Albatros C.III

Albatros C.III
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Albatros, OAW, LVG

Typ

samolot rozpoznawczy

Konstrukcja

dwupłat, konstrukcja mieszana, przeważnie drewniana, podwozie stałe

Załoga

2 osoby

Historia
Data oblotu

1915

Lata produkcji

1916

Dane techniczne
Napęd

1 silnik rzędowy Benz Bz.III lub Mercedes D.III

Moc

112 kW (150 KM) lub 118 kW (160 KM)[1]

Wymiary
Rozpiętość

11 lub 11,7 m[1]

Długość

7,95 m

Wysokość

3,1 m

Powierzchnia nośna

34,37 lub 37,1 m²[1]

Masa
Własna

771 kg (przeciętnie)[1]
inne dane: 825–875 kg

Startowa

1271 kg (przeciętnie)[1]
inne dane: 1350–1380 kg

Osiągi
Prędkość maks.

135–150 km/h (różne egzemplarze)[1]

Prędkość wznoszenia

1,7-1,9 m/s
(1000 m w 5–8 min,
3000 m w 25–45 min[1])

Pułap

3300–3658 m

Zasięg

490 km

Długotrwałość lotu

4 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 ruchomy karabin maszynowy Parabellum 7,92 mm, 1 zsynchronizowany karabin maszynowy lMG 08 lub LMG 08/15 (7,92 mm) + do 91 kg bomb
Użytkownicy
Cesarstwo Niemieckie, Polska, Finlandia, Litwa
Rzuty
Rzuty samolotu
Multimedia w Wikimedia Commons

Albatros C.IIIniemiecki dwupłatowy samolot wielozadaniowy z okresu I wojny światowej zbudowany w niemieckiej wytwórni Albatros-Werke GmbH w Berlinie.

Historia

Silnik Mercedes D.IIIa eksponowany w MLP w Krakowie

Albatros C.III został zaprojektowany przez inż. Schuberta w 1915 roku, będąc rozwinięciem udanego samolotu Albatros C.I, z bardziej opływowym kadłubem i usterzeniem na wzór samolotu Albatros B.III[2]. Przeznaczony był do lotów obserwacyjnych, fotorozpoznania, jako lekki bombowiec oraz do eskorty bombowej. Nosił oznaczenie fabryczne LDDM, od 1919 roku L 10[3]. Najłatwiej dostrzegalną różnicę w stosunku do C.I stanowił zupełnie inny zaokrąglony obrys steru kierunku i usterzenia poziomego. Napęd stanowiły takie same silniki Benz Bz.III 150 KM lub Mercedes D.III 160 KM, lecz dzięki mniejszej masie i bardziej dopracowanej konstrukcji, samolot miał lepsze osiągi, zwłaszcza prędkość wznoszenia i manewrowość. Dodano też stały zsynchronizowany karabin maszynowy pilota[4]. Oprócz zakładów macierzystych i ich filii OAW w Pile, produkowany był na licencji aż przez 6 zakładów: BFW, DFW, Linke-Hofmann, LVG, Hansa (Caspar) oraz Siemens-Schuckertwerke (SSW).

Albatros C.III był uważany za udany samolot, cechował się odporną konstrukcją, stabilnością w locie i dobrą podatnością na stery[2]. Pierwsze 12 samolotów weszło do użytku na froncie w grudniu 1915 roku[5]. Największa ich liczba na froncie była w sierpniu 1916 roku – 354[6]. W większości zostały wycofane z frontu i zastąpione przez nowsze konstrukcje w połowie 1917 roku[5]. Po tej dacie służyły, i były nadal nowo budowane, jako samoloty szkolno-treningowe[5]. Znane są zamówienia ogółem na 2271 samolotów tego typu[6].

