Ludwik II Niemiecki

król wschodniofrankijski

Okres

od 843
do 876

Poprzednik

Ludwik I Pobożny

Następca

Ludwik III Młodszy (Saksonia)
Karol Otyły (Szwabia)

król Bawarii

Okres

od 817
do 843

Poprzednik

Ludwik I Pobożny

Następca

Karloman

Dane biograficzne

Dynastia

Karolingowie

Data urodzenia

806

Data i miejsce śmierci

28 sierpnia 876
Frankfurt nad Menem

Ojciec

Ludwik I Pobożny

Matka

Ermengarda z Hesbaye

Żona

Emma Bawarska

Dzieci

Karloman
Ludwik III Młodszy
Karol Otyły
Hildegarda
Irmingarda z Chiemsee
Berta
Gisela.

Multimedia w Wikimedia Commons

Ludwik II Niemiecki (ur. w 806, zm. 28 sierpnia 876 we Frankfurcie nad Menem) – król Bawarii w latach 817–843, a od 843 król wschodniofrankijski^[1]. Syn Ludwika I Pobożnego, wnuk Karola Wielkiego.

Życiorys

Młodość

W 817 na mocy rozporządzenia sukcesyjnego ojca, Ludwik otrzymał Bawarię^[1]. W 824 brał udział w wyprawie przeciw wojskom bretońskim. W 826 stłumił powstanie Sasów i objął samodzielne rządy w Bawarii. Rok później najechał na Bułgarów panońskich. Wraz z braćmi uczestniczył w spisku przeciwko swej macosze Judycie. W 833 wraz z braćmi uczestniczył w powstaniu przeciwko Ludwikowi Pobożnemu, który został uwięziony na polecenie Lotara. Bracia dokonali podziału ziem ojca, na mocy którego Ludwik miał otrzymać oprócz Bawarii terytoria Szwabii, Alzacji i Nadrenii. W 834 Ludwik uwolnił ojca, w obawie przed zwiększeniem wpływów swego brata Lotara.

Początki rządów

W wyniku kolejnych buntów przeciwko ojcu w latach 838–840, ojciec Ludwika (zm. 840) pozbawił go wszystkich ziem prócz Bawarii. W 843 na mocy traktatu z Verdun otrzymał trzecią, wschodnią część posiadłości państwa karolińskiego, z którego później uformowało się Królestwo Niemieckie (962), rdzeń I Rzeszy Niemieckiej. W celu poszerzenia granic swego królestwa, Ludwik II rozpoczął w 844 kampanię przeciwko Obodrytom. W 846 osadził na tronie wielkomorawskim Rościsława jako wasala. W 855 Rościsław nawiązał kontakty z opozycją przeciwko Ludwikowi, co zmusiło króla do wyprawy na Morawy, która zakończyła się porażką.

Konflikt z Karolem Łysym

W 855, po śmierci swego brata Lotara, próbował osłabić władzę młodszego brata Karola II Łysego. W 858 najechał na ziemie Karola, lecz mimo zwycięskiej bitwy pod Brienne został zmuszony do odwrotu. W 864 zorganizował kolejną wyprawę zbrojną na Rościsława i zmusił go do oddania się. W 870 przyjął hołd lenny następcy Rościsława, Świętopełka I. W 874 zawarł pokój z nowym księciem morawskim w Forchheim, zapewniający państwu wielkomorawskiemu większą samodzielność. W 875 ponownie najechał na ziemię Karola Łysego, lecz z powodu braku poparcia ponownie został zmuszony do odwrotu.

Po śmierci Ludwika w 876, królestwo wschodniofrankijskie uległo podziałowi między jego synów.

Małżeństwo

W 827 ożenił się z Hemmą siostrą drugiej żony swojego ojca, Judyty Bawarskiej. Miał z nią 7 dzieci:

Karloman,
Ludwik III Młodszy,
Karol Otyły,
Hildegarda,
Irmingarda z Chiemsee,
Berta,
Gisela.

W kulturze

Przydomek

Przydomek "Niemiecki" nadali Ludwikowi nowożytni historycy, bowiem niekiedy traktaty w Verdun uważa się za symboliczny początek państwa niemieckiego^[2].

Gry wideo

Seria Crusader Kings – jednym z grywalnych władców w tej serii gier wideo, jest Ludwik II z Karolingów, przedstawiony jako król państwa wschodniofrankijskiego^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b Louis II, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-02-14] (ang.).
↑ Ludwik II Niemiecki, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-06-22] .
↑ Interesting characters – CK3 Wiki [online], ck3.paradoxwikis.com [dostęp 2023-06-22] .

