Cerkiew św. Tichona Zadońskiego w Wilnie

Cerkiew św. Tichona Zadońskiego
cerkiew cmentarna
Ilustracja
Widok ogólny cerkwi
Państwo

 Litwa

Miejscowość

Wilno

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Parafia

św. Eufrozyny Połockiej

Wezwanie

św. Tichona Zadońskiego

Wspomnienie liturgiczne

13/26 sierpnia

Historia
Data rozpoczęcia budowy

1839

Data zakończenia budowy

1839; 1843

Data poświęcenia

1914

Data zamknięcia

po II wojnie światowej

Aktualne przeznaczenie

czynna świątynia prawosławna

Data reaktywacji

1987

Dane świątyni
Świątynia
• materiał bud.


• cegła

Kopuła
• liczba kopuł


1

Ołtarz
• liczba ołtarzy


1

Liczba naw

1

Położenie na mapie Wilna
Mapa konturowa Wilna, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Tichona Zadońskiego”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Tichona Zadońskiego”
Ziemia54°39′56,8″N 25°17′45,8″E/54,665778 25,296056
Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew św. Tichona Zadońskiego – cerkiew prawosławna położona na wileńskim cmentarzu prawosławnym.

Historia

Na miejscu cerkwi od 1839 znajdowała się kaplica grobowa wzniesiona przez Tichona Zajcewa, kupca i dobroczyńcę cmentarza prawosławnego w Wilnie. Została ona urządzona poprzez wydrążenie jednego ze wzniesień na cmentarzu. W 1843 kaplica została poszerzona i wzmocniona, by mogły być w niej odprawiane nabożeństwa. W 1914 została poświęcona, zaś jej patronem jako cerkwi został patron fundatora.

Po II wojnie światowej władze stalinowskie odmówiły rejestracji obiektu jako czynnej cerkwi i zamieniły budynek na magazyn. W 1987 obiekt zwrócono parafii św. Eufrozyny jako cerkiew filialną. Obecnie pełni ona funkcję kaplicy cmentarnej.

Architektura

Wzniesiona na planie prostokąta cerkiew naśladuje wygląd staroruskich cerkwi lokowanych w pieczarach (np. w kompleksie ławry Peczerskiej). Prowadzą do niej pojedyncze drzwi i niewielki przedsionek. Na fasadzie obiektu znajduje się jeden wyrzeźbiony krzyż prawosławny. Całość wieńczy pojedyncza cebulasta kopuła z krzyżem.

Bibliografia

  • G. Szlewis: Православные храмы Литвы. Свято-Духов Монастыр. Vilnius: 2006. ISBN 9986-559-62-6. (ros.).
  • p
  • d
  • e
Architektura Wilna
Ogólne
Architektura sakralna
Kościoły
Cerkwie
Synagogi
Inne
Architektura świecka
Zamki
Budowle
militarne
Pałace
Muzea
Inne
Cmentarze
Architekci