Użycie samolotu w lotnictwie polskim

Polskie lotnictwo użytkowało po wojnie 15 egzemplarzy tego samolotu[4] (w starszej literaturze można znaleźć informacje o 49 samolotach, w tym 38 zakupionych). 10 z nich zdobyto 14-15 listopada 1918 roku na Lotnisku Mokotowskim (był on pierwszym samolotem uruchomionym tam 20 listopada), a dalsze 5 zdobyto podczas powstania wielkopolskiego w 1919 roku na lotnisku Ławica i w hali na Winiarach w Poznaniu[4]. Samoloty służyły bojowo, od jednej do kilku sztuk, w eskadrach: 1., 2., 4., 7., 8. i w Toruńskiej Eskadrze Wywiadowczej[4]. Następnie nieliczne służyły do szkolenia, m.in. w Wojskowej Szkole Lotniczej w Warszawie (ostatni egzemplarz został wycofany z eksploatacji w 1922 roku)[4]. W starszej literaturze jako datę wycofania z użytku w polskim lotnictwie podawano rok 1929[7].

Przypisy

  1. a b c d e f g Grosz 1989 ↓, s. 29.
  2. a b Grosz 1989 ↓, s. 2.
  3. Grosz 1989 ↓, s. 2-3.
  4. a b c d e Morgała 1997 ↓, s. 18-20.
  5. a b c Grosz 1989 ↓, s. 3.
  6. a b Grosz 1989 ↓, s. 28.
  7. Ryszard Kaczkowski: Albatros C-III. „Skrzydlata Polska”. 9/1971, s. 19, 28 lutego 1971. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783. 

Bibliografia

  • Krzysztof Chołoniewski, Wiesław Bączkowski: Samoloty wojskowe obcych konstrukcji 1918-1939 – Tomik 1. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1987. ISBN 83-206-0566-0.
  • Volker, Nemsch: Die Fliegerei des Ersten Weltkrieges. Germany: QAU, 2003. ISBN 3-930571-71-4.
  • Peter M. Grosz: Albatros C.III. Berkhamsted: Albatros Productions, 1989, seria: Windsock Datafile. no.13. ISBN 0-948414-17-0. (ang.).
  • Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924. Warszawa: Lampart, 1997. ISBN 83-86776-34-X.
  • Ryszard Kaczkowski: Albatros C-III. „Skrzydlata Polska”. 9/1971, 28 lutego 1971. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783. 

Linki zewnętrzne

  • http://www.airwar.ru
  • p
  • d
  • e
Niemieckie samoloty wojskowe z okresu I wojny światowej
Samoloty myśliwskie
Samoloty bombowe
Wodnosamoloty i łodzie latające
Samoloty rozpoznawcze
i lekkie bombowe
Samoloty wielozadaniowe
Samoloty szturmowe
Nieuzbrojone samoloty szkolne i rozpoznawcze
Konstrukcje prototypowe
Inne

  • p
  • d
  • e
Polskie samoloty wojskowe do 1939 roku
Myśliwskie
Bombowe
Samoloty rozpoznawcze
i łącznikowe (towarzyszące)
Szkolne
Szturmowe
Transportowe i sanitarne
Wodnosamoloty
Balony i sterowce
Samoloty prototypowe
Projekty
Produkowane na eksport


p  d  e
Niemieckie samoloty kategorii C według daty pojawienia się na froncie
1914 1915 1916 1917 1918
VII VIII IX X XI XII I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII
AEG C.I     (C.II, C.III) C.IV     (C.V, C.VI, C.VII)
AGO C.I     (C.II, C.III) C.IV
Albatros C.I C.III (C.IV) C.V, C.VI C.VII (C.VIII, C.IX) C.X C.XII (C.XV)
Aviatik C.I ~ C.II ~ C.III ~ C.IV ? VI
DFW C.I, C.II C.V
Halberstadt ~ C.I CL.II     (C.III) CL.IV , C.V
Hannover ~ C.I C.II CL.II CL.III
LFG (Roland) ~ C.I C.II
LVG C.I C.II ~ C.IV C.V C.VI
Rumpler C.I C.III C.IV ~ C.VII ~ C.VIII
"~" oznacza przybliżoną datę wejścia do służby, z dokładnością do kilku miesięcy.
"(C...)" w nawiasie oznacza modele nieseryjne lub używane jednostkowo w kolejności oznaczeń, bez zachowania chronologii (część pominięto)
- kursywą bez nawiasu oznaczono modele budowane na licencji