Dzongkha

རྫོང་ཁ་
Obszar

Bhutan

Liczba mówiących

237 tys.[1]

Pismo/alfabet

tybetańskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy Bhutan, Indie (Sikkim)
Organ regulujący Dzongkha Development Commission
UNESCO 2 wrażliwy↗
Ethnologue 1 narodowy↗
Kody języka
ISO 639-1 dz
ISO 639-2 dzo
ISO 639-3 dzo
IETF dz
Glottolog nucl1307, dzon1239
Ethnologue dzo
GOST 7.75–97 дзо 183
SIL DZO
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku dzongkha
Słownik języka dzongkha
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Dzongkha (རྯོང༌ཁ༌, transliteracja Wyliego: rdzong-kha; alternatywna nazwa: འབྲུག༌སྐད༌ brug skad, wymowa: trukkä) – język urzędowy Bhutanu, spokrewniony z niektórymi dialektami tybetańskimi używanymi w Sikkimie i południowym Tybecie. Mówiony dzongkha i współczesny standardowy język tybetański są wzajemnie niezrozumiałe, lecz dzongkha znajdował się pod silnym wpływem klasycznego języka tybetańskiego, używanego do lat 60. XX w. w szkolnictwie bhutańskim.

Według danych z 2013 r. jest to język 226 tys. mieszkańców Bhutanu. Dodatkowo 11 tys. (2007) jego użytkowników zamieszkuje Indie[1].

Dzongkha zapisywany jest w lokalnej odmianie pisma tybetańskiego, zwanej „dzioji” mgyogs yig[2]. Bywa klasyfikowany jako dialekt języka tybetańskiego[3].

Nazwa języka oznacza „język używany dawniej w dzongach” (kha, ཁ་ – „język” + dzong, རྫོང་ – klasztory-twierdze powstałe w Bhutanie w XVII wieku)[3].

Przypisy

  1. ↑ a b David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Dzongkha, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05]  (ang.).
  2. ↑ JonathanJ. Taee JonathanJ., The Patient Multiple: An Ethnography of Healthcare and Decision-Making in Bhutan, New York–Oxford: Berghahn Books, 2017, xii, ISBN 978-1-78533-395-8 [dostęp 2023-09-22]  (ang.).
  3. ↑ a b N.N. Tournadre N.N., S.S. Dorje S.S., Manual of Standard Tibetan, Snow Lion Publications, 2003, s. 29  (ang.).

Bibliografia

  • Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655  (pol.).

Linki zewnętrzne

Kontrola autorytatywna (język):
  • GND: 4418841-9
  • J9U: 987007567954105171
Encyklopedia internetowa: