Kościół Świętego Mikołaja w Wilnie
| kościół parafialny | |||||||||||||
 Kościół św. Mikołaja | |||||||||||||
| Państwo |
| ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Wilno | ||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Wilna  | |||||||||||||
Położenie na mapie Litwy  | |||||||||||||
 54°40′42″N 25°16′59″E/54,678333 25,283056 | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
Kościół Świętego Mikołaja[1] (lit. Vilniaus Šv. Mikalojaus bažnyčia) – najstarszy kościół w Wilnie położony na starym mieście.
Historia kościoła
Kościół został zbudowany około 1440 roku. Po 1812 roku zbudowano zakrystię. Na prośbę arcybiskupa Bolesława Kłopotowskiego w dniu 31 grudnia 1900 roku biskup Stefan Aleksander Zwierowicz (Stephen Aleksandras Žveravičius) przekazał kościół nielicznej litewskojęzycznej społeczności mieszkającej w mieście. Od tego czasu, przed I wojną światową oraz w dwudziestoleciu międzywojennym kościół stał się miejscem spotkań litewskiej społeczności Wilna. Był to jedyny kościół w Wilnie, w którym odbywały się kazania w języku litewskim. W 1930 roku w kościele umieszczono popiersie księcia Witolda Kiejstutowicza, które wyrzeźbił Rafał Jachimowicz. W nocy z 22 na 23 marca 1943 roku miał miejsce nalot samolotów sowieckich na Wilno. Jedna z bomb trafiła w plebanię parafii św. Mikołaja. Zginął wówczas proboszcz parafii ksiądz Krzysztof Czybir (lit. Kristupas Čibiras). Ranni zostali ks. arcybiskup Mieczysław Reinys i ks. Wincenty Taszkun[2]. W 1972 roku kościół został wyremontowany. Pseudogotyckie elementy na szczycie frontowym są rekonstrukcją z XX wieku.
Galeria
-
Fasada kościoła w 1836 roku -
Fasada kościoła w XIX wieku. -
-
Ściana boczna -
Figura św. Krzysztofa na kościelnym dziedzińcu -
Wnętrze kościoła
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Kościół św. Mikołaja w Wilnie
- p
- d
- e
Architektura Wilna
