Cerkiew św. Włodzimierza w Wilnie
| cerkiew wojskowa | |||||||||||||||||||
 Widok cerkwi sprzed I wojny światowej | |||||||||||||||||||
| Państwo |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Wilno | ||||||||||||||||||
| Wyznanie | prawosławne | ||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | 15/28 lipca | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| brak współrzędnych | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Cerkiew św. Włodzimierza – cerkiew prawosławna w obrębie cmentarza wojskowego na Antokolu, obecnie zdewastowana i nieużytkowana.
Historia
Cerkiew została ufundowana w 1904 przez inżyniera wojskowego, generał-majora Władimira Andriejewicza Bykowskiego, z przeznaczeniem na świątynię i rodzinny grobowiec. Wykonał on również projekt obiektu, zaś pracami budowlanymi kierował D. Bikner. Poświęcenie obiektu miało miejsce w następnym roku, zaś fundator uczynił opiekunem świątyni 3 pułk Kozaków Dońskich stacjonujący w Wilnie. Od 1910 obiekt był formalnie cerkwią wojskową. Krótko przed I wojną światową wymagał już remontu i został gruntownie odrestaurowany, zaś uroczyste nabożeństwo w odnowionej cerkwi odprawił z tej okazji metropolita wileński i litewski Tichon (Bieławin).
Cerkiew została zdewastowana po II wojnie światowej, kiedy władze stalinowskie odmówiły jej zarejestrowania jako czynnej świątyni. W 2004 została zabezpieczona przed zawaleniem się, jednak w dalszym ciągu nie jest czynna.
Architektura
Świątynia była jednonawowa, wzniesiona na planie prostokąta, z dzwonnicą wzniesioną nad przedsionkiem i kopułą nad pomieszczeniem ołtarzowym. Na zachodniej ścianie cerkwi umieszczono cytaty z Ewangelii wg św. Jana. Jednorazowo w budynku mogło zmieścić się 200 osób.
Bibliografia
- G. Szlewis, Православные храмы Литвы, Свято-Духов Монастыр, Vilnius 2006, ISBN 9986-559-62-6
- p
- d
- e
Architektura Wilna