Bibliografia

MałgorzataM. Hertmanowicz-Brzoza MałgorzataM., KamilK. Stepan KamilK., Słownik władców świata, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2005, s. 425–427, ISBN 83-7435-077-6, OCLC 749692036 .

Władcy Bawarii

Agilolfingowie

Garibald I (548–591)
Tassilo I (591–610)
Garibald II (610–625)
Theodo (680–716)
Theodbert (716–719)
Theobald (716–717/719)
Tassilo II (716–719)
Grimoald (716–725)
Hugbert (725–736)
Odylon (736–748)
Tassilo III (748–788)

Karolingowie

Karol Wielki (788–814)
Ludwik Pobożny (814–815)
Lotar I (815–817)
Ludwik Niemiecki (817–865)
Karloman (864–880)
Ludwik Młodszy (880–882)
Karol Otyły (882–887)
Arnulf z Karyntii (887–899)
Ludwik Dziecię (900–911)

Od Luitpoldingów
do Wittelsbachów

Luitpold (889–907)
Arnulf I Zły (907–937)
Eberhard (937–938)
Bertold (938–947)
Henryk I (947–955)
Henryk II Kłótnik (955–976)
Otton I (976–982)
Henryk III Młodszy (982–985)
Henryk II Kłótnik (985–995)
Henryk II Święty (995–1005)
Henryk V (1005–1026)
Henryk VI (1026–1041)
Henryk VII (1042–1047)
Konrad I (1049–1053)
Henryk VIII (1053–1054)
Konrad II (1054–1055)
Henryk VIII (1055–1061)
Otton II (1061–1070)
Welf I (1070–1077)
Henryk VIII (1077–1096)
Welf I (1096–1101)
Welf II (1101–1120)
Henryk IX Czarny (1120–1126)
Henryk X Pyszny (1126–1139)
Leopold IV Szczodry (1139–1141)
Henryk XI Jasomirgott (1141–1156)
Henryk XII Lew (1156–1180)
Otton I (1180–1183)
Ludwik I (1183–1231)
Otton II (1231–1253)
podział na Dolną i Górną Bawarię

Pierwsze rozbicie

Dolna Bawaria	Henryk XIII (1253–1290) Otton III (1290–1312) Ludwik III (1290–1296) Stefan I (1290–1310) Henryk XIV (1310–1339) Otton IV (1310–1334) Henryk XV (1312–1333) Jan I Dziecię (1339–1340)
Górna Bawaria	Ludwik II (1253–1294) Rudolf I (1294–1317) Ludwik IV (1294–1347)

Książęta Bawarii

Ludwik IV (1340–1347)
Ludwik V Brandenburski (1347–1349)
Stefan II (1347–1349)
Ludwik VI Rzymski (1347–1349)
Wilhelm I (1347–1349)
Albrecht I (1347–1349)
Otto V Leniwy (1347–1349)
od 1349 r. podział na Dolną i Górną Bawarię, od 1353 r. na Bawarię-Landshut i Bawarię-Straubing

Drugie rozbicie

Górna Bawaria	Ludwik V Bawarski (1349–1361) Ludwik VI Rzymski (1349–1351) Otto V Leniwy (1349–1351) Meinhard (1361–1363)
Dolna Bawaria	Stefan II (1349–1353) Wilhelm I (1349–1353) Albrecht I (1349–1353)
Bawaria-Landshut	Stefan II (1353–1375) Stefan III (1375–1392) Fryderyk (1375–1393) Jan II (1375–1392) Henryk XVI Bogaty (1393–1450) Ludwik IX Bogaty (1450–1479) Jerzy Bogaty (1479–1503) podział między Bawarię-Monachium i Palatynat-Neuburg
Bawaria-Straubing	Wilhelm I (1353–1389) Albrecht I (1353–1404) Albrecht II (1389–1397) Wilhelm II (1404–1417) Jan III (1417–1425) podzielona między Bawarię-Monachium, Bawarię-Landshut i Bawarię-Ingolstadt
Bawaria-Ingolstadt	z Bawarii-Landshut Stefan III (1392–1413) Ludwik VII Brodaty (1413–1447) Ludwik VIII (1443–1445) do Bawarii-Landshut
Bawaria-Monachium	z Bawarii-Landshut Jan II (1392–1397) Ernest (1397–1438) Wilhelm III (1397–1435) Albrecht III (1438–1460) Jan IV (1460–1463) Zygmunt (1460–1467) Albrecht IV Mądry (1463–1508)
Bawaria-Dachau	z Bawarii-Monachium Zygmunt (1467–1501) do Bawarii-Monachium

