Doktryna Eisenhowera
Doktryna Eisenhowera – doktryna polityki zagranicznej USA sformułowana przez prezydenta Eisenhowera w 1957 roku. Określa stosunek do państw Bliskiego Wschodu: pomoc dla tych państw, w tym także militarną. Stanom Zjednoczonym chodziło o zabezpieczenie się przed ewentualną agresją komunistyczną[1].
Przypisy
- ↑ H.A. Jamsheer, Doktryny administracji USA w systemie bezpieczeństwa państwa okresu „zimnej wojny”: wybrane zagadnienia, „Zeszyty Historyczne Akademii Jana Długosza“ 2013, 12, s. 625-626.
- p
- d
- e
Zimna wojna
- Uczestnicy: NATO
- Ruch Państw Niezaangażowanych
- Chińska Republika Ludowa
- Układ Warszawski
- Kategoria Zimna wojna
Encyklopedia internetowa (United States presidential doctrine):
- Britannica: event/Eisenhower-Doctrine
- БРЭ: 4940097
- DSDE: Eisenhowerdoktrinen