynależność polityczna | Belgijska Partia Socjalistyczna | ||
| Poprzednik | Hubert Pierlot | ||
| Następca | Paul-Henri Spaak | ||
| Okres | od 31 marca 1946 | ||
| Poprzednik | Paul-Henri Spaak | ||
| Następca | Camille Huysmans | ||
| Okres | od 23 kwietnia 1954 | ||
| Poprzednik | Jean Van Houtte | ||
| Następca | Gaston Eyskens | ||
| Odznaczenia | |||
    | |||
| |||
Achille Honoré Van Acker, zw. też Achille Charbon; (ur. 8 kwietnia 1898 w Brugii, zm. 10 lipca 1975 tamże) – polityk belgijski, członek Belgijskiej Partii Socjalistycznej. Jego działania skupione były przede wszystkim na polityce społecznej.
W 1926 został członkiem Rady Miejskiej w rodzinnej Brugii. W czasie II wojny światowej działał w ruchu oporu. Był wielokrotnie ministrem oraz czterokrotnie premierem Belgii w różnych gabinetach w latach 1945–1958, łącznie stanowisko to zajmował siedem lat (1945–1946, 1954–1958), przy czym dwie z jego kadencji następowały bezpośrednio po sobie. Podczas ostatniego premierowania przyczynił się do utworzenia belgijskiego systemu ubezpieczeń społecznych. W 1961 został przewodniczącym Izby Reprezentantów.
W 1971 otrzymał Order Odrodzenia Polski I klasy[1].
Przypisy
- ↑ Wojciech Stela: Polskie ordery i odznaczenia (Vol. I). Warszawa: 2008, s. 47.
Bibliografia
- Popularna Encyklopedia Powszechna, Kraków 1994, ISBN 83-85719-07-5
- p
- d
- e
| Szefowie gabinetu (1831–1918) |
|
|---|---|
| Premierzy (od 1918) |
|
- p
- d
- e
|