Książęta Bawarii

Albrecht IV Mądry (1504–1508)
Wilhelm IV (1508–1550)
Ludwik X (1516–1545)
Albrecht V (1550–1579)
Wilhelm V Pobożny (1579–1597)
Maksymilian I (1597–1623)

Elektorzy Bawarii

Maksymilian I (1623–1651)
Ferdynand Maria (1651–1679)
Maksymilian II Emanuel (1679–1726)
Karol I Albrecht (1726–1745)
Maksymilian III Józef (1745–1777)
Karol II Teodor (1777–1799)
Maksymilian IV Józef (1799–1805)

Królowie Bawarii

Maksymilian I Józef (1805–1825)
Ludwik I (1825–1848)
Maksymilian II (1848–1864)
Ludwik II (1864–1886)
Otton I (1886–1913)
Ludwik III (1913–1918)

Królowie frankijscy

Królowie
Franków*

Merowingowie	Teuderyk III (679–691) Chlodwig IV (691–695) Childebert III (695–711) Dagobert III (711–715) Chilperyk II (715–721) Teuderyk IV (720–737) bezkrólewie (737–743) Childeryk III (743–751)
Karolingowie	Pepin I (751–768) Karloman (768–771)

Imperium
Karolińskie

Karol I Wielki (768–814) Karol Młodszy (800–811) Ludwik I Pobożny (814–840) Lotar I (840–843)
Państwo zachodniofrankijskie	Karol II Łysy (843–877) Ludwik II Jąkała (877–879) Ludwik III (879–882) Karloman II (879–884) Karol Gruby (884–887) Odon (888–898) Karol III Prostak (893/898–922) Robert I (922–923) Rudolf I Burgundzki (923–936) Ludwik IV Zamorski (936–954) Lotar (954–986) Ludwik V Gnuśny (986–987) królowie francuscy
Państwo środkowofrankijskie	Lotar I (843–855) Ludwik II (844–875) Lotar II (855–869) Karol II (855–863) władcy Burgundii, Prowansji i Italii
Państwo wschodniofrankijskie	Ludwik II Niemiecki (843–876) Karloman (876–880) Ludwik III Młodszy (876–882) Karol Gruby (876–887) Arnulf z Karyntii (887–899) Ludwik IV Dziecię (900–911) królowie niemieccy

– podano jedynie władców ziem frankijskich ostatecznie zjednoczonych przez Teuderyka III

Królowie Burgundii

Królowie Burgundów
(do 534)

Gebicca (?–407)
Godomar I (407–411)
Giselher (407–411)
Gunther (407–436)
Gunderyk (436–473)
Chilperyk I (473–480)
Gundobad (w Lyonie) (473–516)
Chilperyk II (w Valence) (473–493)
Gundomar (w Vienne) (473–486)
Godigisel (w Genewie) (473–486)
Zygmunt I Święty (516–523)
Godomar II (523–534)

Królowie Burgundii
w Państwie Franków
(534–855)

Merowingowie

Childebert I (534-558)
Teodebert I (534–548)
Chlotar I (534–561)
Guntram I (561–592)
Childebert II (592–595)
Teuderyk II (595–613)
Sigebert II (613)
Chlotar II (613–629)
Dagobert I (629–639)
Chlodwig II (639–658)
Chlotar III (658–673)
Teuderyk III (673)
Childeryk II (673–675)
Teuderyk III (675–691)
Chlodwig IV (691–695)
Childebert III (695–711)
Dagobert III (711–715)
Chilperyk II (715–721)
Teuderyk IV (720–737)
bezkrólewie (737–743)
Childeryk III (743–751)

Karolingowie

Pepin Krótki (751–768)
Karloman (768–771)
Karol I Wielki (768–814)
Karol Młodszy (800–811)
Ludwik I Pobożny (814–840)
Lotar I (840–855)
855 – podział Burgundii

Królowie Górnej Burgundii
(855–933)

Karolingowie	Lotar II (855–869) Ludwik II Niemiecki (869–876) Karloman I (876–879) Karloman II (879–884) Karol Otyły (879/884–887)
Welfowie	Rudolf I (888–912) Rudolf II (912–933) 933 – zjednoczenie Burgundii

Królowie Dolnej Burgundii
(Prowansji)
(855–933)

Karolingowie	Karol II (843–855) Ludwik II (844–875) Karol Łysy (875–877) Ludwik III Jąkała (877–879)
Bosonidzi	Boson I (879–887) Ludwik IV Ślepy (887–928) Hugo I (regent: 905–928. król: 928–933) 933 – zjednoczenie Burgundii

Królowie Burgundii (Arelat)
(933–XIV w.)

