Elektorat Bawarii

Elektorat Bawarii

Kurfürstentum Bayern

1623–1806
Flaga Herb
Stolica	Monachium
Ustrój polityczny	monarchia absolutna
Głowa państwa	Elektor Bawarii Maksymilian IV Józef
Podniesiony do rangi królestwa	1806
Religia dominująca	katolicyzm
Elektorat Bawarii w 1648 zaznaczony na mapie Świętego Cesarstwa Rzymskiego

Elektorat Bawarii (niem. Kurfürstentum Bayern) – niezależny i dziedziczny elektorat Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Istniał od 1623 do 1806 roku, po czym został zastąpiony Królestwem Bawarii^[1].

Dynastia Wittelsbachów dzieliła się w tamtych czasach na dwie linie: młodszą, która rządziła Bawarią, oraz starszą, władającą elektoratem Palatynatu. Głowa starszej linii, na mocy Złotej Bulli Karola IV była zarazem jednym z siedmiu elektorów Rzeszy. Linia bawarska była pozbawiona tego przywileju.

Jednakże w 1621 roku, elektor Palatynatu Fryderyk V został pozbawiony ziemi, wszelkich praw i tytułów, za udział w powstaniu czeskim przeciwko cesarzowi Ferdynandowi II Habsburgowi. W związku z tym, w 1623 roku, godność elektorska oraz ziemie Górnego Palatynatu zostały oficjalnie przekazane Maksymilianowi I Bawarskiemu^[2].

Mimo że pokój westfalski tworzył nowy tytuł elektorski dla syna Fryderyka V, potomkowie Maksymiliana (z wyłączeniem krótkiego okresu podczas wojny o sukcesję hiszpańską), sprawowali funkcję elektora, aż do wygaśnięcia ich linii w 1777. Wtedy dwie linie Wittelsbachów zostały złączone unią personalną aż do upadku Świętego Cesarstwa Rzymskiego^[3]. W 1805 roku, w wyniku pokoju w Preszburgu, Bawaria uzyskała całkowitą niezależność, a Maksymilian I koronował się na Króla Bawarii^[4]. Święte Cesarstwo upadło rok później.

Przypisy