Ann Taylor

Ann Taylor
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1947
Londyn

Przewodnicząca Izby Gmin
Okres

od 2 maja 1997
do 27 lipca 1998

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Tony Newton

Następca

Margaret Beckett

Deputowana brytyjskiej Izby Gmin
z okręgu Bolton West
Okres

od 10 października 1974
do 9 czerwca 1983

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Robert Redmond

Następca

Tom Sackville

Deputowana brytyjskiej Izby Gmin
z okręgu Dewsbury
Okres

od 11 czerwca 1987
do 5 maja 2005

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

John Whitfield

Następca

Shahid Malik

Multimedia w Wikimedia Commons

Winifred Ann Taylor, baronowa Taylor of Bolton (ur. 2 lipca 1947) – brytyjska polityk, członkini Partii Pracy, minister w pierwszym rządzie Tony’ego Blaira.

Od 1974 r. zasiadała w Izbie Gmin jako reprezentantka okręgu Bolton West[1]. W latach 1975–1977 była parlamentarnym prywatnym sekretarzem Freda Mulleya, ministra edukacji i nauki, później ministra obrony. Kiedy premierem był James Callaghan Taylor pełniła funkcję rządowego whipa. Była nim do wyborczej porażki laburzystów w 1979 r. W 1983 r. przegrała wybory parlamentarne w okręgu Bolton North East i na jedną kadencję znalazła się poza Izbą Gmin. Powróciła do niej w 1987 r. wygrywając wybory w okręgu Dewsbury[1].

Taylor pełniła różne funkcje w laburzystowskim gabinecie cieni. Była ministrem edukacji w latach 1992–1994, Kanclerzem Księstwa Lancaster w latach 1994–1995, przewodniczącym Izby Gmin w latach 1994–1997. Po zwycięstwie Partii Pracy w wyborach 1997 r. Taylor została członkiem gabinetu jako przewodniczący Izby Gmin i Lord Przewodniczący Rady. Na tych stanowiskach pozostała do 1998 r., kiedy to została Głównym Whipem i parlamentarnym sekretarzem skarbu. W 2001 r. przestała być członkiem rządu. Objęła wówczas przewodnictwo komisji wywiadu i bezpieczeństwa. Popierała zaangażowanie Wielkiej Brytanii w Iraku, równouprawnienie homoseksualistów oraz tworzenia szpitali.

Taylor zrezygnowała ze startu w wyborach 2005 r. 13 czerwca 2005 r. otrzymała dożywotni tytuł parowski baronowej Taylor of Bolton i zasiadła w Izbie Lordów. 7 listopada 2007 r. została ministrem stanu ds. zaopatrzenia armii w ministerstwie obrony. W październiku 2008 r. została przeniesiona na nowo utworzone stanowisko ministra stanu ds. międzynarodowej obrony i bezpieczeństwa[2].

Przypisy

  1. a b Mrs Ann Taylor. parliament.uk. [dostęp 2021-01-20]. (ang.).
  2. Strona brytyjskiego Ministerstwa Obrony

Linki zewnętrzne

  • Lady Taylor of Bolton na stronach brytyjskiego ministerstwa obrony
  • p
  • d
  • e
XVI wiek
XVII wiek
  • Lord Manchester
  • Lord Marlborough
  • Lord Conway
  • Lord Shaftesbury
  • Lord Radnor
  • Lord Rochester
  • Lord Halifax
  • Lord Sunderland
  • Książę Leeds
  • Lord Pembroke
XVIII wiek
  • Lord Pembroke
  • Książę Somersetu
  • Lord Pembroke
  • Lord Somers
  • Lord Rochester
  • Książę Buckingham i Normanby
  • Lord Nottingham
  • Książę Devonshire
  • Lord Sunderland
  • Książę Kingston-upon-Hull
  • Lord Townshend
  • Lord Carleton
  • Książę Devonshire
  • Lord Trevor
  • Lord Wilmington
  • Lord Harrington
  • Książę Dorset
  • Lord Granville
  • Książę Bedford
  • Lord Winchilsea
  • Lord Northington
  • Lord Gower
  • Lord Bathurst
  • Lord Camden
  • Lord Stormont
  • Lord Gower
  • Lord Camden
  • Lord FitzWilliam
  • Lord Mansfield
  • Lord Chatham
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek

Wielka Brytania

  • p
  • d
  • e
XVIII wiek
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek

Kontrola autorytatywna (osoba):