Welfowie	Rudolf II (933–937) Konrad I Spokojny (937–993) Rudolf III Próżniak (993–1032)
dynastia salicka	Konrad II (1032–1039) zobacz: władcy Niemiec

Od 1032 Burgundia zostaje włączona do Świętego Cesarstwa Rzymskiego, a każdorazowy władca Niemiec miał prawo do korony burgundzkiej.

Władcy Lotaryngii

Królowie Lotaryngii

Karolingowie	Lotar II (855–869) Karol II Łysy (869–879, w Górnej Lotaryngii) Ludwik II Niemiecki (869–876, w Dolnej Lotaryngii) Ludwik III Młodszy (876–882, do 879 tylko w Dolnej Lotaryngii) Karol Otyły (882–887) Hugo Ślepy (antykról, 883–885) Arnulf z Karyntii (887–895) Zwentibold (895–900) Ludwik IV Dziecię (900–911) Karol IV Prostak (911–923)
Welfowie	Rudolf z Burgundii (923–925)
Ludolfingowie	Henryk I Ptasznik (925–935) Otton I Wielki (935–973) Otton II (973–983) Otton III (983–1002) Henryk II Święty (1002–1024)
Dynastia salicka	Konrad II (1024–1039)

Książęta Lotaryngii

Gebhard (903–910)
Reginar (910–916)
Gizelbert (925–939)
Henryk I (939–940)
Otto I (942–944)
Konrad I (944–953)
Bruno (953–965)

Książęta
Dolnej Lotaryngii

Pierwsi książęta	Godfryd I (959–964) Richar (968–972)
Karolingowie	Karol z Lotaryngii (976–991) Otto (991–1012)
Dynastia z Verdun	Godfryd II Bezdzietny (1012–1023) Gozelo I Wielki (1023–1044) Gozelo II Próżniak (1044–1046)
Luksemburgowie	Fryderyk I (1046–1065)
Dynastia z Verdun	Godfryd III Brodaty (1065–1069) Godfryd IV Garbaty (1069–1076)
Dynastia salicka	Konrad II (1076–1087)
Dynastia z Boulogne	Godfryd V (1087–1100)
Dynastia limburska	Henryk (1101–1106)
Dynastia z Louvain	Gotfryd VI Brodaty (1106–1128) Walram (1128–1139) Gotfryd VII (1139–1142) Gotfryd VIII (1142–1190) od 1190 książęta Brabancji

Książęta
Górnej Lotaryngii

Dynastia mozelska	Fryderyk I (959–978) Thierry I (978–1026) Fryderyk II (1026–1027, współregent) Fryderyk III (1027–1033)
Dynastia z Verdun	Gozelo I Wielki (1033–1044) Godfryd III Brodaty (1044–1047)
Dynastia z Châtenois	Adalbert (1047–1048) Gerard (1048–1070) Thierry II Waleczny (1070–1115) Szymon I (1115–1138) Mateusz I (1138–1176) Szymon II (1176–1205) Fryderyk I (1205–1206) Fryderyk II (1206–1213) Tybald I (1213–1220) Mateusz II (1220–1251) Fryderyk III (1251–1302) Tybald II (1302–1312) Fryderyk IV (1312–1329) Rudolf (1329–1346) Jan I (1346–1390) Karol II (1390–1431) Izabela (1431–1453)
Walezjusze andegaweńscy	René I (1431–1453, mąż Izabeli) Jan II (1453–1470) Mikołaj I (1470–1473) Jolanta (1473)
Dynastia z Vaudémont	René II (1473–1508) Antoni II Dobry (1508–1544) Franciszek I (1544–1545) Karol III Wielki (1545–1608) Henryk II (1608–1624) Nicole (1624–1624) Franciszek II (1624–1624) Karol IV (1624–1634) Mikołaj II (1634–1661) Karol IV (1661–1675, tytularny od 1670) okupacja francuska (1670–1698) Karol V Leopold (1675–1690, tytularny) Leopold I Józef (1690–1729, tytularny do 1698) Franciszek III Stefan (1729–1737)
Leszczyńscy	Stanisław Leszczyński (1737–1766)