Bitolterol

Bitolterol

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia farm. łac. bitolterolum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C28H31NO5
Masa molowa	461,55 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	30392-41-7
PubChem	35330
DrugBank	DB00901
SMILES CC1=CC=C(C=C1)C(=O)OC2=C(C=C(C=C2)C(CNC(C)(C)C)O)OC(=O)C3=CC=C(C=C3)C
InChI InChI=1S/C28H31NO5/c1-18-6-10-20(11-7-18)26(31)33-24-15-14-22(23(30)17-29-28(3,4)5)16-25(24)34-27(32)21-12-8-19(2)9-13-21/h6-16,23,29-30H,17H2,1-5H3 InChIKey FZGVEKPRDOIXJY-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie 0,00048 mg/ml[1] logP 5,8[1]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	R03AC17
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania wziewna
Multimedia w Wikimedia Commons

Bitolterol (łac. bitolterolum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny z grupy chinolin. Prolek mający w swojej cząsteczce strukturę 3,4-diestru, który ulega hydrolizie do pochodnej katecholaminy o działaniu sympatykomimetycznym, o średnim czasie działania, działający selektywnie na receptory adrenergiczne β2.

Mechanizm działania

Bitolterol jest selektywnym β-mimetykiem działającym na receptory β2, którego działanie przy podaniu wziewnym rozpoczyna się w ciągu 3–5 minut po inhalacji, utrzymuje się ponad 8 godzin, a maksymalny efekt następuje po 30–90 minutach od podania^[2]. Bitolterol dostarczany w postaci nieaktywnego 3,4-diestru i hydrolizowany do aktywnej postaci N-tert-butylonoradrenaliny przez esterazę^[3].

Zastosowanie

• skurcz oskrzeli^[2]

W 2015 roku żaden produkt leczniczy zawierający bitolterol nie był dopuszczony do obrotu w Polsce^[4].

Działania niepożądane

Bitolterol może powodować następujące działania niepożądane^[2]

• drżenie rąk
• niepokój
• podrażnienie gardła
• ból głowy
• kaszel
• zawroty głowy
• nudności
• zasłabnięcie
• kołatanie serca

Przypisy