Edward Short
| Data i miejsce urodzenia | 17 grudnia 1912 |
|---|---|
| Data śmierci | 4 maja 2012 |
| Przewodniczący Izby Gmin | |
| Okres | od 5 marca 1974 |
| Przynależność polityczna | Partia Pracy |
| Poprzednik | James Prior |
| Następca | Michael Foot |
| Odznaczenia | |
 | |
Edward Watson Short, baron Glenamara, CH (ur. 17 grudnia 1912 w Newcastle upon Tyne, zm. 4 maja 2012[1]), brytyjski polityk, członek Partii Pracy, minister w rządach Harolda Wilsona.
Do Izby Gmin dostał się w 1951 r., wygrywając wybory w okręgu Newcastle upon Tyne Central. Wcześniej zasiadał w radzie miejskiej Newcastle, gdzie przewodził radnym Partii Pracy. Po wygranej laburzystów w wyborach 1964 r. został parlamentarnym sekretarzem skarbu i członkiem Tajnej Rady. W 1966 r. objął stanowisko poczmistrza generalnego. Odpowiadał na nim za wprowadzenie w 1967 r. Marine Broadcasting Offences Act, który penalizował nadawanie audycji radiowych ze statków na wodach międzynarodowych.
W 1968 r. Short został członkiem gabinetu jako minister edukacji i nauki. Pozostawał na tym stanowisku do wyborczej porażki Partii Pracy w 1970 r. W kwietniu 1972 r. został wiceprzewodniczącym partii, pokonując w głosowaniu Michaela Foota i Anthony'ego Croslanda. Po powrocie Partii Pracy do władzy został Lordem Przewodniczącym Rady i przewodniczącym Izby Gmin. Kiedy nowym premierem został James Callaghan (1976) Short nie otrzymał żadnego stanowiska rządowego.
28 stycznia 1977 r. otrzymał dożywotni tytuł parowski barona Glenamara i zasiadł w Izbie Lordów. Rok wcześniej został przewodniczącym Cable and Wireless Ltd i pozostał na tym stanowisku do 1980 r. W 2001 r. otrzymał honorowy tytuł Freemana miasta Newcastle. Do 2005 r. był kanclerzem Uniwersytetu Northumbrii. Jest również kawalerem Orderu Kawalerów Honorowych.
Bibliografia
- Leigh Rayment's Peerage Page. leighrayment.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-08)].
- Debrett's People of Today 2006
- Who's Who 2006
- Times Guide to the House of Commons October 1974
Przypisy
- ↑ Lord Glenamara of Glenridding, 1912-2012 – Northumbria University, Newcastle UK. [dostęp 2012-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-13)].
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
| Wiceprzewodniczący Komitetu Edukacji 1857–1902 |
|
|---|---|
| Przewodniczący Rady Edukacji 1900–1944 |
|
| Ministrowie edukacji 1944–1964 | |
| Ministrowie edukacji i nauki 1964–1992 | |
| Ministrowie edukacji 1992–1995 | |
| Ministrowie edukacji i zatrudnienia 1995–2001 | |
| Ministrowie edukacji i zdolności 2001–2007 | |
| Ministrowie dzieci, szkół i rodzin 2007–2010 | |
| Ministrowie innowacji, uniwersytetów i zdolności 2007–2009 | |
| Ministrowie edukacji od 2010 |
|
- p
- d
- e
| XVI wiek |
|
|---|---|
| XVII wiek |
|
| XVIII wiek |
|
| XIX wiek |
|
| XX wiek |
|
| XXI wiek |
- p
- d
- e
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Drugi gabinet Harolda Wilsona (1966–1970)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
|
- p
- d
- e
| W dniu powstania |
|---|
- p
- d
- e
Czwarty gabinet Harolda Wilsona (1974–1976)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
