Ara modra
Cyanopsitta spixii[1] | |||
(Wagler, 1832) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | papugowe | ||
Rodzina | papugowate | ||
Podrodzina | papugi neotropikalne | ||
Plemię | Arini | ||
Rodzaj | Cyanopsitta[2] | ||
Gatunek | ara modra | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
| |||
|
Ara modra[5] (Cyanopsitta spixii) – gatunek ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae); endemit Brazylii. Jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju Cyanopsitta[5]. Od 1994 do 2019 był klasyfikowany przez IUCN jako gatunek krytycznie zagrożony wyginięciem[4]; w 2019, w oparciu o raport organizacji BirdLife International[6], IUCN przyznała gatunkowi kategorię zagrożenia wymarły na wolności[4].
Występowanie
Pierwotnie gatunek ten występował endemicznie we wschodniej Brazylii, w części stanu Bahia i Pernambuco. Jego zasięg ograniczony był do lasów galeriowych, a w szczególności do miejsc występowania drzewa z gatunku Tabebuia aurea, na którym gniazdował.
Charakterystyka
Osiąga długość około 55–57 cm; masę 300–400 g[7]. Pióra ciemnoniebieskie, z jaśniejszą szarą głową i szyją oraz spodem ciała z zielonkawym nalotem. Na kantarku i wokół żółtych oczu naga czarna skóra. Zjada nasiona, orzechy i owoce[7]. Można było widzieć je w małych stadach. Bardzo ostrożna; zaniepokojona natychmiast wzlatuje w powietrze.
Rozród
W zniesieniu 2–3 jaja o wymiarach 35 × 29 mm. Okres inkubacji trwa około 26 dni. Pisklęta są opierzone po około 8 tygodniach[8].
Status
Ostatni osobnik ary modrej żyjący w środowisku naturalnym był widziany w roku 2000[6]. Do drastycznego spadku liczebności populacji ary modrej przyczyniły się polowania i kłusownictwo oraz utrata naturalnego siedliska, wskutek wycinki lasów oraz ekspansji rolnictwa[6]. Szacuje się, że w niewoli żyje około 160 osobników[9]. Przez długi czas największa populacja była w rezerwacie Al Wabra w Katarze, lecz w 2018 zostały wszystkie przewiezione do Berlina[10]. Wówczas zostało przetransportowanych 120 osobników[10]. W 2020 zostało stamtąd przewiezionych 50 ar modrych do Brazylii, gdzie są przygotowywane do powrotu do naturalnego środowiska[11]. Pierwsze osiem osobników zostało wypuszczonych 11 czerwca 2022 roku[12].
Zobacz też
- Rio (film)
Przypisy
- ↑ Cyanopsitta spixii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Cyanopsitta, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2010-10-30] (ang.).
- ↑ Spix's Macaw (Cyanopsitta spixii). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
- ↑ a b c BirdLife International, Cyanopsitta spixii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2019, wersja 2020-2 [dostęp 2020-09-23] (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Arini Gray,GR, 1840 (1825) (Wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-09-23].
- ↑ a b c Gatunek papugi znanej z filmu „Rio” prawdopodobnie wyginął [online], dzienniknaukowy.pl [dostęp 2019-06-02] (pol.).
- ↑ a b Ptaki. Encyklopedia., Warszawa: PWN, 2009, s. 264, ISBN 978-83-01-15733-3 (pol.).
- ↑ Spix’s Macaw (Cyanopsitta spixii). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2020-09-23]. (ang.).
- ↑ Spix's Macaw [online], ACTP [dostęp 2020-07-13] (ang.).
- ↑ a b MIA, Great news coming out of Brazil [online], ACTP, 8 czerwca 2018 [dostęp 2019-12-21] (ang.).
- ↑ 100 dní dělí ary škraboškové z německého ACTP od letu do Brazílie. Nezamíří ale hned do rezervace [online], Ararauna.cz [dostęp 2019-12-21] (cz.).
- ↑ Spix’s Macaw return from extinction | Official Page [online], Spix’s Macaw Return From Extinction [dostęp 2022-08-01] (ang.).
Bibliografia
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
- p
- d
- e
- p
- d
- e