Bell XP-52
Model samolotu Bell XP-59 zbliżony wyglądem do XP-52 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Stany Zjednoczone |
---|---|
Producent | Bell Aircraft |
Typ | myśliwiec |
Konstrukcja | dwubelkowy z silnikiem pchającym |
Załoga | 1 |
Dane techniczne | |
Napęd | silnik rzędowy Continental XIV-1430 |
Moc | 1250 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość | 10,67 m |
Długość | 10,36 – 10,59 m |
Powierzchnia nośna | 21,65 m² |
Masa | |
Własna | 2939 kg[a] |
Startowa | 3714 – 3969 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 648 km/h na wysokości 5944 metrów |
Prędkość wznoszenia | 6 min 18 sek na wysokość 6096 m |
Pułap praktyczny | 12 192 m |
Zasięg | 1545 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 działka 20 mm, 6 km 12,7 mm |
Bell XP-52 (Bell Model 16) – projekt amerykańskiego samolotu myśliwskiego opracowanego przez firmę Bell Aircraft.
Historia
Geneza
- Osobny artykuł: Request for Data R-40C.
Samolot powstał na rozpisany w 1939 przez USAAC konkurs Request for Data R-40C na nowoczesny samolot myśliwski o wymaganej prędkość maksymalnej przynajmniej 425 mil na godzinę (683 km/h), a pożądanej przynajmniej 525 mil na godzinę (845 km/h). W odpowiedzi na RfD powstały takie samoloty jak Bell XP-52, Vultee XP-54 Swoose Goose, Curtiss-Wright XP-55 Ascender i Northrop XP-56 Black Bullet.
Projekt
Jednym z projektów powstałych na RfD był zaprojektowany już wcześniej w zakładach Bella Model 16[1].
Pod koniec 1940 zamówiono prototyp Modelu 16, który otrzymał oznaczenie XP-52, ale 25 listopada 1941 zamówienie zostało anulowane na rzecz bardziej obiecującego Bell XP-59[1] oraz z powodu nie rozpoczęcia produkcji planowanego dla tego samolotu silnika[2].
Opis konstrukcji
Bell Model 16 był jednosilnikowym samolotem myśliwskim z kadłubem dwubelkowym[1][2]. Kabina pilota i silnik w układzie pchającym znajdowały się w centralnej gondoli, która znajdowała się pomiędzy podwójną belką ogonową. Silnik napędzał dwa trzypłatowe śmigła przeciwbieżne[1][2]. Jednostką napędową samolotu miał być silnik Continental XIV-1430. W samolocie po raz pierwszy zastosowano rozwiązanie, które przyjęło się dopiero później w samolotach odrzutowych – wlot powietrza do chłodzenia silnika umieszczono w nosie samolotu[1]. Uzbrojenie miało się składać z dwóch działek 20 mm w nosie oraz z sześciu karabinów maszynowych 12,7 mm (po trzy przy nasadach skrzydeł)[1].
Uwagi
- ↑ Dane i osiągi są szacowane.
Przypisy
Bibliografia
- Enzo Angellucci, Peter Bowers: American Fighter: The Definitive Guide to American Fighter Aircraft from 1917 to the Present. Haynes Publishing Group, 1979. ISBN 0-85429-635-2.
- Walter J. Boyne: Air Warfare: An International Encyclopedia. Santa Barbara, Calif.: ABC-CLIO, 2002. ISBN 1-57607-345-9.
- Alain J. Pelletier: Bell Aircraft Since 1935. Annapolis: Naval Institute Press, 1992. ISBN 1-55750-056-8.
- p
- d
- e
Oznaczenie producenta |
| ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Typy |
|
- p
- d
- e
Samoloty myśliwskie | |
---|---|
Samoloty bombowe i torpedowe | |
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
Samoloty szkolne | |
Samoloty transportowe i szybowce | |
Śmigłowce | |
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne |
|