Andrij Bal

Andrij Bal

Pełne imię i nazwisko	Andrij Mychajłowycz Bal
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1958 Rozdół
Data i miejsce śmierci	9 sierpnia 2014 Kijów
Wzrost	178 cm
Pozycja	obrońca/pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1975–1976 Karpaty Lwów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1976–1980 Karpaty Lwów 134 (12) 1981–1990 Dynamo Kijów 240 (11) 1991 Maccabi Tel Awiw 28 (4) 1991–1993 Bene Jehuda Tel Awiw 62 (3) W sumie: 464 (30)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1975–1976  ZSRR U-18 ? (?) 1977–1978  ZSRR U-20 ? (?) 1979–1980  ZSRR U-21 ? (?) 1981–1989  ZSRR 20 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1993–1998 Maccabi Hajfa (asystent) 1998–1999 Maccabi Herclijja (asystent) 1999–2000 Hakoah Ramat Gan (asystent) 2000–2001 Dynamo Kijów (trener-selekcjoner) 2001–2003 Worskła Połtawa 2003–2007 Ukraina (asystent) 2008 FK Moskwa (asystent) 2009–2010 Czornomoreć Odessa 2011–2012 Ukraina (asystent) 2012 Ukraina (p.o.)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Andrij Mychajłowycz Bal, ukr. Андрій Михайлович Баль, ros. Андрей Михайлович Баль, Andriej Michajłowicz Bal (ur. 16 stycznia 1958 w Rozdole w obwodzie lwowskim, Ukraińska SRR, zm. 9 sierpnia 2014 w Kijowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy lub pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek szkółki piłkarskiej w Nowym Rozdole oraz szkoły sportowej we Lwowie. Od 1976 występował w rezerwowej drużynie Karpaty Lwów^[1]. 6 kwietnia 1977 zadebiutował w spotkaniu z Lokomotiwem Moskwa^[2]. Po kilku latach został zawodnikiem najlepszego klubu Ukraińskiej SRR, a zarazem jednego z najlepszych klubów Związku Radzieckiego – Dynama Kijów. W Dynamie, z którym zdobył największe sukcesy, spędził dziesięć lat. Karierę piłkarską zakończył jako piłkarz zespołów izraelskich: Maccabi Tel Awiw oraz Bene Jehuda Tel Awiw.

Kariera reprezentacyjna

Od 29 listopada 1981 do 23 sierpnia 1989 rozegrał 20 meczów w reprezentacji Związku Radzieckiego, strzelił 1 bramkę. Jako gracz drużyny radzieckiej uczestniczył w mistrzostwach świata w 1982 i w 1986. Wcześniej jako piłkarz radzieckiej reprezentacji U-18 zdobył 1976 Juniorskie Mistrzostwo Europy. W 1977 zdobył Mistrzostwo Świata z radziecką reprezentacją U-20 w Tunezji, a w 1980 Młodzieżowe Mistrzostwo Europy.

Kariera trenerska

Przez kilka lat po zakończeniu kariery zawodniczej pracował w Izraelu, by w 2000 powrócić na Ukrainę. Przez pewien czas pracował w zespole Dynama Kijów, a we wrześniu 2003 został asystentem Ołeha Błochina, selekcjonera reprezentacji Ukrainy, która w 2005 wywalczyła awans na mistrzostwa świata, a w turnieju finałowym w 2006 doszła do 1/4 finału. Od stycznia do listopada 2008 Bal pomagał Błochinowi w prowadzeniu FK Moskwa. 1 września 2009 objął stanowisko głównego trenera Czornomorca Odessa^[3], z którego został zwolniony w maju następnego roku po spadku Czornomorca z ekstraklasy^[4]. 21 kwietnia 2011 roku Ukraiński Związek Piłki Nożnej wybrał na stanowisko głównego trenera reprezentacji Ołeha Błochina, a Bal zgodził się pracować w jego sztabie szkoleniowym^[5]. W związku z chorobą Ołeha Błochina i jego niezdolnością pełnienia funkcji trenera reprezentacji, bo objął prowadzenie Dynama Kijów, Andrij Bal został wyznaczony na pełniącego obowiązki trenera reprezentacji Ukrainy. Przygotowywał reprezentację do dwóch meczów Mistrzostw Świata 2014: z Mołdawią i Czarnogórą^[6]. Mimo deklarowanego celu zdobycia zwycięstwa w obu pojedynkach, drużyna Ukrainy pod kierunkiem Bala poniosła klęskę, najpierw remisując z Mołdawią, a następnie tracąc punkty z Czarnogórą na własnym boisku.

Życie prywatne

9 sierpnia 2014 zmarł w Kijowie w wieku 56 lat (zerwał się zakrzep krwi)^[7].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1981, 1985, 1986, 1990
• wicemistrz ZSRR: 1982, 1988
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1989
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1982, 1985, 1987, 1990
• zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów: 1986

Sukcesy reprezentacyjne

• mistrz Europy U-18: 1976
• mistrz Świata U-20: 1977
• mistrz Europy U-21: 1980

Sukcesy indywidualne

• 4-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR:
  • Nr 1: 1989
  • Nr 2: 1981, 1982
  • Nr 3: 1980

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1976
• tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 1977
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1986
• tytuł Zasłużonego Trenera Ukrainy: 2005^[8]
• Order „Za zasługi” III klasy: 2006^[9]
• Order „Za zasługi” II klasy: 2011^[10]

Przypisy

Bibliografia

• Andrij Bal w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na PlayerHistory (ang.)
• Andrij Bal w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
• Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
• Andrij Bal w bazie Odeski Futbol (ros.)
• Profil na stronie legioner.kulichki.com (ros.)
• Andrij Bal w bazie National Football Teams (ang.)